Miracle Throne Chapter 484 Cuts off the relations

Miracle Throne Chapter 484 Cuts off the relations

นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ ตอนที่ 484 ตัดสัมพันธ์

บทที่ 484 ตัดสัมพันธ์

ดูเหมือนว่านี่อาจจะเป็นเพียงทางออก.

จะให้ป่านิรันดร์มาช่วยได้อย่างงั้นรึ? เหล่าเอลฟ์หัวโบราณนั่นไม่ชื่นชอบความขัดแย้งแม้แต่น้อย,ซ้ำในเวลานี้กลุ่มที่ต้องการจัดการเมืองฉีจี,ต่างก็เป็นยักษ์ใหญ่ที่ทรงพลังของป่าแห่งนี้,ป่านิรันดรในทุกครามักจะถือคติรู้หลบเป็นปี รู้หลีกเป็นหางมาโดยตลอด,การจะเข้าร่วมความขัดแย้งนี้แทบจะเป็นไปไม่ได้เลย.

明哲保身 แปลว่า ..พจนานุกรมจีน-ไทย (míng zhé bǎo shēn)รู้รักษาตัวรอดเป็นยอดดี

ทว่าฉู่เทียนที่โบกมือไปมา,"ไม่ว่าอย่างไร,ก็ต้องลองดู,ไม่เช่นนั้นก็ทำได้แค่รอคอยความตายเท่านั้น!"

เหว่ยเหว่ยอันที่ลังเลอยู่ชั่วขณะพร้อมกับพยักหน้า,"อืม,ลองดู."

เมิ่งชิงอู๋เองก็ยังไม่อยากเชื่อเรื่องนี้เช่นกัน."ฉู่เทียนเจ้าวางแผนที่จะขอความช่วยเหลือจากป่านิรันดร์,คิดว่าจะขอร้องกลุ่มตาแก่หัวโบราณนั่นได้เหรอ?"

"คิดว่าข้าชอบล้อเล่นรึอย่างไร?ในเวลานี้นอกเหนือจากป่านิรันดร์แล้ว,คงไม่มีกลุ่มอิทธิพลใหนที่จะช่วยพวกเราแล้ว."

"เจ้าจะสามารถโน้มน้าวคนเหล่านี้ได้อย่างงั้นรึ?"

"ข้าจะโน้มน้าวพวกเขาได้หรือไม่นั้นหาได้ใช่เรื่องสำคัญ,ทว่าพวกเขาจะต้องเคลื่อนกำลังมาอย่างแน่นอน."

จากคำพูดของฉู่เทียนนั้นแสดงความมั่นใจเป็นอย่างมาก.

เขามั่นใจว่าจะให้เอลฟ์มาช่วยเมืองฉีจีได้อย่างงั้นรึ?

"เมืองฉีจีให้เป็นหน้าที่พวกเจ้าไปก่อน."ฉุ่เทียนตบไปที่ไหล่ของเหว่ยเหว่ยอัน,"เรื่องนี้จะช้าไปจะไม่ทันการ,พวกเราไปกันเถอะ!"

ด้วยการใช้ทักษะมิติของเหว่ยเหว่ยอันเต็มกำลัง,พวกเขาทั้งคู่ก็หายไปได้หลายร้อยลี้.

แม้ว่าเมืองฉีจีเองจะอยู่ห่างจากป่านิรันดรอยู่เล็กน้อย,ทว่าด้วยทักษะมิติของเหว่ยเหว่ยอันแล้ว,ระยะทางเพียงเท่านี้ไม่มีสิ่งใดเลย,เมื่อเหว่ยเหว่ยอันใช้พลังไปเกือบหมด,คนทั้งสองก็มาปรากฏตัวขึ้นที่เทือกเขาทางเข้าป่านิรันดร,สถานที่แห่งนี้มีศิลามากมายที่มีสีขาวพร้อมกับตะใคร่น้ำเรืองแสงเกาะเต็มไปหมด.

เหว่ยเหว่ยอันชี้ไปยังเส้นทางแห่งหนึ่งพร้อมกับกล่าวออกมาว่า,"ที่นั่นคือทางเข้าป่านิรันดร์."

สภาพแวดล้อมของป่านิรันดร์นั้นพิเศษมาก,พื้นที่ดังกล่าวนี้ลึกลับเป็นอย่างมาก,นอกเหนือพื้นที่สีขาวสุดลูกหูลูกตา,มีเส้นทางมากมายนับไม่ถ้วย,เพียงแค่ก้าวเข้าไปครึ่งก้าวก็ทำให้สูญเสียทิศทางได้แล้ว,ไม่มีทางที่จะเดินเข้าไปในป่านิรันดรได้ง่ายๆ.

Because Eternal Forest space structure is very special, establishes very wise barrier defense, the white trail is the only access, this also makes Eternal Forest the paradise that Yi Shounan attacks, the Elven Race life in inside, is free and abundant, therefore stands aloof from the world.

เพราะว่าโครงสร้างดินแดนป่านิรันดรแห่งนี้พิเศษเป็นอย่างมาก,มีม่านพลังป้องกันที่ชาญฉลาด,เส้นทางสีขาวมากมายมีเพียงเส้นทางเดียวที่สามารถผ่านเข้าไปข้างในได้,สถานที่แห่งนี้เป็นเหมือนกับดินแดนสวรรค์ที่ยากจะมีใครสามารถผ่านเข้าไปได้,เผ่าเอลฟ์ที่ใช้ชีวิตอยู่ด้านใน,ด้วยความอิสระเสรี,ราวกับว่าได้ถูกแยกออกไปเป็นอีกโลกใบหนึ่ง.

เหว่ยเหว่ยอันขาดความมั่นใจเป็นอย่างมาก,"ข้าได้นำท่านมาที่นี้,ได้ละเมิดกฏของเผ่าพันธ์อย่างรุนแรง,ทางเข้าของป่านิรันดรนั้นมีผู้เชี่ยวชาญปกป้องอยู่,พวกเราจะเข้าไปได้หรือไม่นั้นก็คงแล้วแต่โชคแล้ว."

"ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น,พวกเราก็ต้องลอง."

เหว่ยเหว่ยอันที่เห็นฉู่เทียนไม่ลังเลใจเลย ราวกับว่ามั่นใจ,ทำให้ภายในใจของนางรู้สึกมั่นใจไปด้วย,ในโลกใบนี้ไม่มีสิ่งใดที่ต้าเกอฉู่เทียนทำไม่ได้,ในเมื่อต้าเกอฉู่เทียนมั่นใจ,อาจมีวิธี,อย่างน้อยไม่ว่าผลลัพธ์จะเป็นเช่นไร,การช่วยเหลือเมืองฉีจีย่อมสำคัญกว่าไม่ใช่รึ?

"หยุดตรงนั้น!"

"พวกเจ้าเป็นใคร!"

ฉู่เทียนที่เพิ่งก้าวเข้ามายังทางเข้า,ทันใดนั้นลมหนาวที่เย็นยะเยือบพัดผ่านเข้ามา,เอลฟ์หลายตนที่ไม่รู้ว่าปรากฏขึ้นมาจาที่ใหน,ทุกคนที่ง้างคันศรเตรียมยิง,พร้อมกับกระบี่ยาวชี้มายังฉู่เทียน.

องค์รักษ์ป่านิรันดร์!

เหว่ยเหว่ยอันที่เร่งรีบเข้ามาขวาง"เข้าใจผิดแล้ว! ข้านำเขามาเอง!"

"เหนือหัว กงจู เหว่ยเหว่ยอัน?"เอลฟ์หญิงสาวตนหนึ่งที่รู้สึกประหลาดใจเป็นอย่างมาก,"ท่านเป็นคนนำมนุษย์ผู้นี้มายังทางเข้าป่านิรันดรอย่างงั้นรึ? ท่านไม่รู้หรอกเหรอว่ามันเป็นการทำผิดกฏเผ่าพวกเราอย่างรุนแรง? แม้ว่าท่านจะเป็นบุตรสาวของราชาเอลฟ์,ทว่าการตัดสินใจของสภาเอลฟ์นั้นถือเป็นที่สุด!"

เหว่ยเหว่ยอันที่เร่งรีบกล่าว,"นี่คือเฉิงจู่เมืองฉีจี ฉู่เทียน,เป็นคนที่ท่านพ่อประธานตำแหน่งด้วยตนเอง,เขาที่เป็นหนึ่งในคนบริหารเมืองในอาณัติของป่านิรันดร์,ดังนั้นอาจจะพอนับได้ว่าเป็นคนของป่านิรันดร์,ข้านำเขามาที่นี่นั้นแม้ว่าไม่ควรแต่ก็มีเรื่องสำคัญบางอย่างที่ต้องรายงาน!"

หากว่าเหตุผลดังกล่าวนี้มันยังไม่เพียงพอ!

แล้วยังจะมีอะไรที่จะสามารถโน้มนาวองค์รักษ์ป่านิรันดร์ได้อีกรึ?

ใครจะรู้มีสิ่งที่เหว่ยเหว่ยอันคาดไม่ถึง,เหล่าเอลฟ์ที่ได้ยินนามฉุ่เทียน,ดวงตาของทุกคนก็เปล่งประกาย."นี่คือเซียนเซิงฉู่เทียนที่มีชื่อเสียงอย่างงั้นรึ? ลดอาวุธก่อน,ลดอาวุธก่อน,เป็นเรื่องเข้าใจผิด!"

ดวงตาที่กลมโตของเหว่ยเหว่ยอันก็ไม่อยากจะเชื่อเช่นกัน!

ฉู่เทียนเองก็ประหลาดใจเช่นกัน,ไม่คิดว่าเอลฟ์เหล่านี้จะรู้จักคนของเผ่ามนุษย์ด้วยรึ?จากท่าทางนั้นนับว่ายอดเยี่ยม,ดูเหมือนว่าจะแสดงท่าทางนับถือออกมาอีกด้วย.

หญิงสาวเผ่าเอลฟ์ที่ดูเหมือนจะแสดงท่าทางชื่นชมฉู่เทียนอยู่ไม่น้อย,"ในป่านิรันดรของพวกเรานั้นมีสิ่งประดิษฐ์ของหอการค้าปาฏิหาริย์หลายอย่าง,โดยเฉพาะเครื่องเล่นและวิทยุเสียงแม่เหล็ก,ทุกคนต่างชื่นชอบไม่น้อยเลย,แต่ช่างน่าเศร้านัก,ที่นี่ไม่มีสัญญาณเลย,ดังนั้น,พวกเราจึงต้องแอบออกไปยังพื้นที่มีสัญญาณเป็นประจำ,เพื่อฟังคลื่นกระจายเสียงของหอการค้าปาฏิหาริย์!"

"ใช่แล้ว!"เอลฟ์อีกตนที่กล่าวออกมา"เมื่อเจ้ามาที่นี้ก็สร้างสัญญาณให้ครอบคลุมได้หรือไม่,พวกเราจะได้ไม่ต้องลำบากกันอีกต่อไป."

"ฮ่า ฮ่า,ช่างน่าอายที่จะกล่าว."ฉู่เทียนที่เผยยิ้มออกมา,"ข้ามีปัญหาบางอย่าง,พี่สาว,พี่ชายทั้งหลายจะให้ข้าเข้าไปได้หรือไม่?"

"เรื่องนี้..."เหล่าเอลฟ์ที่ดูลังเลใจ"ป่านิรันดรนั้นไม่เคยให้มนุษย์เข้าไป,พวกเราจำเป็นต้องรายงานเรื่องนี้ต่อราชาเอลฟ์ก่อน,โปรดรอสักครู่."

พอกล่าวจบ.

เหล่าเอลฟ์ก็พุ่งเข้าไปด้านในทันที.

เหว่ยเหว่ยอันไม่ได้กลับมายังป่านิรันดร์พักหนึ่งแล้ว,นางไม่คิดเลยว่าสินค้าของหอการค้าปาฏิหาริย์จะถูกนำเข้ามาในเผ่าเอลฟ์,เพราะว่าด้วยสินค้าเหล่านี้,จึงทำให้เอลฟ์หลายตนรู้สึกประทับใจหอการค้าปาฏิหาริย์,และยังรู้สึกชื่นชมฉู่เทียนอีกด้วย,บางทีอาจจะได้รับการช่วยเหลือในครั้งนี้ก็เป็นได้!

ท้ายที่สุดกับกลายเป็นว่าเอลฟ์เหล่านั้นไม่ได้กลับมา,กลายเป็นนักรบในเอลฟ์ในชุดทองคำทั้งหมวกและชุดเกราะออกมาหลายร้อยคน,แต่ละตนกุมกระบี่ยาวพุ่งเข้ามา,และมี 2-3 คน คุมตัวฉู่เทียนและเหว่ยเหว่ยอันเอาไว้.

ใบหน้าของเหว่ยเหว่ยอันถึงกับขาวซีดและกล่าวออกมา"อะไรกัน?พวกเจ้ารู้ใหมว่าพวกเราเป็นใคร!"

ไม่มีแม้แต่โอกาสได้กล่าวอะไรไป,เหล่าองค์รักษ์ในชุดเกราะก็คุมตัวพวกเขาเข้าไปในป่านิรันดร์,แม้ว่าจะอยู่ในสภาพที่ไม่ใคร่ดีนัก,ทว่าฉู่เทียนก็เป็นมนุษย์คนแรกในหมื่นปีที่ได้เข้าไปในป่านิรันดร์.

ภายในป่านิรันดร์นั้นเต็มไปด้วยพลังวิญญาณมากมายนับไม่ถ้วน,แสงดวงตะวันที่สาดส่องปกคลุมไปทั่วป่าด้วยความอบอุ่น,ในป่าแห่งนี้มีเอลฟ์หลายล้านตนอาศัยอยู่,ต้นไม้แต่ละต้นเป็นบ้านเรือน,มีเสียงดนตรีที่ดังออกมา,เสียงขับขานร้องเพลงของเผ่าเอลฟ์ดังออกมาทุกมุมของป่าดูน่าสนใจเป็นอย่างยิ่ง.

ตำหนักของราชาเอลฟ์นั้นดูโอ่อ่าใหญ่โตมาก,บางส่วนนั้นเป็นหุบเขาลึกลงไปมีน้ำตกที่ไหลลงไปด้านล่าง,ตำหนักที่ถูกสร้างขึ้นมาด้วยหยกเนื้อดีดูขาวใสบริสุทธิเป็นอย่างมาก,การออกแบบของตำหนักเต็มไปด้วยศิลปะและความงามที่ยอดเยี่ยม.

ฉู่เทียนยังไม่ได้ทำอะไรก็ถูกส่งตัวมายังสภาเอลฟ์แล้ว.

มีอาวุโสเอลฟ์หลายสิบคนอยู่ในสถานที่แห่งนี้.

และมีชายที่มีรูปลักษณ์หนุ่มสุดดูคล้ายกับอายุ 40 ปีของเผ่ามนุษย์,ใบหน้าที่อ่อนโยนผิวพรรณประณีตราวกับหยกสลัก,ความโอ่อ่านี้ไม่สามารถนำเหล่าโนมมาเทียบได้เลย.

"ท่านพ่อ!"เหว่ยเหว่ยอันที่ถูกเหล่าองค์รักษ์คุมตัว,นางที่ตะโกนออกไปเสียงดัง,"ให้พวกเขาปล่อยพวกเราด้วย!"

ราชาเอลฟ์ที่ยิ้มออกมาอย่างขมขื่นส่ายหน้าไปมา,"เหว่ยเหว่ยอัน,เจ้าเดินทางมาที่นี่เพื่อะไร?เจ้าไม่รู้เหรอว่าป่านิรันดร์นั้นจะเข้ามาง่ายๆได้อย่างงั้นรึ?"

ประธานสภาเอลฟ์ออกูซือตาที่กล่าวออกมาอย่างสงบ"เหว่ยเหว่ยอันเจ้าได้ละเมิดกฏของเผ่าพันธ์อย่างหนัก,ตอนนี้ยังนำเผ่าพันธ์อื่นเข้ามาอีกไม่สามารถอภัยได้...ส่วนเจ้าที่นำของนอกรีตของเผ่ามนุษย์มากมายเข้ามาในเผ่าพันธ์เอลฟ์ทำให้เหล่าเอลฟ์หนุ่มสาวต่างละเมิดกฏกันมากมาย,นับว่าเป็นการกระทำที่ชั่วร้ายของเผ่าเอลฟ์ที่มีมาหลายหมื่นปี,ข้าที่ยังไม่สืบสวนเรื่องดังกล่าว แต่เจ้ากับเดินทางมายังป่านิรันดร์เอง,ดูไม่หวั่นเกรงต่อกฏระเบียบของพวกเราเลยรึ?วันนี้หากเจ้าไม่มีเหตุผลเพียงพอแล้วล่ะก็,ข้าจะไม่ปล่อยเจ้าไปอย่างแน่นอน!"

แม้ว่าจะรู้ว่าเอลฟ์นั้นจะดื้อรั้นหัวโบราณ,ทว่าไม่คิดเลยว่าจะหนักหนาถึงเพียงนี้.

นี่อาจจะเป็นเรื่องที่โหยวลีไซซือได้คาดการณ์เอาไว้แล้ว.

ฉู่เทียนที่กล่าวออกไปไม่ยโสและไม่สุภาพ,"ข้าเองต้องขออภัยด้วย!"

ไม่เพียงแต่เหว่ยเหว่ยอันที่ตื่นตะลึงยังมีโหยวลีไซซือ และยังมีอาวุโสคนอื่นๆที่ตื่นตะลึงไปด้วย,ฉู่เทียนเดินทางมายังป่านิรันดร์เพื่อเหตุผลทิ่เร่งด่วน,คาดไม่ถึงเลยว่าเพื่อมาขอโทษอย่างงั้นรึ?

ฉู่เทียนที่กล่าวต่อ,"ข้าได้รับความไว้วางใจจากราชาเอลฟ์,ทว่ากลับไม่สามารถป้องกันเมืองได้,ดังนั้นจึงรู้สึกผิดเป็นอย่างมาก!"

ออกูซือตาจ้องมองไปยังราชาเอลฟ์"เมือง?เมืองอะไรกัน?"

ราชาเอลฟ์ที่ไม่มีทางเลือกได้กล่าวตอบออกไปว่า"คงจะหมายถึงเมืองลวีตี."

"องค์ราชา,คาดไม่ถึงเลยว่าท่านจะมอบเมืองให้กับเผ่ามนุษย์อย่างงั้นรึ?"ออกูซือตา ที่เผยท่าทางไม่อยากเชื่อ,"เมืองดังกล่าวนั่นไม่ได้เป็นของเอลฟ์,มีสิทธิอันใดที่พวกเราต้องทำเช่นนั้น?ถึงจะเป็นของเผ่าเอลฟ์ก็ตาม,การคัดเลือกคนนั้นก็จะต้องผ่านการตัดสินใจของสภาเอลฟ์ด้วย, ท่านที่ลอบดำเนินการมอบเมืองนั้นให้คนอื่นลับๆ,นับว่าเป็นการทำลายกฏหมายของพวกเรา,นี่เป็นการดูหมิ่นศักดิ์ศรีของเผ่าเอลฟ์อย่างรุนแรง,เป็นการดูแคลนบรรพชนผู้ให้กำเนิด...."

ฉู่เทียนที่กล่าวหยุดเอลฟ์ชราหากปล่อยไปเช่นนี้เขาคงพูดสามวันสามคืนไม่จบแน่,ไอออกมาแห้งๆและกล่าว่า"ตอนนี้เมืองดังกล่าวกำลังถูกทำลาย,ข้าที่ไร้ซึ่งคุณสมบัติที่จะปกป้องเมืองเอาไว้ได้ จึงคิดที่จะส่งคืนกลับป่านิรันดร,ข้าหวังว่าต้าเหรินเผ่าเอลฟ์ที่ทรงเกียรติเหล่านี้จะช่วยเหลือประชากรของเมืองฉีจีที่มีกว่าหนึ่งล้านคน!"

ราชาเอลฟ์ขมวดคิ้วและสอบถามออกไป,"เกิดสิ่งใดขึ้น?"

ฉู่เทียนที่กล่าวความจริงออกมาในทันที,"ตอนนี้เมืองจวังฉี,เมืองอวิ๋นเตวียน,เมืองมรกตและยังมีเมืองใต้พิภพ,ร่วมมือกันปิดล้อมเมืองฉีจี,มีเพียงแค่กองกำลังป่านิรันดร์เท่านั้นถึงจะสามารถช่วยครั้งนี้ได้,ข้าจึงยินดีที่จะมอบเมืองดังกล่าวคืนให้และให้ราชาเอลฟ์และเหล่าสภาเอลฟ์เข้าช่วยเหลือประชาชนที่บริสุทธิของเมืองฉีจีในครั้งนี้ด้วย!"

ราชาเอลฟ์ที่ขมวดคิ้วไปมา.

ออกูซือตาถึงกับกระโดดผางเร่งรีบกล่าวออกมาทันที,"เมืองนั่นยังไม่ได้รับการยอมรับจากสภาเอลฟ์,ดังนั้นจึงไม่ใช่ของป่านิรันดร์,เผ่าเอลฟ์ของพวกเรานั้นมีกฏอยู่แล้ว่าห้ามเข้าไปพัวพันกับสงคราม?เผ่าเอลฟ์หลายปีมานี้ไม่เคยรุกรานใคร,พวกเราเป็นเผ่าที่รักความสงบ!"

เพื่อที่จะทำให้คำพูดตัวเองน่าเชื่อถือมากขึ้น.

ออกูซือตาได้กล่าวต่อ"ความจริงก็เป็นเช่นนี้มานานแล้ว,หลายต่อหลายปีมานี้ไม่ว่าจะเป็นกลุ่มอิทธิพลใดก่อสงครามขึ้น,เผ่าเอลฟ์ของพวกเราก็ไม่เคยเข้าไปยุ่งเกี่ยว,ดังนั้นพวกเราจึงไม่มีความต้องการเมืองและดินแดนเพิ่ม,โดยเฉพาะเมืองที่วุ่นวายและก่อเกิดปัญหาฆ่าฟัน!เห็นแก่เจ้าที่ต้องการช่วยเหลือผู้บริสุทธิ์,พวกเราจะยกโทษที่เจ้าเข้ามาในป่านิรันดร,ทว่าขอให้เจ้าจากที่แห่งนี้ไปในทันที,ป่านิรันดรไม่ต้อนรับเผ่ามนุษย์!"

เหล่าเอลฟ์อื่นๆในสภาเอลฟ์ต่างก็พยักหน้าเห็นด้วย.

ราวกับว่าหวาดกลัวเมืองฉีจีจะทำลายความสงบสุขของป่านิรันดร.

เหว่ยเหว่ยอันที่ฝืนยิ้มออกมา,เหล่าสภาเอลฟ์พวกนี้ดื้อรั้นหัวโบราณเกินจะเยียวยา,ดูเหมือนว่าการที่ต้องการให้พวกเขาเคลื่อนกำลังออกไปนั้น?วิธีการของฉู่เทียนคงจะไม่ได้ผลแล้ว!

ฉู่เทียนที่จ้องมองตาโต,"ป่านิรันดร์จะไม่ช่วยเมืองฉีจีแล้วใช้รึไม่?"

"ไม่มีเหตุผลต้องช่วย!"

"ป่านิรันดร์จะละทิ้งเมืองฉีจีแล้วใช้รึไม?"

"เมืองนั่นไม่ใช่ของพวกเราตั้งแต่แรก!"

"ก็ดี!"ฉู่เทียนที่แสดงท่าทางเคร่งขรึมจริงจัง"ป่านิรันดร์ไม่ยอมรับเมืองฉีจีอีกต่อไป,ข้าขอให้สภาเอลฟ์ตงลงสัญญากับข้าด้วยว่า,เมืองฉีจีและป่านิรันดร์ตัดความสัมพันธ์กันอย่างถาวร,นับจากนี้ไปเมืองฉีจีเป็นของข้า,ไม่ว่าจะมีเรื่องอะไรเกิดขึ้น,เผ่าเอลฟ์จะไม่สามารถใช้ข้ออ้างและเหตุผลใดๆเข้ามายุ่งเกี่ยวกับเรื่องภายในของเมืองฉีจี."

มนุษย์ผู้นี้กำลังคิดอะไรกัน?

ฉู่เทียนที่ประกาศออกมาเสียงดัง"นับจากนี้ไปป่านิรันดร์จะไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเมืองฉีจีอีก,ท้ายที่สุด,เมืองฉีจีจะไม่ขอแบกชื่อของป่านิรันดร์เอาไว้อีกต่อไปด้วย,ข้าจะพาประชาชนของข้าเข้าต่อสู้ด้วยตัวเอง!"

ออกูซือตา ที่กล่าวออกมา,"มันก็ควรจะเป็นเช่นนั้น!"

"พวกเจ้าห้ามผิดคำสัญญาโดยเด็ดขาด!"

"เผ่าเอลฟ์ของพวกเรานั้นเปี่ยมไปด้วยกฏเกณฑ์ที่ทรงเกียรติ,พวกเราจะทำเช่นนั้นเพื่อ..."

"ก็ดี,ยอดเยี่ยม,คำใหนคำนั้น!"

ภายใต้การพูดคุยของฉู่เทียน,การตัดสินใจในครั้งนี้ของสภาเอลฟ์รวดเร็วอย่างไม่เคยมีมาก่อนเป็นประวัติการณ์ของสภาเอลฟ์เลย,พวกเขาที่ให้สัญญาณกับเผ่ามนุษย์,ประกาศมอบเมืองฉีจีไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับป่านิรันดร์,และเป็นที่ทราบกันดีแล้วว่า,เมืองฉีจีในเวลานี้เป็นเมืองในปกครองด้วยตนเอง.

"ในเมื่อเป็นเช่นนี้,ข้าต้องของลาก่อน!"ฉู่เทียนจ้องมองไปยังเหว่ยเหว่ยอันพร้อมกับกล่าวออกมาว่า"การกลับไปเวลานี้เป็นเรื่องเสี่ยงเป็นอย่างมาก,ขอให้ กงจูเตียนเซีย อยู่ป่านิรันดร์ต่อไปเถอะ!"

公主殿下 Gōngzhǔ diànxià องค์หญิงเหนือหัว.

公主 แปลว่า ..พจนานุกรมจีน-ไทย (gōng zhǔ )เจ้าหญิง
殿下 แปลว่า ..พจนานุกรมจีน-ไทย (diànxià)ใต้ฝ่าพระบาท

ทันทีที่กล่าวจบ.

ฉู่เทียนที่นำคัมภีร์กลับเมืองออกมาใช้ แล้วหายไปทันที,สีหน้าของเหว่ยเหว่ยอันถึงกับหวาดผวา.

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/miracle-throne

#นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ #Miracle throne#นิยายแปลไทย

Half-Drunk Wanderer
????

สนใจสนับสนุนพวกเรา เข้าร่วมกลุ่ม VIP (สถานปัจจุบัน แปลจบ 658 แล้ว)==>  Click

-เว็ปฟรี วันละหนึ่งตอน

-กรุ๊ป vip ลงครบทุกลุ่มแล้ว