Immortality Chapter 198 His Majesty resurrecting

Immortality Chapter 198 His Majesty resurrecting

นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 198   เซิ่งซ่างคืนชีพ.

圣上复活

  เซิ่งซ่างคืนชีพ.

***

ระดับเซียนเทียน1-5(สร้างปราณแท้)

ระดับเซียนเทียน 6-10(กลั่นปราณแท้ให้กลายเป็นของเหลว ซึ่งเรียกแกนแท้)

ระดับแกนทอง ทะลวงชีพจร 360 จุด สร้างเรือนหยางหรือปราสาทอยาง  โดยการรวมแกนแท้สร้างแกนขนาดใหญ่หรือปราสาทขึ้นมา.

 ***

บัญชาสวรรค์? ขุนพลที่อาบไปด้วยโลหิต,ชำเลืองมองตาโตจับจ้องไปยังจงซาน,เป็นชายระดับแกนทองที่ขี้โม้โอ้อวดหน้าไม่อาย,เจ้าสร้างขึ้นเองรึ? เพียงแค่ระดับแกนทองอันกระจ่อยร่อย,กล้าอวดอ้างน่าขาดหน้า,ซ้ำยังตั้งชื่อว่า,บัญชาสวรรค์?

แน่นอน,ขุนพลผู้นี้ไม่สามารถกล่าวอะไรออกมาได้อีกแล้ว,อวัยวะภายในของเขาเวลานี้แตกสลาย,ร่างกายถูกแยกออกเป็นสองส่วน,เขายังจะมีชีวิตอยู่อีกรึ? เวลานี้ทำได้แค่เพียงจ้องมองด้วยความเกลียดชังและหดหู่ใจเท่านั้นเอง.

บัญชาสวรรค์,ชื่อของเพลงดาบเช่นนี้นับว่าอหังการมาก,ทว่าจงซานคิดว่ามันจะเป็นหนึ่งในเพลงดาบที่จะต้องทรงพลังมีชื่อเสียงขึ้นในวันข้างหน้า,แม้เวลานี้ก็จะยังไม่สมบูรณ์แบบ,ทว่าในวันข้างหน้าจะต้องมีชื่อเสียงที่คู่ควรอย่างแน่นอน.

เพลงดาบของขาเพียงชั่วระยะเวลาหนึ่งเท่านั้น,ที่ขุนพลคนดังกล่าวเสียสมาธิ,เขาก็สามารถทำสำเร็จ,ซึ่งแน่นอนว่าจงซานไม่มีทางปล่อยชั่วเวลาที่ฝ่ายตรงขามเผยจุดอ่อนให้หลุดไปได้,ด้วยการปล่อยหมอกหงหลวนออกมาจำนวนมากเพื่อทำการรบกวนสมาธิของขุนพลคนนั้นก่อน,เมือทำให้เขาสูญเสียงสมาธิ,จิตใจถูกรบกวนไปแล้ว,จนทำให้เขาได้เผยจุดอ่อนออกมาชั่วขณะ,ก่อนที่จะถูกการเหวี่ยงดาบและเสาสายฟ้าฟาดฟันลงไปยังจุด่อน,ทำให้เขาไม่สามารถที่จะป้องกันได้เลย.

แม้ว่าเป็นแค่เพียงการเหวี่ยงดาบธรรมดาก็ตาม,แต่พลังของบัญชาสวรรค์,นั้นถูกกลั่นออกมาด้วยภูมิปัญญาของจงซานที่ฝึกฝนมาอย่างช่ำชอง.

ระดับก่อตั้งวิญญาณอีกคนหนึ่งได้ตายไปด้วยฝีมือของจงซานแล้ว.

จงซานค่อยๆเคลื่อนที่ขึ้นบนผิวน้ำช้าๆ,เขาที่ต้องหลบจากสถานที่แห่งนี้เร็วที่สุด,เขาที่จ้องมองไปยังหุบเขาด้านหน้าหลังจากขึ้นฝั่ง,ซึ่งมีถ้ำแห่งหนึ่งที่อยู่ตรงกลาง,จงซานเร่งรีบเข้าไปด้านในและนำศิลายักษ์ออกมาปิดปากถ้ำเอาไว้,พร้อมกับเริ่มทำการตรวจสอบยันต์หยกทมิฬที่ได้รับมา.

ยันต์หยกทมิฬ,ในเวลานี้มันได้กลายเป็นหยกทมิฬที่ส่องประกายแสงสีเงินจางๆออกมา,มีอักขระที่ลอยขึ้นมาด้านบนยันต์ที่ดูแปลกประหลาด,แต่ดูลึกล้ำเป็นอย่างมาก,จงซานที่จ้องมองดูอักขระดังกล่าว,ก่อนที่ภายในใจจะรู้สึกสับสนฟุ้งซ่านจมจ่อมไปกับมัน.

จงซานที่ส่ายหน้าไปมา,หลับตาเพื่อเรียกสติกลับคืนมา,ที่หน้าผากหลั่งเหงื่อที่เย็นเยืยบออกมา,สูดหายใจลึกก่อนที่จะลืมตาอีกครั้ง,พร้อมกับจ้องมองไปยังยันต์หยกทมิฬใหม่.

ยันต์หยกนี่,ซ่อนอะไรเอาไว้?

จงซานที่แผ่แกนแท้ลงไปช้าๆ.

"พรึดๆ"

นี่ไม่ใช่ยันต์หรอกรึ? จงซานชำเลืองมองตาโต,จากนั้นจิตสำนึกของเขาที่เข้าไปในร่างกายทันที,เพราะว่ามันรวดเร็วเป็นอย่างมาก,จงซานที่รู้สึกว่าเรือนหยางของเขาส่ายไปมานั่นเอง,เขาที่ส่งจิตสำนึกเข้าไปตรวจสอบข้างใน.

เรือนหยางขนาดใหญ่,ตั้งอยู่ตรงกลาง,มียันต์หยกทมิฬประทับอยู่ด้านใน.

"หืม?"จงซานที่รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย.

เคลื่อนจิตสำนึก,ปราณหยางบริสุทธิ์ถ่ายเทลงไป,ยันต์หยกทมิฬก็กลับมาอยู่ในมือของเขาในทันที.

จงซานที่จ้องมองไปยังยันต์หยกทมิฬที่อยู่ในมือของเขา,พร้อมกับกลืนน้ำลายลงคอ,เขารู้แล้วว่าได้รับสมบัติวิเศษแล้ว.

เขาที่ถ่ายปราณแท้และซ่อนมันเอาไว้ในเรือนหยางอีกครั้ง,จิตสำนึกของเขาที่เขาไปสำรวจด้านใน,ยันต์หยกทมิฬนี้มีความสามารถในการป้องกันร่างกายที่อาบไปทั่วร่างของเขาซึ่งเป็นของวิเศษที่แปลกประหลาดมาก.

จงซานที่ทำการตรวจสอบอย่างระมัดระวัง,ยันต์หยกทมิฬที่อยู่ในเรือนหยางของเขา,มันไม่ได้ดูดซับปราณหยางของเขาแต่อย่างไร,มันเพียงแค่มาซ่อนตัวอยู่ในเรือนอย่างเท่านั้น.

จงซานไม่ได้กังวลอีกต่อไป,ในเมื่อมันไม่ได้สร้างปัญหาอะไรให้กับเขา,เช่นนั้นไว้ค่อยตรวจสอบภายหลังอีกครั้ง.

จงซานที่ออกมาจากที่ซ่อนตัวภายในถ้ำแห่งนี้,จงซานไม่มีแผนกลับเข้าไปข้างในอีกแล้ว,ตอนนี้เขาเตรียมที่จะกลับไปยังตำแหน่งของสำนักยวีเหิง.

ขณะที่จงซานไล่ตามยันต์หยกทมิฬออกไปนั้น,ที่เหนือน้ำพุทมิฬนั้น,ปราสาทต้าฉิน,ถูกเหล่าขุนพลทำลายโจมตีอย่างหนักหน่วง,แม้ว่าพื้นที่รอบๆสิ่งของต่างๆจะพังทลายกระจายไปทั่ว,คาดไม่ถึงเลยว่าแท้จริงแล้วปราสาทต้าฉินนั้นไม่ได้เสียหายเลยแม้แต่น้อย.

ไป่เย่,เป็นเรื่องที่คาดไม่ถึงเลย,เขาเพียงคนเดียว ดาบโลหิตของเขาสามารถขวางผู้ฝึกตนทุกคนเอาไว้ได้.

พุทธะโหลวฮาน,มารฉู่ป้าและเซียนเซิงสุ่ยจิง,คนทั้งสามที่มีระดับจักรพรรดิแท้เข้าโจมตีพร้อมกัน,คาดไม่ถึงเลยว่าไป่เย่คนเดียวจะสามารถขวางกั้นเขาเอาไว้ได้.

"ตูมมมมม!"

ประกายแสงสีแดงที่สาดกระจาย,ดาบยักษ์ของไป่เย่ร้ายกายเป็นอย่างมากตวัดใส่ผู้เยี่ยมยุทธ์ทั้งสามในครั้งเดียวกัน.

เซียนเซิงสุ่ยจิงที่ขมวดคิ้วเล็กน้อย,มารฉู่เป้าและพุทธโหลวฮานที่สั่นสะท้าน,ไป่เย่ทรงพลังเป็นอย่างมาก.

เหล่าผู้ฝึกตนตอนนี้ยังคงพยายามที่จะทำลายปราสาทหยินกันอยู่.

"พรุ๊ดๆ."

ภายในปราสาทต้าหยิน,มีเสียงที่ดังออกมาเล็กน้อย,เป็นเสียงที่ดูอ่อนแรง,เหล่าขุนพลที่อยู่ด้านนอกยังไม่สามารถตระหนักได้เลยด้วยซ้ำ.

ขณะที่เหล่าขุนพลเตรียมที่จะทำลายผลึกนั่นอีกครั้ง,ทันใดนั้นโลงศพหยกม่วงที่อยู่ตรงกลาง,ใบหน้าของเซิ่งซ่างที่เป็นสีขาว,ดวงตาทั้งสองข้างก็ลืมขึ้นมา.

เซิ่งซ่างลืมตา? ดวงตาสีแดงฉาน,สีแดงเหมือนกับมังกรตาบอดที่พวกเขาเห็นก่อนหน้านี้,สีแดงที่ไร้ประกาย,นี่ยังเป็นดวงตาอยู่อีกรึ?

ผู้ฝึกตนทุกคนที่หยุดนิ่ง,ทุกคนที่เห็นปราสาทต้าฉินผิดปรกติ,หลังจากนั้นร่างของเซิ่งซ่างก็ค่อยๆลุกขึ้นช้าๆ.

ร่างกายของเขาที่ยืนขึ้นอย่างแปลกประหลาด.

ทุกคนที่อยู่รอบๆปราสาทต้าฉินเวลานี้ต่างก็นิ่งงัน,ร่างกายราวกับถูกตรึง,ชำเลืองมองไปยังโลงศพม่วง,รู้สึกขนลุกตั้งชัน,ไม่ใช่ว่าเซิ่งซ่างตายไปแล้วรึ?

เหล่าขุนพลที่โจมตีปราสาทตอนนี้ต่างก็หยุดนิ่ง,ไป่เย่และคนอื่นๆที่สู้กันอยู่ต่างก็หยุดนิ่งเช่นกัน,ทุกต่างก็จ้องมองเป็นสายตาเดียวกัน,เมื่อเห็นเซิ่งซ่างยืนขึ้นมา,ทุกๆคนเปลี่ยนเป็นโง่งม,หนังหัวชาหนึบไปตามๆกัน.

ทันใดนั้นเซิ่งซ่างก็อ้าปากออกมา,เผยให้เห็นเขี้ยวแหลมสองซีกสีแดงชาด,เขาคำรามดังสนั่นปกคลุมไปทั่วท้องฟ้า.

"โฮกกกก!"

ปราสาทต้าฉินเวลานี้กำลังสั่นสะเทือน,ผนังของปราสาทที่สั่นไปมาอย่างรุนแรง,น้ำพุอเวจีที่อยู่ด้านล่าง,ตอนนี้กำลังพ่นปราณหยินออกมาอีกครั้ง,ทว่าเวลานี้มันไม่พ่นผ่านปราสาทต้าฉินอีกต่อไป.

"ตูมมมมมม!"

ผืนปฐพีที่สั่นไหวอย่างรุนแรง,เสียงระเบิดเสียงดังสนั่น,แม้แต่ผู้ฝึกตนระดับก่อตั้งวิญญาณยังต้องกุมหูแสดงท่าทางเจ็บปวดทรมาน.

เหล่าขุนพลหลายร้อยคนที่มีระดับก่อตั้งวิญญาณที่อยู่รอบๆปราสาทต้าฉินตอนนี้ถึงกับกุมหูสั่นไหวล่วงหล่นลงบนพื้น.

ใบหน้าของกู่หลินในเวลานี้เปลี่ยนเป็นขาวซีด,หากไม่เพราะว่ามีเซียนเซิงสุ่ยจิงที่คุ้มกันกู่หลินเอาไว้,เวลานี้กู่หลินคงไม่ต่างจากเหล่าขุนพลคนอื่นๆ,เสียงระเบิดดังลั่นสั่นสะเทือนผืนปฐพี.

คลืนเสียง,ไม่เพียงแต่เป็นคลื่นเสียงที่ทรงพลัง,แต่ดูเหมือนว่าเซิ่งซ่างจะแสดงท่าทางโกรธเกรี้ยวเป็นอย่างมาก,อากาศรอบๆสั่นไหวบิดเบี้ยว,จนทำให้เหล่าขุนพลได้รับผลอย่างรุนแรง,แม้แต่กงจูเฉียนโหยวใบหน้าของนางยังเปลี่ยนเป็นขาวซีด.

เสียงคำรามที่ดังลั่นฉีกอากาศบนท้องฟ้า,การคำรามของเซิ่งซ่างนั้นทรงพลังมาก,หลังจากนั้นที่ด้านหลังร่างของเขา,ทันใดนั้นก็มีปีกสีดำทมิฬโผล่ออกมา.

เหมือนกับปีกค้างคาวขนาดใหญ่สีดำ,ทว่าปีกคู่นี้เต็มไปด้วยกระดูก,ดูเหมือนกับปีกของมังกรกระดูกเช่นกัน.

ทันทีที่ปีกของเขาโผล่ออกมา,ยันต์แปดแผ่นบนองค์รักษ์เจียงซือแปดตนก็สั่นไหวปลิวออกมาทันที.

ตราลัญจกรมังกรสวรรค์และกระบี่เทวะสีดำลอยออกมาจากโลงศพ,ปีกมังกรขนาดใหญ่สีดำที่สะบัด,ไม่สามารถมองเห็นการเคลื่อนไหวได้,ไม่เห็นแม้แต่ภาพติดตา,พริบตาเดียวก็มาปรากฏขึ้นที่ด้านหน้าของไป่เย่แล้ว.

 จักรพรรดิต้าเย่ไม่มีพลังที่จะตอบโต้เลยด้วยซ้ำ,เขาที่ถูกเซิงซ่างจับตัวเอาไว้,ปีกมังกรที่สะบัดราวกับจะปิดท้องฟ้า,เคี้ยวสีโลหิตที่กัดฝังลงบนคอของไป่เย่จมเขี้ยว,ดูดโลหิตของไป่เย่ไปทั้งหมดอย่างรวดเร็ว.

"ไป."เซียนเซิงสุ่ยจิงที่ไร้ซึ่งลังเล,จับกู่หลินพร้อมกับถอยหนีในทันที.

อย่างไรก็ตาม,องค์รักษ์เจียงซือจากตำหนักต้าฉิน,ปรากฏขึ้นที่ด้านหน้าของเซียนเซิงสุ่ยจิงแทบจะทันที,เซียนเซิงสุ่ยจิงที่สะบัดมือโจมตีออกไปในทันที.

"ตูมมมมมมม!"

"พรึด!!!"

ตูมมม,เซียนเซิงสุ่ยจิงถึงกับพ่นโลหิตคำโต,พื้นที่รอบๆปราณทมิฬระเบิดอบอวนไปหมด,ทว่าเซียนเซิงสุ่ยจิงก็สามารถลากกู่หลินหนีออกมาได้,พวกเขาพุ่งหนีออกมาตามแรงกระแทก,ใช้โอกาสดังกล่าวหลบหนี.

จากภายในปราสาทต้าฉินนั้น,เหล่าองค์รักษ์เจียงซือมากมาย,แต่เคลื่อนไหวออกมเพียงแปดตน,เป็นเหมือนกับองค์รักษ์ส่วนตัว,มันได้พุ่งออกไปทุกทิศทุกทาง.

"ตูมมมมม"

"พรึดๆๆๆ"

มารฉู่ป้าที่ปล่อยฝ่ามือใส่องค์รักษ์เจียงซือเสียงดังสนั่น,พ่นโลหิตคำโตก่อนที่จะเร่งรีบนำเซี่ยเหยี่ยนหลบหนีไปอย่างรวดเร็ว.

"ตูมมมมมม!"

พุทธะโหลวฮานเองปล่อยฝ่ามือใส่องค์รักษ์เจียงซือเช่นกัน,เขาที่เต็มไปด้วยท่าทางหวาดผวา,เร่งรีบหนีไปเช่นกัน.

อาณาจักรจักรพรรดิแท้,สุ่ยจิง,ฉู่ป้าและพุทธะโหลวฮาน,ยังไม่กล้าเข้าประจันหน้ากับองค์รักษ์เจียงซือ,แล้วกงจูเฉียนโหยวที่มีระดับหลอมกายธาตุล่ะ,จะเป็นอย่างไร?

ที่ด้านหน้ากงจูเฉียนโหยวที่องค์รักษ์เจียงซือตนหนึ่งโผล่ออกมา.

ฝ่ามือของมันที่ฟาดออกมา,ดวงตาของอาเอ้อเบิกกว้าง,พลังกดดันวิญญาณที่ระเบิดออกมาอย่างรุนแรง,ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความดุร้ายต่อยออกไปเข้าปะทะการโจมตีขององค์รักษ์เจียงซือทันที.

ส่วนอาต้า,พากงจูเฉียนโหยวถอยออกไปอย่างรวดเร็ว,พริบตาเดียวก็พุ่งไปไกลแล้ว.

"ตูมมมมมมมม!"

"พรึด!"

อาเอ้อที่พ่นโลหิตคำโต,กับการปะทะพลังที่ทรงพลังเป็นอย่างมาก,เขาที่เร่งรีบถอนตัวหนีหายไปในทันทีเช่นกัน.

 หนีหาย,เหล่าตัวตนระดับจักรพรรดิแท้ต่างก็หนีหายไปทีละคน,ทุกคนสามารถหนีรอด,ทว่าเหล่าขุนพลคนอื่นๆของจักรพรรดิต้าเย่ล่ะ? พวกเขาที่มีกองกำลังระดับก่อตั้งวิญญาณ,จะสามารถหนีได้อย่างงั้นรึ?

เกิดเสียงดังสนั่นติดๆต่อกัน เหล่าองค์รักษ์เจียงซือที่บดขยี้พวกเขา,แม้แต่แม่ทัพพิทักษ์ดินแดนระดับหลอมกายธาตุ,ยังถูกสังหารไปทั้งหมด.

หลังจากสังหารทุกคนหมดแล้ว,องคัรักษ์เจียงซือก็ได้กลับมาล้อมรอบเซิ่งซ่าง.

เซิ่งซ่างที่ทำการดูดโลหิตของไป่เย่จนหมด,ไป่เย่ไม่มีพลังที่จะต่อต้านแม้แต่น้อย,ทั้งที่เขามีพลังฝึกตนระดับจักรพรรดิแท้ก็ตามที,คาดไม่ถึงเลยว่าจะไร้ซึ่งพลังต้านทาน,ตอนนี้โลหิตเขาแห้งเหือด,ร่างกายทั่วร่างของไป่เย่ที่ถูกคลุมไปด้วยประกายแสงสีแดง.

จากนั้น,เซิ่งซ่างก็ค่อยๆปล่อยร่างของไป่เย่,ดวงตาสีแดงของเขาเวลานี้ค่อยๆฟื้นฟูกลับมา,ประกายแสงในแววตาของเซิ่งซ่างค่อยๆกลับมาเล็กน้อย,ปีกมังกรที่ค่อยๆหุบเข้ามา,แววตาของเขาที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น.

เขาที่เงยหน้าจ้องมองขึ้นไปบนท้องฟ้า,ก่อนที่จะค่อยๆหัวเราะออกมาเสียงดังลั่น"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!"

เสียงหัวเราะของเขานั้นสั่นสะเทือนจนทำให้เกิดแผ่นดินไหว,เขาที่ได้รับชีวิตใหม่เขาฟื้นขึ้นมาแล้ว,เสียงหัวเราะที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้นดีใจ,อากาศรอบๆตอนนี้ถึงกับบิดเบี้ยว,หลังจากที่ผ่านไป 20 ลมหายใจเขาก็หยุด,ทว่าตอนนี้ไป่เย่อยู่ที่ด้านหน้า,ดวงตาของเขาที่เปลี่ยนเป็นสีแดงช้าๆ,เขาที่เงยหน้าพร้อมกับนั่งลงแสดงความเคารพต่อเซิ่งซ่าง,คุกเข่าด้วยความเคารพอย่างที่สุด.

"คารวะเซิ่งซ่าง."ไปเย่ที่แสดงความเคารพ.

เซิ่งซ่างที่จ้องมองไปยังไป่เย่,ก่อนที่จะจ้องมองไปยังปราสาทต้าฉิน,ปราสาทต้าฉินลดขนาดลงอย่างรวดเร็ว,พร้อมกับลอยเข้ามาในแขนเสื้อของเซิ่งซ่างอย่างรวดเร็ว,ปราสาทต้าฉินถูกเก็บเข้ามาในแขนเสื้อเซิ่งซ่างเรียบร้อย.

เขาที่เงยหน้าขึ้น,เห็นดวงจันทร์ที่ลับตาไปเรียบร้อยแล้ว.

"ไป."เซิ่งซ่างที่ก้าวลอยไปด้านหน้า.

ไป่เย่และองค์รักษ์เจียงซือทั้งแปดก็ตามเซิ่งซ่างไปอย่างใกล้ชิด,พริบตาเดียวก็หายเข้าไปในป่าทึบ.

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย

Author(s)

Guan Qi
Watching Chess

สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.