Immortality Chapter 190 Hole name, Heavenly Tribulation
นิยาย เรื่อง อมตะ Chapter 190 Hole name, Heavenly Tribulation
穴名，天劫
ชื่อหลุมศพ,ทัณฑ์สวรรค์.
สามวันหลังจากนั้น,ที่บนยอดเขาแห่งหนึ่ง,มีคนหลายคนยืนเฝ้ามองสังเกตเหตุการณ์อยู่,จงซาน,เฉียนโหยว,กู่หลิน,สุ่ยจิง,อาต้า,อาเอ้อ,ผู้พิทักษ์ขุนเขาสำนักยวีเหิง,ผู้พิทักษ์สำนักยวีเหิงและห้าศิษย์ขั้นหนึ่งอีกห้าคน.
ทุกคนที่ยืนอยู่นั้น,จ้องมองไปยังพื้นที่ด้านหน้าไกลออกไป,กับพื้นที่ดังกล่าวนั้นด้วยสายตาของจงซานนั้น,ไม่สามารถที่จะมองเห็นเป้าหมายเหมือนคนทั้งหมดได้อย่างแน่นอน.
จงซานที่หลับตารอคอยไม่จ้องมองไปด้านหน้า,ทว่าเขาสามารถจิตนาการถึงพื้นที่ดังกล่าวขึ้นมาได้.
สถานที่พวกเขาที่จ้องมองออกไปนั้น,ที่จริงก็คือสำนักยวีเหิงนั่นเอง.
สำนักยวีเหิงเวลานี้ได้คลายค่ายกลออกแล้ว,ที่ด้านหน้าปรากฏขุนเขาและแม่น้ำมากมาย,ไม่ว่าจะเป็นใครก็สามารถลุกล้ำเข้าไปได้.
ในเวลานี้,ที่ด้านหน้าสำนักยวีเหิงนั้น,มีแม่ทัพสีคนที่ยืนอยู่ด้านหน้า,ที่ด้านหลังมีทหารกว่า
30,000 นาย.
คนทั้งสี่,เป็นแม่ทัพสี่ดินแดนของราชวงศ์จักรพรรดิต้าเย่,พวกเขาที่นำกองกำลังออกมาด้วยตัวเอง,จ้องมองไปยังสำนักยวีเหิงที่หนีไปหมดแล้ว.
คนทั้งสี่ที่จ้องมองหน้ากันและกัน.
"คนสำนักยวีเหิงนี้ไม่คิดเลยว่าจะไร้ซึ่งจิตวิญญาณขนาดนี้."แม่ทัพคนหนึ่งที่กล่าวออกมาช้าๆ.
"พวกเราจะสังหารพวกเขา,พวกเขาต้องกลัวเป็นธรรมดา."แม่ทัพอีกคนหนึ่งกล่าว.
"ไม่มีคนเช่นนี้,พวกเราจะจับใครส่งให้ฝ่าบาทล่ะ?"
"ไปสำนักถัดไปเลย,ทว่ายังเหลืออีกแปดนี่น่า."
"ไม่ได้การแล้ว,คนของสำนักยวีเหิงที่ไม่มีกระจิตกระใจจะสู้,ยอมแพ้หนีไป,สำนักอื่นๆจะไม่ทำการเลียนแบบหรอกรึ?"
"ดี,งั้นพวกเราก็ต้องรีบเช่นกัน,พวกเราสี่คือแยกกันไป,แบ่งคนละสองสำนัก,บางทีดำเนินการเร็วหน่อย,คงจะไม่มีผลกับแผนการของฝ่าบาทหรอก."
"ไป!"
กับการตัดสินใจกันอย่างรวดเร็วของแม่ทัพ,พวกเขาที่แบ่งกองกำลังแยกย้ายไปยังอีกแปดสำนัก,เคลื่อนกำลังพลอย่างรวดเร็ว,แยกย้ายไปยังทิศต่างๆทุกทิศทาง.
เพียงแค่พริบตาเดียว,กองกำลังทหารทั้งหมดก็แยกย้ายเคลื่อนกำลังพลออกไปจากสำนักยวีเหิง.
บนยอดเขาที่อยู่ไกลออกไป.
"เฮ้ๆ."
คนสำนักยวีเหิง,ตอนนี้ต่างก็แจ้งออกไปเป็นทอดๆ,กองกำลังสำนักยวีเหิงได้จากไปแล้ว,พวกเขาไม่เข้าไปในสำนักด้วยซ้ำ,เร่งรีบจากไปในทันทีเลยรึ?
หลิวสุ่ยเฟิงและคนอื่นๆที่จ้องมองไปยังจงซานกลับการคาดเดาที่แม่นยำของจงซาน.
"ขอบคุณอาวุโส,ขอบคุณทุกๆท่าน."หลิวสุ่ยเฟิงที่ยกมือคารวะทุกคน.
"อืม."ทุกคนที่พยักหน้าให้.
"ดูเหมือนว่าเรื่องนี้,จะเกี่ยวข้องกับเทือกเขาต้าหยินจริงๆ,คนของสำนักยวีเหิง,อย่าเพิ่งกลับไปตอนนี้ดีกว่า,รอให้ทุกอย่างในเทือกเขาต้าหยินเรียบร้อยแล้ว,ค่อยเคลื่อนย้ายกลับไป."กงจูเฉียนโหยวกล่าว.
"ครับ."หลิวสุ่ยเฟิงที่ตอบรับในทันที.
"เมื่อกองทัพใหญ่ของต้าเย่ไปแล้ว,ข้าและผู้พิทักษ์ขุนเขาขอกลับไปก่อน."ผู้พิทักษสำนักกล่าวออกมาในทันที.
"เจ้าต้องการกลับไปก่อนอย่างงั้นรึ?"กงจูเฉียนโหยวที่ขมวดคิ้วเล็กน้อย.
"ครับ,นี่เป็นหน้าที่ของผู้พิทักษ์ขุนเขาและผู้พิทักษ์สำนัก,ที่ต้องป้องกันปกป้องประตูทางเข้า,เมื่อกองกำลังหลายหมื่นจากไปแล้ว,แน่นอนคงจะไม่กลับมาง่ายๆอีกครั้งแน่."ผู้พิทักษ์สำนักที่พยักหน้าตอบ.
"ได้."กงจูเฉียนโหยวที่พยักหน้าให้.
ชายชราทั้งสองคนที่ยกมือคารวะเล็กน้อยและจากนั้นก็จากไปอย่างรวดเร็ว,เห็นเป็นเพียงภาพติดตามุ่งตรงไปยังทิศทางของสำนักยวีเหิง.
"ผู้พิทักษ์สำนักและผู้พิทักษ์ขุนเขากลับไปก็ดีแล้ว,ด้วยพลังฝึกตนของพวกเขา,ถึงแม้ว่ากองกำลังของต้าเย่
ยกกลับมาอีก,ก็สามารถหลบหนีได้."หลิวสุ่ยเฟิงกล่าว.
กงจูเฉียนโหยวที่จ้องมองไปยังทิศที่ไกลออกไปนั้น,ก่อนที่จะหันหน้ากลับมา,"เมื่อเป็นเช่นนี้,เจ้าทั้งห้าจงไปดูแลศิษย์สำนักยวีเหิงได้แล้ว,พวกเราจะเดินทางไปยังเทือกเขาต้าหยิงทันที,คืนเดือนเพ็ญไม่ไกลนี้แล้ว.
"ครับ."หลิวสุ่ยเฟิงที่ตอบรับในทันที.
สามวันหลังจากนั้น,จงซานและคนอื่นๆก็เดินทางมายังเทือกเขาต้าหยิน.
รอบๆเทือกเขาต้าหยิงนั้นมียอดเขามากมาย,พวกเขาที่ได้หยุดอยู่ที่ยอดเขาแห่งนี้,ตอนนี้สายตาของทุกคนที่เต็มไปด้วยความจริงจัง.
"สุ่ยจิง,พวกเขานำคนมาขังไว้ในดินแดนแห่งนี้เหรอ,ข้าเห็นคนสิบคนถูกนำตัวเข้าไปก่อนหน้านี้,ที่นี่คือด้านนอกเทือกเขาต้าหยินใช่หรือไม่?
พวกเขาจับผู้ฝึกตนมากมายทำไม?แล้วยังมีศพของผู้ฝึกตนที่ถูกแช่แข็งอีก?พวกเขาจะทำอะไรกันแน่?"กู่หลินที่กล่าวออกมาพร้อมกับขมวดคิ้ว.
"ยังไม่ชัดเจนนัก,ทว่ารอบๆเทือกเขาต้าหยิงนี้,มีทหารมากมาย,ดูเหมือนว่าราชวงศ์จักรพรรดิต้าเย่นั้น,กำลังวางแผนการเพื่อยึดครองตราลัญจกรหยกจริงๆ."เซียนเซิงสุ่ยจิงที่สะบัดพัดไปมาขมวดคิ้วครุ่นคิด.
จงซานที่จ้องมองไปยังพื้นที่ไกลออกไปนั้น,มีหมอกควันสีดำปกคลุมไปทั่วทั้งเทือกเขา,แม้แต่ในหุบเขา,พื้นดินทั้งหมด,พื้นที่รอบๆนั้นแสงแดดไม่สามารถส่องผ่านเข้าไปได้เลย,เป็นพื้นที่ที่เต็มไปด้วยความน่าหวาดกลัว,เหมือนกับว่าเทือกเขาแห่งนี้ไม่มีสิ่งมีชีวิตอยู่,พื้นที่รอบๆนี้แม้แต่สัตว์อสูร,ยังเป็นสัตว์อสูรที่พิเศษถึงจะอยู่รอดได้,ยกตัวอย่างอีกาทมิฬ,ซึ่งเป็นอีกาอสูรชนิดหนึ่ง,ส่วนสิ่งมีชีวิตอื่นแล้วแทบไม่สามารถพบได้เลย.
"หอบๆ"ทันใดนั้นกงจูเฉียนโหยวที่สูดหายใจที่เย็นเยือบ,ใบหน้าที่แสดงท่าทางหวาดผวา.
"กงจูพบสิ่งใดอย่างงั้นรึ?"เซียนเซิงสุ่ยจิงที่สอบถามออกมาทันที.
"ไม่ได้การ,ไม่ถูกสิ,มันไม่ควรจะใช่!"สีหน้าของกงจูเฉียนโหยวที่แสดงท่าทางไม่อยากเชื่อออกมา.
"อะไรรึ?เฉียนโหยว,ไมใช่อะไร?"กู่หลินที่ถามออกมาอีกคน.
"ก่อนหน้านี้ข้าได้คาดเดาว่ามันคือสุสานเทวะ,เป็นสุสานของเซิ่งซ่างราชวงศ์สวรรค์,ทว่าหลุมศพแห่งนี้ไม่ใช่,มันไม่ใช่แน่."กงจูเฉียนโหยวที่ขมวดคิ้วไปมา.
"เจ้าบอกว่ามันเป็นหลุมศพอย่างงั้นรึ?"กู่หลินที่สอบถามออกมา.
"ใช่แล้ว,ไม่คิดมาก่อนเลยว่าการมาสำนักยวีเหินครั้งนี้,เมื่อนานมาแล้วที่อยู่ราชวงศ์สวรรค์,ข้าได้ศึกษาความรู้จากอาวุโสเทียนช่วงหนึ่ง,และได้ศึกษาเกี่ยวกับหลุมฝังศพมากมาย,ข้าไม่ได้ศึกษาอย่างตั้งใจนัก,ทว่ากับจำหลุมศพนี้ได้,นี่คือหลุมฝั่งศพที่เซิ่งซ่างราชวงศ์สวรรค์เลือกที่จะฝังตัวเองอย่างงั้นรึ?
มันไม่ใช่แน่!"กงจูเฉียนโหยวที่เห็นแล้ว,ดูเหมือนว่าจะไม่ใช่สิ่งธรรมดาทั่วไปอย่างแน่นอน.
"แล้วมันเป็นหลุมศพของอะไรอย่างงั้นรึ?"เซียนเซิงสุ่ยจิงที่สอบถามด้วยความสงสัย.
"ใต้สวรรค์แห่งนี้ต่างก็เรียกกันว่า,หลุมศพแห่งภัยพิบัติ,ชื่อหลุมศพ,ทัณฑ์สวรรค์."กงจูเฉียนโหยวที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงจริงจัง.
"ทัณฑ์สวรรค์อย่างงั้นรึ?เป็นไปได้อย่างไร?กงจู,ท่านไม่ได้ดูผิดใช่ใหม?"ใบหน้าของเซียนเซิงสุ่ยจิงเองก็ประหลาดใจไม่ต่างกัน.
"ไม่ผิดแน่!สุสานทัณฑ์สวรรค์นั้นจะดูโดดเดี่ยววังเวง,หลังจากที่ทำพิธีสร้างเป็นสุสานแล้ว,ชีพจรฟ้าดินจะล่มสลาย,เป็นการลงโทษไปชั่วลูกชั่วหลาน,หลุมศพทัณฑ์สวรรค์นั้นเป็นเหมือนกับโองการฟ้า,เมื่อมีการสร้างขึ้นมา,แม้แต่ลูกหลานก็จะไร้ซึ่งทายาท,สายโลหิตตกต่ำ,ตระกูลถูกทำลาย,สายโลหิตจะหายไปอย่างสมบูรณ์,พวกเขาจะได้รับอิทธิพลภัยพิบัติจากหลุมศพฝังศพแห่งนี้."กงจูเฉียนโหยวที่กล่าวตอบ.
"เรื่องนี้,จะเป็นไปได้อย่างไร? นี่คือหลุมศพฝั่งศพของเซิงซ่างราชวงศ์สวรรค์,เป็นไปได้อย่างไรที่จะเอาตัวเองมาฝังยังสถานที่แห่งนี้?หรือเขาต้องการทำลายล้างลูกหลานตัวเองอย่างงั้นรึ?
หรือเป็นไปได้ว่าผู้เชี่ยวชาญฮวงจุ้ยหลอกเขาอย่างจงใจหรือไม่?"กู่หลินที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"หลอกลวงอย่างงั้นรึ? นี่คือเซิงซ่างราชวงศ์สวรรค์,จะถูกหลอกลวงง่ายๆได้อย่างไร?
เขาจะไม่รู้ได้อย่างไรว่ามันแตกต่างจากสุสานเทวะ?
แน่นอนว่าที่เขายอมรับนั้น,เขามีเป้าหมาย? หลุมศพศพทัณฑ์สวรรค์?
หรือว่า..."ดวงตาของกงจูเฉียนโหยวที่หรี่เล็กลง.
"และอะไรรึ?"กู่หลินที่สอบถามด้วยความสงสัย.
"ก่อนหน้านี้หลิวสุ่ยเฟิงที่กล่าวไว้ว่าทุกวันเพ็ญ,ที่ด้านในจะมีเหล่าภูติผีออกมาเพ่นพ่าน,พร้อมกับขัดขวางพวกเขา,เช่นนั้น,นอกเหนือจากสุสานเทวะ,ที่แห่งนี้จะมีบางสิ่งบางอย่างอยู่."กงจูเฉียนโหยวที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"มีสิ่งใด?"กู่หลินที่ค่อนข้างประหลาดใจ.
"ค่ายกลยักษ์ฮวงจุ้ย,ค่ายกลยักษ์ฮวงจุ้ยนั้นแม้ว่าจะผ่านมาหลายพันปีก็ยังส่งผล,เป็นค่ายกลยักษ์ฮวงจุ้ยที่น่าเกรงขามมาก,อาจจะมีความสามารถเทียบเท่าอาวุโสเทียน,ไม่ๆ,ถึงแม้ว่าจะเป็นอาวุโสเทียนก็ไม่สามารถทำเช่นนี้ได้,เป็นค่ายกลฮวงจุ้ยที่มีผลหลายพันปี."กงจูเฉียนโหยวกล่าวด้วยท่าทางตื่นตะลึง,สงสัยเป็นอย่างมาก,แม้แต่นางเวลานี้ยังตื่นตะลึงเป็นอย่างมาก.
"กงจู,ค่ายกลฮวงจุ้ยนี้,ข้าได้ยินมาก่อน,ค่ายกลใหญ่ฮวงจุ้ยและค่ายกลสงคราม,และค่ายกลคุ้มภัย,เกี่ยวข้องกันอย่างไร?"จงซานที่กล่าวออกมาในทันที.
กงจูเฉียนโหยวที่แสดงท่าทางประหลาดใจ,จ้องมองไปยังจงซาน,ทว่าก็พยักหน้าและกล่าวออกมาว่า"ภายใต้สวรรค์เวลานี้,มีการบำเพ็ญได้เพียงสามอย่าง,บำเพ็ญกรรม,บำเพ็ญชื่อเสียงและบำเพ็ญฮวงจุ้ย,แต่ละศาสตร์นั้นมีความแตกต่างกันเป็นอย่างมาก,โดยเฉพาะอย่างยิ่งการบำเพ็ญฮวงจุ้ย,นับเป็นศาสตร์ที่ยิ่งใหญ่มาก,การบำเพ็ญฮวงจุ้ยจึงมีคนฝึกฝนอยู่น้อยมาก,ส่วนมากมักจะสืบทอดต่อเหล่าลูกหลานของตน,ค่ายกลใหญ่ฮวงจุ้ยนั้น,มีความเกี่ยวข้องกับพลังบำเพ็ญของพวกเขาด้วย,ยิ่งเป็นคนที่มีพรสวรรค์และพลังฮวงจุ้ยมากเท่าไหร่,ค่ายกลของพวกเขาก็จะยิ่งทรงพลัง,ค่ายกลสงครามและค่ายกลคุ้มภัยนั้นไม่ใช่ระบบของพวกเขา,แต่เป็นรูปแบบหนึ่งของพวกเรา,พวกเขามีค่ายกลที่ล้ำลึกกว่า,เรียกว่าค่ายกลฮวงจุ้ย,รับประกันได้ว่าสามารถกำหนดความเป็นตาย,โชคดีและโชคร้าย,ค่ายกลฮวงจุ้ยนั้นมีความซับซ้อนมาก,ข้าเองก็ไม่ค่อยรู้อะไรนัก,ทว่าที่แห่งนี้,หลังจากผ่านวันนี้ไป,พรุ่งนี้ตอนเย็นพวกเราก็จะเห็นเอง."
"อืม."จงซานพยักหน้า.
"หากกงจูกล่าวว่านี้คือสุสานของเซิงซ่างราชวงศ์สวรรค์,แต่พวกเขาต้องการที่จะทำให้สุสานแห่งนี้เป็นหลุมศพทัณฑ์สวรรค์,ด้วยการสร้างค่ายกลฮวงจุ้ยภัยพิบัติขึ้น,กับสุสานเซิ่งซ่างราชวงศ์สวรรค์ล่ะก็,พวกเราก็ควรที่จะต้องระมัดระวัง?"เซียนเซิงสุ่ยจิงที่โบกพัดไปมาขณะคิด.
"รอจนถึงวันพรุ่งนี้ตอนเย็น,พวกเราก็จะรับรู้ความจริงๆได้ทั้งหมด."กงจูเฉียนโหยวที่ขมวดคิ้วตอบ.
"อืม."ทุกคนที่พยักหน้ารับ.
เรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้นนี้ดูเหมือนว่าจะเต็มไปด้วยความแปลกประหลาด!
ขณะที่กลุ่มของจงซานอยู่ทางทิศเหนือ,ที่ไกลออกไปนั้นยังหุบเขาแห่งหนึ่ง,บนยอดเขาแห่งหนึ่งมีชายในชุดดำสองคน,ชายหนุ่มที่มีรูปร่างหน้าตายังเยาว์วัย,ที่ด้านหลังนั้นมีกระบี่ยาวสีแดงเพลิง,ใบหน้าเย็นชาจ้องมองไปยังเหล่าทหารที่อยู่ไกลออกไป,ทว่าที่ด้านหลังของชายหนุ่มนั้น,เป็นชายวันกลางคนที่ด้านหลังก็มีกระบี่ยาวเช่นเดียวกัน,ดูเหมือนว่าชายวัยกลางคนนั้นจะเป็นบ่าวรับใช้,ยืนคุ้มกันอยู่ด้านหลังเขา.
"ฉู่ป้า,นี่คือสถานที่นัดหมายของกงจื่อ,ไม่ใช่ว่าพวกเขาไม่มาแล้วรึ?"ชายหนุ่มที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางเคร่งขรึม,ใบหน้าที่มืดมนไม่หันหน้าไปมองชายวัยกลางคนแม้แต่น้อย.
"กงจื่อ,นอกเหนือจากท่านและนายน้อยอีกสามคน,ยังมีกงจื่อ
เจียนอ้าวที่ยังไม่มา."ฉู่ป้าที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
"เจียนอ้าว?เขาเป็นผู้หมกมุ่นที่จะล้มเหล่าผู้กล้าทั่วโลกนะรึ?
ผู้ที่จะคิดค้นเพลงกระบี่ของตัวเอง,เพลงกระบี่ไร้ขอบเขต,ไม่ได้มีค่าให้เหลือบแลแม้แต่น้อย,ต้องการสร้างเพลงกระบี่ตัวเอง?
ต้องสั่งสมประสบการณ์อีกมากมาย,ถึงจะรู้วิธีในการสร้างเพลงกระบี่เป็นของตัวเอง?"ชายหนุ่มที่หัวเราะเยาะออกมา.
"กงจื่อ,เช่นนั้น,กงจื่อเจี้ยนอ้าว,ก็กำลังเดินไปอยู่บนเส้นทางที่อ้อมไปไกล,แล้วจะเทียบกับกงจื่อคนอื่นๆไม่ได้เลยนะสิ,การเดิมพันก่อนหน้า,ก็สามารถยืนอยู่ฝั่งกงจื่อคนอื่นๆได้เลยสินะ"ฉู่ป้าที่พยักหน้าและกล่าวออกมา.
"ไม่,แม้ว่าเจียนอ้าวจะหมกมุ่นกับเส้นทางนั้น,ทว่าการตระหนักรู้ของเขายอดเยี่ยมมาก,เหล่ากงจื่อคนอื่นๆ,ยากที่จะล้มเขาได้โดยง่าย,พวกเราไม่สามารถประมาทผู้ใดได้ทั้งนั้น,"ชายหนุ่มที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางเคร่งขรึม.
"ครับ,กงจื่อ,ฉู่ป้าผิดไปแล้ว."ฉู่ป้าที่โค้งคำนับให้ทันที.
"มารฉู่ป้า?"ที่บนอากาศ,ที่มีเสียงๆหนึ่งดังขึ้น.
เสียงดังกล่าวที่แหวกอากาศผ่านลงมาจากเมฆคลึ้มที่ดังขึ้นมาในทันทีทันใด,สร้างความประหลาดใจให้กับพวกเขา,เป็นเหมือนกับเสียงที่กล่าวกระตุ้นเตือน.
ฉู่ป้าและชายหนุ่มที่เงยหน้าขึ้นไปมองด้านบนในทันที.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น