Immortality Chapter 188 Heavenly Dynasty Jade Imperial Seal

Immortality Chapter 188  Heavenly Dynasty Jade Imperial Seal

นิยาย เรื่อง อมตะ  Chapter 188  Heavenly Dynasty Jade Imperial Seal

天朝玉玺

   ตราลัญจกรราชวงศ์สวรรค์.

ที่ตำแหน่งด้านหลัง,กู่หลิงและเซียนเซิงสุ่ยจิงที่บินตามมาติดๆ,จ้องมองไปยังจงซานและกงจูเฉียนโหยวที่แสดงท่าทางสนิทสนม,ทำให้ใบหน้าของกู่หลินเต็มไปด้วยความริษยา,และขณะนั้นก็เห็นกงจูเฉียนโหยวยกมือคารวะจงซานเล็กน้อย,ทำให้เขาเบิกตากว้างกลมโต,เต็มไปด้วยท่าทางประหลาดใจอย่างที่สุด,เป็นไปได้อย่างไร? จงซานมีสถานะอะไร?ไม่,ถึงแม้ว่าเขาจะมีสถานะสำคัญ,ทว่ากับตัวตนของเฉียนโหยวเป็นใครกัน? นางกับแสดงความเคารพต่อเขาได้อย่างไร?

แน่นอน,นอกจากนกู่หลินแล้ว,คนอื่นๆก็รู้สึกอัศจรรย์ใจเช่นกัน,ทว่าก็ไม่มีใครกล้ากล่าวสิ่งใดออกมา.

กู่หลินที่จ้องมองไปยังจงซาน,คราแรกเต็มไปด้วยความอิจฉาริษยา,ตอนนี้เปลี่ยนเป็นดำมืดเย็นเยือบ,กู่หลินไม่ปกปิดอารมณ์ความรู้สึกทางใบหน้าเลย,เซียนเซิงสุ่ยจิงที่อยู่ข้างๆเห็นแล้วได้แต่ส่ายหน้าไปมาไร้ซึ่งคำพูด.

ภายในตำหนักยวีเหิง,คนมากมายได้มารวมตัวกันอีกครั้ง,ทว่าตอนนี้ไม่ได้มีสีหน้าท่าทางกังวลมากมาย,เมื่อหมาป่านับหมื่นจากไปแล้ว,ทุกคนตอนนี้อยู่ในสีหน้าสงบ.

"เอาล่ะ,หลิวสุ่ยเฟิง,มีเรื่องอะไร,ถึงได้ส่งผู้พิทักษ์นิกายไปยังศาลาเจ็ดดาว?"กงจูเฉียนโหยวสอบถาม.

หลิวสุ่ยเฟิงที่จ้องมองไปยังกงจูเฉียนโหยวและกล่าวออกมาว่า"อาวุโส,ท่านยังจำได้หรือไม่,ที่ทิศตะวันตกของสำนักยวีเหิงนั้น,มีพื้นที่พลังหยิน?"

ได้ยินคำพูดของหลิวสุ่ยสุ่ยเฟิง,กงจูเฉียนโหยวที่ขมวดคิ้วไปมา,"พื้นที่พลังหยิน? อยู่ในเทือกเขาแห่งหนึ่ง,ที่มีหมอกมือปกคลุมตลอดทั้งปี,มีพลังหยินที่มากมายมหาศาล,สถานที่แห่งนี้มีปิศาจอยู่มากมายสร้างปัญหาขึ้นอย่างงั้นรึ?"

"อืม,เทือกเขาดังกล่าวนั่น,ถูกเรียกว่าเทือเขาต้าหยิน,เนื่องจากมีพลังหยินที่ปกคลุมมาหลายหมื่นปีแล้ว,ไม่,อาจจะนานกว่านั้น,พื้นที่แห่งนี้มีปราณหยินที่หนาแน่นมาก,และรอบยังมีอสูรที่ดุร้ายอยู่มากมาย,ทว่าเป็นอสูรที่มีไม่ได้แข็งแกร่งนัก,ดังนั้นจึงไม่ได้เป็นที่สนใจ."หลิวสุ่ยเฟิงที่กล่าวตอบ.

"อืม."กงจูเฉียนโหยว,ที่รอคอยหลิวสุ่ยเฟิงกล่าวต่อ.

"การที่ขอให้อาวุโสกลับมานั้น,ที่จริงมีเหตุผลอีกอย่างหนึ่ง."หลิวสุ่ยเฟิงกล่าว.

"อย่างไรรึ?"กงจูเฉียนโหยวที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัยจ้องมองไปยังหลิวสุ่ยเฟิง.

"แปดเดือนที่แล้ว,ในแต่ละเดือนทุกๆสิบห้าวัน,เมื่อดวงจันทรเต็มดวง,พื้นที่เทือกเขาต้าหยินนั้นจะมีพลังหยินที่เอ่อล้นเข็มข้นเป็นอย่างมาก,และยังมีเสียงโหยหวนคำรามดังลั่นเกิดขึ้นด้วย,เป็นเสียงที่น่าพรั่นพรึงนัก,ข้าจึงได้ส่งเหล่าศิษย์น้องหลายคนเข้าไปตรวจสอบยังพื้นที่ดังกล่าว,และแล้วพวกเราก็ปรากฏเห็นภาพลวงตา,เป็นภูติผีมากมายนับไม่ถ้วนออกมาเตร็จเตร่รอบๆ,พวกเราที่ทำการตรวจสอบ,พลังงานหยินนั่นหนาแน่นปกคลุมท้องฟ้าไปหมด,และยังมีภาพของมังกรทมิฬเก้าตนที่กำลังแหวกว่ายอยู่บนท้องฟ้า,และยังมีเสียงคำรามของมังกรอีกด้วย."หลิวสุ่ยเฟิงกล่าว.

"อย่างไรรึ?"กงจูเฉียนโหยวที่แสดงท่าทางประหลาดใจ.

ทุกคนเองก็เช่นกันต่างก็จ้องมองด้วยความประหลาดใจจ้องมองไปยังหลิวสุ่ยเฟิง.

"อาวุโสโปรดดูภาพที่เกิดขึ้นได้."หลิวสุ่ยเฟิงที่สะบัดมือ,ก่อนที่จะนำหยกบันทึกภาพออกมา.

กงจูเฉียนโหยวที่รับมา,ก่อนที่จะแผ่แก่นแท้ลงไปเล็กน้อย,หยกบันทึกที่ฉายภาพออกมาในทันที.

คืนพระจันทร์เต็มดวง,เทือกเขาดังกล่าวที่มืดและวังเวง,ถูกปกคลุมไปด้วยหมอกดำ,ไม่สามารถมองเห็นได้ชัดเจนนัก,ทันใดนั้น.

”~~~”

พื้นที่แห่งนี้เต็มไปด้วยเสียงหวีดหวิววังเวง,เสียงหมาป่าที่โหยหวน,เสียงที่ราวกับท้องฟ้ากำลังฉีกขาด,เสียงของภูติผีปรากฏขึ้นในทันที,ทั่วทั้งภูเขาพลังงานหยินปะทุทะลวงขึ้นสู่ท้องฟ้าปกคลุมไปทั่วหุบเขา,เป็นเหมือนกับพลังงานหยินอัดแน่นปะทุขึ้นมาอย่างรุนแรงในทันที.

ปราณสีดำที่ทะยานขึ้นจากพื้นดิน,คละคลุ้งไปทั่วอากาศ.

ปราณสีดำทมิฬที่อัดแน่น,กระจายไปทั่วทั้งเทือกเขา,ทะยานสูงขึ้นหลายพันจั้ง,ก่อนที่จะหยุดลง.

ปราณหยินที่พุ่งทะยานขึ้นมาจากใต้พื้นดิน,ทันทีที่พลังงานหยินเอ่อล้นกระจายไปทั่ว,เสียงของภูติผีและหมาป่ายิ่งโหยหวนมากกว่าเดิม,เหล่าเสียงของเจียงซือและปิศาจที่ซ่อนอยู่เริ่มคำราม.

เพียงพริบตาเดียวที่พลังงานหยินปกคลุมหนาแน่นไปทั่วทั้งหุบเขา,ลมหนาวและความหนาวเย็น,อุณภูมที่เปลี่ยนเป็นเลวร้ายได้สร้างความน่าหวาดกลัว,น่าเกรงขามอย่างที่สุดขึ้น.

"โฮกกก!"

"โฮกกก!"

......

เสียงมังกรคำรามเก้าครั้ง,ก่อนที่จะแทรกผ่านอกาศออกมา,เสียงที่สั่นสะเทือนไปทั่วพื้นที่รอบๆ,ภาพที่ปรากฏ,เป็นมังกรดำที่มีขนาดเท่าแนวเขาขนาดใหญ่,ปกคลุมด้วยปกคลุมไปด้วยหมอกทมิฬ,มังกรเก้าตนที่ที่ทะยาน,แหวกว่ายไปยังพื้นที่รอบๆพื้นที่ปราณหยิน.

ปราณหยินที่คละคลุ้งไปทั่วอากาศ,มังกรทมิฬเก้าตนที่เคลื่อนที่อย่างรวดเร็ว,บินตรงมายังพื้นที่หยกบันทึก,ความมืดที่ปกคลุมไปทั่วท้องฟ้า,จนไม่สามารถมองเห็นแสงใดๆได้,เห็นแค่เพียงดวงตามังกรที่มีสีแดงราวกับทับทิบ,หัวมังกรที่มีขนาดใหญ่โตมโหฬาร.

หยกบันทึกที่หยุดการบันทึก,ภาพทั้งหมดที่หายไปในทันที.

ทุกคนที่ยืนนิ่ง,เป็นเวลานาน,ก่อนที่จะค่อยๆฟื้นคืนสติ.

กงจูเฉียนเฉียนโหยวที่เห็นข้อมูลในหยกบันทึกแล้ว,ก็หรี่ตา,จากนั้นก็หันหน้าไปมองจงซานและเซียนเซิงสุ่ยจิงพร้อมกับกล่าวออกมาว่า"เห็นอะไรบ้างหรือไม่?"

จงซานที่ส่ายหน้าไปมา,ต้องไม่ลืมว่าพลังฝึกตนของเขานั้นยังมีน้อยจนเกินไป,ยากที่จะสามารถเห็นความแตกต่างของภาพได้ชัด.

กงจูเฉียนโหยวที่มองไปยังจงซาน,นางไม่ได้ใส่ใจนัก,ต้องไม่ลืมว่าไม่มีใครที่จะรู้ไปเสียทุกอย่าง.

เซียนเซิงสุ่ยจิงที่สะบัดพัดไปมา,ขมวดคิ้วเล็กน้อย,"เก้ามังกร,พื้นที่ลึกลับ,กงจู,ท่านคิดหรือไม่,มังกรทมิฬทั้งเก้านั้นจะมีความเกี่ยวข้องกับพื้นที่และบรรยากาศรอบๆเทือกเขาดังกล่าวนั่น,เหมือนกับ?"

"ตราประทับเซิ่งซ่าง,ตราประทับของราชวงศ์สวรรค์,จี้หยกเก้ามังกรสวรรค์?"กงจูเฉียนโหยวที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางประหลาดใจ.

"อืม,นี่คือจี้หยกเก้ามังกรสวรรค์,ดูคล้ายมากจริงๆ."เซียนเซิงสุ่ยจิงที่สะบัดพัดไปมาแต่ไม่ได้กล่าวอะไร.

"พื้นที่แห่งนั้นไม่ใช่ว่า..."ทันใดนั้นกงจูเฉียนโหยวที่รู้สึกตื่นเต้น,ใบหน้าที่แสดงท่าทางไม่อยากเชื่อ,ปรากฏสีหน้าดีใจขึ้นมาทันที.

"ไม่ผิดแน่."เซียนเซิงสุ่ยจิงที่พยักหน้าด้วยรอยยิ้ม.

"พูดอะไรกัน? อะไร,ที่ใหนอย่างงั้นรึ?"กู่หลินที่สอบถามออกมาในทันที.

"พวกเราสงสัยว่าพื้นที่ดังกล่าวนั่นเป็นสุสานจักรพรรดิ,ไม่สิ!,ต้องเป็นสุสานเทวะ"เซียนเซิงสุ่ยจิงกล่าวออกมาในทันที.

"สุสานเทวะอย่างงั้นรึ?"กู่หลินที่ถามออกมาด้วยความสงสัย.

"เหตุการณ์เช่นนี้เคยเกิดขึ้นมาก่อนที่สุสานเซิ่งซ่างราชวงศ์สวรรค์,เพียงแต่มันเกิดขึ้นมานานมากแล้ว,ไม่มีใครบอกได้ว่าผ่านมานานกี่ปี,ลึกลงไปไต้เทือกเขาต้าหยิงนั้น,อาจจะมีอะไรอยู่,มีความเป็นไปได้ว่าปราณหยินมากมายนั้นจะรั่วไหลออกมาจากภายในสุสานอย่างไม่คาดคิด,ทุกครั้งในวันพระจันทร์เต็มดวง,จึงทำให้เกิดเหตุการณ์เช่นนี้ขึ้น."เซียนเซิงสุ่ยจิงที่กล่าวอธิบาย.

"สุสานของเซิ่งซ่างราชวงศ์สวรรค์อย่างงั้นรึ? เจ้าแน่ใจอย่างงั้นรึ?"กู่หลินที่ขมวดคิ้วไปมา.

"จี้หยกเก้ามังกรสวรรค์,ซึ่งจะทำให้เกิดภาพมังกรคำรามเช่นนี้,สามารถสั่นสะเทือนไปทั่วทั้งสวรรค์,จี้หยกเก้ามังกรสวรรค์นี้,สามารถนำมาใช้เป็นตราลัญจกรราชวงศ์สวรรค์ได้,และดูเหมือนว่าสภาพแวดล้อมรอบๆพื้นที่ ที่พวกเราเห็นนั้น,ดูเหมือนกับพื้นที่รอบๆตราลัญจกรของราชวงศ์สวรรค์ในเวลานี้,เมื่อถูกฝังอยู่ใต้พื้นที่ดินมาหลายพันปีจะทำให้เกิดเหตุการณ์เช่นนี้,นอกจากนี้ประมุขหลิวเองก็บอกก่อนหน้านี้,แม้แต่พวกเขาที่มีพลังก่อตั้งวิญญาณ,ยังถูกบีบบังคับให้อยู่ได้แต่ด้านนอก,ดังนั้นข้าและกงจูจึงสรุปว่านี่คือสุสานเทวะ,นอกจากนี้ที่ด้านในนั้นยังมีตราลัญจกรของราชวงศ์สวรรค์อีกด้วย."เซียนเซิงสุ่ยจิงกล่าว.

"อืม,ทว่าก็ยังมีเรื่องที่แปลกอยู่เล็กน้อย."กงจูเฉียนโหยวกล่าว.

"อย่างไรรึ?"เซียนเซิงสุ่ยจิงที่จ้องมองไปยังกงจูเฉียนโหยว.

"ตราลัญจกรหยกราชวงศ์สวรรค์นั้นจะถูกฝังไว้รวมกันภายในสุสานของเซิ่งซ่างราชวงศ์สวรรค์,เซิ่งซ่างน่าจะรู้ก่อนแล้ว,ว่าไม่สามารถต้านทานพลังงานสวรรค์ได้,ก่อนหน้านี้จึงได้เลือกสุสานเช่นนี้,นอกจากนี้การฝังกลบจนสามารถปิดบังสุสานของคนผู้นี้เอาไว้,จนทำให้ไม่มีใครสามารถตระหนักได้ถึงตราลัญจกรหยกราชวงศ์สวรรค์ได้,ก็อธิบายได้ว่าพวกเขาให้ความเคารพคนผู้นี้มาก,ด้วยความสามารถเช่นนี้,สุสานแห่งนี้เป็นไปไม่ได้ที่จะเลือกพื้นที่ลึกลับเช่นนี้,หรืออาจจะกล่าวอีกอย่างหนึ่ง,พื้นที่สุสานเทวะนี้,เป็นดินแดนฮวงจุ้ยศักดิ์สิทธิ์,มังกรที่แท้จริง,การไหลของปฐพี,การไหลของพื้นที่และการไหลของน้ำ,สถานะที่แห่งนี้,เป็นปราณที่แผ่ออกมาจากสุสาน,เป็นพื้นที่ศักดิ์สิทธิ์,ที่มีพลังศักดิ์สิทธิ์,รั่วไหลออกมา,เก้ามังกรคำรามสีดำทมิฬ,เป็นความมืดมิดที่น่าพรั่นพรึง,เป็นเรื่องที่แปลกประหลาด,เหตุการณ์นี้ดูผิดปรกติ."กงจูเฉียนโหยวที่ขมวดคิ้วไปมาขณะพูด.

"นี่กงจูเข้าใจวิชาฮ้วยจุ้ยด้วยอย่างงั้นรึ?"เซียนเซิงสุ่ยจิงที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางประหลาดใจจ้องมองไปยังกงจู

จงซานที่อยู่ข้างๆหรี่ตาจ้องมองเลยทีเดียว,วิชาฮวงจุ้ย,นี่เป็นครั้งที่สองที่เขาได้ยิน,ครั้งแรกก็คือเมื่อคราอยู่เกาะหมาป่าสวรรค์,เมื่อพบกับหนี่ปู่ซ่า.(เทพดินเหนียว)

"ข้าเคยได้รับการสั่งสอนจาก,"อาวุโสเทียน"ครั้งหนึ่ง,ทุกๆวันเขาจะสั่งสอนข้า,ด้วยข้าไม่ได้ชื่นชอบเรื่องนี้,จึงเข้าใจไม่มากนัก,ไม่ได้ลึกซึ้งอะไร,ได้รับความรู้เล็กน้อยมาบ้างเท่านั้น."กงจูเฉียนโหยวที่ส่ายหน้าไปมา.

"อาวุโสเทียน?ไม่น่าแปลกใจ."เซียนเซิงสุ่ยจิงพยักหน้า,ดวงตาที่เปล่งประกาย.

อาวุโสเทียน?จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา,ฟังจากคำพูดแล้ว,ราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลว,คงจะได้รับการวางตำแหน่งจากผู้เชี่ยวชาญฮวงจุ้ย,ซึ่งก็คือคนที่มีนามว่า"อาวุโสเทียน."

"นี่ก็เป็นเพียงการคาดเดา,หากไม่ไปดูจริงจะรู้ได้อย่างไร?"กู่หลินที่กล่าวออกมา.

"อืม,ในเมื่อนี่คือสุสานเทวะ,ข้าเองก็ต้องไปดูอย่างแน่นอน,ตราลัญจกรหยกราชวงศ์สวรรค์,สิ่งนี้คือสมบัติที่ยอดเยี่ยม."กงจูเฉียนโหยวที่แสดงท่าทางสนใจ.

"อาวุโส."หลิวสุ่ยเฟิงที่เอ่ยออกมาทันที.

"อะไรอย่างงั้นรึ?"กงจูเฉียนโหยวที่หันหน้าไปหาหลิวสุ่ยเฟิง.

"ที่จริงแล้ว,เนื่องจากความวุ่นวายที่เกิดขึ้นกับสำนักยวีเหิง,ทำให้พวกเราไม่ได้รายงานเรื่องที่เกิดขึ้นที่เทือกเข้าต้าหยิงทั้งหมด."หลิวสุ่ยเฟิงกล่าว.

"หืม? มีปัญหาอะไรอย่างงั้นรึ?"กงจูเฉียนโหยวที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.

"กงจูคงจะจำได้ว่าที่ทิศตะวันตกเฉียงเหนือนั้นมีราชวงศ์จักรพรรดิแห่งหนึ่งอยู่."หลิวสุ่ยเฟิงกล่าว.

"ราชวงศ์จักรพรรดิ? ราชวงศ์จักรพรรดิต้าเย่อย่างงั้นรึ?"กงจูเฉียนโหยวกล่าว.

"ราชวงศ์จักรพรรดิต้าเย่,หลังจากที่เกิดเหตุการณ์ที่ขุนเขาต้าหยินแล้ว,ราชวงศ์จักรพรรดิต้าเย่ก็เคลื่อนทัพไปทุกทิศทาง,เข้าจำกัดสำนักที่อยู่ใกล้ๆทั้งหมด,รอบๆเทือกเขาต้าหยิน,ทางเหนือ,ถูกกำจัดไปหมดแล้ว,ส่วนสำนักของพวกเรานั้นไม่รู้อีกนานเท่าไหร่,ที่พวกเขาจะยกทัพมายังสำนักยวีเหิง,ดังนั้นผู้น้อยเป็นกังวลสำนักยวีเหิงจะพบกับเหตุการณ์ยากลำบาก,ดังนั้นจึงได้ส่งผู้พิทักษ์สำนักออกไปเชิญอาวุโสออกมาปรึกษาเรื่องดังกล่าว."หลิวสุ่ยเฟิงกล่าว.

"ราชวงศ์จักรพรรดิ? เป็นแค่ราชวงศ์จักรพรรดิเล็กๆ,มีอะไรต้องกลัว?"กู่หลินที่ส่ายหน้าไปมาพร้อมรอยยิ้ม.

"ด้วยพลังของท่านแน่นอนว่าต้องไม่กลัว,ทว่าสำนักยวีเหิงของพวกเราไม่สามารถต่อกรพวกเขาได้."หลิวสุ่ยเฟิงที่ส่ายหน้าไปมาพลางถอนหายใจ.

"ราชวงศ์จักรพรรดิต้าเย่? เฮ้เอ้,พวกเขาที่เคลื่อนทัพออกไปจำกัดสำนักรอบๆนี้เพื่ออะไรกัน? ไม่ใช่ว่าต้องการยึดครองตราลัญจกรหยกราชวงศ์สวรรค์หรอกรึ? ต้าเย่,ดูเหมือนว่าพวกเขาจะคงอยู่มานับพันปีแล้ว,นับว่าเป็นเรื่องที่ต้องกังวล,ไม่ใช่ว่าพวกเขาต้องการตราลัญจกรหยกราชวงศ์สวรรค์มายกระดับตัวเองให้กลายเป็นราชวงศ์จักรพรรดิหรอกรึ? ตอนนี้ด้วยการคงอยู่ของตราลัญจกรหยกราชวงศ์สวรรค์,คงเป็นความหวังของพวกเขาที่จะยกระดับ,แน่นอนว่าพวกเขาคงทุ่มทรัพยากรมากมายโดยไม่เสียดายเพื่อที่จะให้ได้ตราลัญจกรหยกราชวงศ์สวรรค์นี้มา."กงจูเฉียนโหยวที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.

"กงจู,การยกระดับราชวงศ์วาสนา,จำเป็นต้องใช้ตราลัญจกรหยกราชวงศ์สวรรค์อย่างงั้นรึ?"จงซานที่สอบถามด้วยความสงสัยไปยังกงจูเฉียนโหยว.

กงจูเฉียนโหยวที่จ้องมองไปยังจงซานด้วยความประหลาดใจ,เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย,ไม่คาดเลยว่าจงซานจะถามคำถามนี้ต่อนาง.

"อืม,ทำไมภายใต้โลกใบนี้ถึงได้มีอยู่แค่สามราชวงศ์สวรรค์ล่ะ? ราชวงศ์สวรรค์นั้น,ไม่ใช่อาณาจักรที่มีกองกำลังที่ทรงพลังเท่านั้น,แต่ละที่จะมีเซิ่งซ่างที่แข็งแกร่งปกครอง,พวกเขาที่รู้วิธีในการยกระดับราชวงศ์ไปถึงราชวงศ์สวรรค์,ส่วนราชวงศ์วาสนาอื่นๆนั้นไม่รู้,จึงทำให้ไม่สามารถยกระดับได้,ราชวงศ์จักรพรรดิบางแห่งนั้นมีพลังความแข็งแกร่งมากกว่าราชวงศ์ราชันย์ซะอีก,แต่ก็ก็ยังไม่สามารถก้าวไปเป็นราชวงศ์ราชันย์ได้,ดังนั้นราชวงศ์จักรพรรดิ์จึงต้องการตราลัญจกรหยกซึ่งเป็นอีกวิธีที่จะทำให้สามารถยกระดับไปเป็นราชวงศ์ราชันย์ได้,ทว่าในโลกใบนี้จะมีตราลัญจกรราชวงศ์สวรรค์สักกี่อันเชียว?ดังนั้นราชวงศ์จักรพรรดิจึงมีอยู่มากมาย,ราชวงศ์ราชันย์เองก็มีอยู่แค่หยิบมือ,ส่วนราชวงศ์สวรรค์ก็มีเท่าที่เห็นเพียงแค่สามแห่งเท่านั้น."กงจูเฉียนโหยวตอบ.

"อืม."จงซานพยักหน้า,เห็นได้อย่างชัดเจนว่าเขาเข้าใจได้,ทว่าภายในใจเกิดความตื่นเต้นดีใจอย่างที่สุด,วิธีที่จะยกระดับราชวงศ์สวรรค์อย่างงั้นรึ? เช่นนั้นในโลกใบนี้คนที่รู้ก็มีเพียงแค่เซิ่งซ่างสามคนเท่านั้นที่รู้?ไม่ๆ,รวมข้า,ที่ได้,"แปลนศาลสวรรค์"ตอนนี้ใต้สวรรค์แห่งนี้,มีแค่สี่คนแล้วที่รุ้วิธี.

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย

Author(s)

Guan Qi
Watching Chess

สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.