Immortality Chapter 144 Ten-thousand Shadows Heavenly Scripture

Immortality Chapter 144  Ten-thousand Shadows Heavenly Scripture

นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 144 เคล็ดวิชาหมื่นเงาสวรรค์

บทที่ 144 เคล็ดวิชาหมื่นเงาสวรรค์

เกาะหมาป่าสวรรค์,เหล่าผู้ฝึกตนเกือบทั้งหมดในเวลานี้ต่างก็จ้องมองขึ้นไปบนท้องฟ้า,แต่ละคนต่างก็รู้สึกประหลาดใจเป็นอย่างมาก,แม้ว่าจงซานจะไม่สามารถเห็นได้อย่างชัดเจน,ทว่าทุกคนในเกาะหมาป่าสวรรค์ก็สามารถมองเห็นกลุ่มดาวกระบวยใหญ่ที่ปรากฏขึ้นบนสำนักโหยวหยิงได้,มันส่องประกายแสงที่สว่างจ้าจนเห็นกันไปทั่วทั้งเกาะ.

ทิศเหนือของเกาะหมาป่าสวรรค์,จื่อจุ้นเผ่าหมาป่า,ตี้เสวียนชาจ้องมองไปยังท้องฟ้าที่อยู่ไกลออกไปยังทิศตะวันตก,ที่มุมปากของเขาเผยยิ้มออกมาด้วยความประหลาดใจ,"สำนักไคหยาง,ค่ายกลกระบวยใหญ่อย่างงั้นรึ?!"

ทิศเหนือของเกาะหมาป่าสวรรค์,หลิวเต๋าหวงตี้ราชวงศ์จักรพรรดิหยินเยว่,เขาที่จ้องมองขึ้นไปบนท้องฟ้า,แววตาที่มีความหวั่นเกรงอยู่ข้างใน,ก่อนที่จะหรี่ตาจ้องมองพร้อมกับบ่นพึมพำ,"สำไคหยาง?เทียนซวินจื่อ? เขากำลังจัดการกับใครกัน?ด้วยความเกลียดชังมากมายขนาดนี้?ถึงกับใช้เพลิงดาราแผดเผา?"

เหล่าสำนักเซียนที่รู้จักก็เผยท่าทางหวาดผวาไปเลยทีเดียว,ส่วนคนที่ไม่รู้เรื่อง,ก็คิดแค่ว่าท้องฟ้าวันนี้มีอะไรที่ผิดปกติ,จากนั้น,แม้แต่ที่ไกลออกไปก็สัมผัสได้ถึงความผันผวนของพลังจิตวิญญาณในทิศของสำนักโหยวหยิง,เป็นความวุ่นวายโกลาหลจนทำให้มีหลายคนของสำนักเซียน,บินขึ้นไปตรวจสอบตรงยังพื้นที่ดังกล่าว.

ภายในสำนักโหยวหยิง,ค่ายกลกระบวยใหญ่,เสียงโหยหวนที่เริ่มแผ่วเบาลงเรื่อยๆแล้ว.

"เทียนซวินจื่อ!!!"

มีเสียงที่โกรธเกรี้ยวเสียงหนึ่งที่ดังออกมาจากภายในค่ายกล.

"หยิงอู๋เซี่ย,ถ้าเจ้ายังจำได้คงจะรู้ว่าได้ล่วงเกินสำนักข้าเมื่อไหร่?ถึงกับกล้าคิดขโมยกะบวยสงครามของข้า,และสังหารชีวิตภรรยาข้าไป,วันนี้,ข้าต้องการฝังสำนักโหยวหยิงให้ตายไปพร้อมกับเจ้า!!"เทียนซวินจื่อที่คำรามเสียงดังลั่นด้วยความโกรธเกรี้ยว.

เพลิงดารายังคงเผาไหม้สำนักโหยวหยิงไม่หยุด,เปลวเพลิงที่รุนแรงทรงพลัง,ทุกคนที่อยู่ด้านในค่ายกลไม่สามารถออกมาได้.

อย่างไรก็ตาม,ก็ยังมีสิ่งที่หลุดออกมา,เหมือนกับก่อนหน้านี้ม่านพลังป้องกันที่แข็งแกร่งของสำนักไท่ตาน,ร่างแยกปิศาจของหยิงอู๋เซี่ยทะลวงผ่านออกมาได้.

เป็นความจริง,แทบจะในทันที,ร่างแยกเงา 99 ร่าง ที่กระโจนออกมาจากค่ายกลอย่างรวดเร็ว.

เหล่าปิศาจร้ายมากมายที่กระโจนออกมาจากค่ายกล,ด้วยแสงบนฟ้าที่ส่องประกายสว่างจ้า,ซึ่งเกิดจากค่ายกลกระบวยใหญ่,เมื่อส่องมาด้านล่างผ่านร่างแยกทำให้เกิดเป็นสีต่างๆ,มีสีแดง,สีเหลือง,สีเขียว,สีม่วง.

โล่วผาน,ปรากฏขึ้นมาบนพื้นดิน,หนีปู่ซาที่ก้าวออกไป,ทันใดนั้นเข็มทิศดังกล่าวก็ยกร่างของเขาขึ้น,จงซานและหนีปู่ซา,ยืนอยู่บนเข็มทิศสวรรค์,ร่างแยกปิศาจที่กระโดดออกมาจากค่ายกลกระบวยใหญ่,ทันในนั้นก็ปรากฏขึ้นที่บนเข็มทิศยักษ์.

แทบจะในทันทีดูเหมือนว่าร่างแยกเงาที่ร้ายกาจนั่นกับถูกเข็มทิศขนาดใหญ่กักขังเอาไว้.

"หนี่ปูซา!!" ได้ยินเสียงจากที่ไกลออกไปของหยิงอู๋เซี่ยที่อุทานออกมาด้วยความตกใจ,ร่างเงาที่เคลื่อนที่อยู่ในแผนผังเข็มทิศสวรรค์,ร่างของพวกมันที่พยายามหาทางออกอยู่ชั่วขณะ,ทว่ากลับถูกแผนผังเข็มทิศสวรรค์ฉีกร่างสองร่างออกเป็นชิ้นๆในทันที.

อย่างไรก็ตาม,เข็มทิศขนาดใหญ่ยังคงหมุนไปช้าๆ,ร่างแยกปิศาจมากมายที่กำลังวิ่งอยู่ในเข็มทิศ,ทว่ากับดูเหมือนว่าพวกมันเคลื่อนที่ช้าอย่างมาก,แม้วิ่งกว่าครึ่งวัน,คงเคลื่อนที่ไปได้แค่เล็กน้อยเท่านั้น.

"เม็ดยาเทวะต้นกำเนิดสวรรค์อย่างงั้นรึ?โอ้วถึงกับใช้เม็ดยาที่ร้ายกาจนั่น,กินมันเข้าไปแล้วอย่างไร,คิดว่าข้าไม่สามารถจัดการร่างแยกของเจ้าได้รึอย่างไร?."หนี่ปู่ซ่าแค่นเสียงเย็นชาออกไป.

จากนั้นก็สะบัดมือออกไป,เข็มทิศใหญ่ยกเว้นผังสวรรค์,เข็มทั้ง 14 กำลังหมุนอย่างรวดเร็ว,หมุนวนไปมา,ราวกับทำให้ขุนเขาและผืนปฐพีหมุนตามมันด้วย,หนี่ปู่ซาที่ลงมือเต็มที,ใบหน้าของเขาเวลานี้ตุ่มหนองขึ้นมาเต็มหน้ามากขึ้นและก็มากขึ้น,ทว่าดวงตาของเขายังเปี่ยมไปด้วยความเย็นชาดุร้ายอย่างถึงที่สุด.

"คลืนๆๆๆ."

ร่างแยกเงาปิศาจทันใดนั้นก็ระเบิดออกเป็นส่วนๆ,และหายไปในทันที.

"ปัง ปัง ปัง ปัง..."

ทันทีที่เสียงระเบิดร่างแรกดังขึ้น,ร่างแยกปิศาจร่างอื่นๆก็ระเบิดตามกัน,ดูเหมือนเข็มทิศยักษ์ได้กลายเป็นโรงโม่หินไปแล้ว,มันได้บีบอัดอากาศรอบๆ,ด้วยภายในเข็มทิศแห่งนี้เป็นดินแดนของหนี่ปู่ซาง,ไม่ว่าใครก็ตามที่เข้ามา,ชีวิตและความตายก็ตกอยู่ในมือของหนีปู่ซาแล้ว.

"ไม่!!!"เสียงร้องด้วยความเจ็บปวดของหยิงอู๋เซี่ยที่ไม่อยากเชื่อเลยว่าตัวเขาจะได้รับความเคียดแค้นมากมายขนาดนี้.

เขาที่เพิ่งขโมยเตาจักรวาลในตำนานมาได้,และยังได้รับเม็ดยาเทวะต้นกำเนิดสวรรค์ที่อยู่ด้านใน,ขณะที่เขากำลังทะลวงผ่านระดับ,ซึ่งทำให้พลังวิญญาณของเขาเพิ่มสูงขึ้น,ทันใดนั้นก็ปรากฏค่ายกลกระบวยใหญ่ขึ้นมา,ซ้ำใต้พื้นดินยังมีเข็มทิศฮวงจุ้ยขนาดใหญ่,เพียงแค่เขากำลังดีใจอย่างที่สุดพริบตาเดียวก็ถูกทำลายหายไป,หยิงอู๋เซี่ย,ไม่อยากเชื่อว่าจะมีเรื่องเช่นนี้เกิดขึ้น,มันเป็นความไม่ยินดีที่จะให้เขายอมรับได้เลยแม้แต่น้อย.

ร่างแยกเงาปิศาจ 99 ร่าง,ไม่เหลืออยู่อีกแล้ว,พวกมันถูกหนี่ปู่ซาทำลายไปจนสิ้น,แม้ว่าจะใบหน้าด้านซ้ายของหนี่ปู่ซาจะเต็มไปด้วยตุ่มหนอง,และตอนนี้มันลามมายังใบหน้าด้านขวาของเขาแล้ว,ทว่าเพื่อล้างแค้นให้กับอู๋โหยวแล้ว,หนีปูซากับรู้สึกพึงพอใจเป็นอย่างมาก,ถึงการล้างแค้นครั้งนี้,จะไม่ทำให้อู๋โหยวฟื้นกลับมาก็ตาม.

ผ่านไปสองชั่วโมง.เต็ม,เสียงโหยหวนภายในค่ายกลกระบวยใหญ่ได้หายไปจนหมดสิ้น,ค่ายกลเจ็ดดาวกระบวยใหญ่ตอนนี้เปลวเพลิงเริ่มลดลงเรื่อยๆ,ประกายแสงของดวงดาราเองก็ลดลงช้าๆ,ทว่ามีคนสามคนตอนนี้ได้หยุดค่ายกลอย่างช้าๆ.

จงซานที่จ้องมองไปยังตำแหน่งของเทียนซวินจื่อ,เส้นผมของเทียนซวินจื่อเวลานี้เปลี่ยนเป็นสีขาวทั้งหมด,ใบหน้าของเขากลายเป็นเหี่ยวย่น,ใบหน้าที่ขาวซีด,มีสัญญาณความตายได้ปรากฏขึ้นมาแล้ว,ทว่าบนใบหน้าของเขากับปรากฏรอยยิ้มที่พึงพอใจ.

"ศิษย์พี่ใหญ่!!!"

ที่ไกลออกไปนั้นกู่ซ่างจื่อและเสวียนซวินจื่อที่ตะโกนออกมาเสียงดัง,พวกเขาที่บินตรงมา,พร้อมกับเข้าพยุงตัวเทียนซวินจื่อ,ใบหน้าเต็มไปด้วยความโศกเศร้า

เทียนซวินจื่อที่ถูกคนทั้งสองประครองและร่อนลงมาด้านหน้าจงซานและหนี่ปู่ซา.

"อาจารย์"จงซานเองก็เร่งรีบเข้ามาประครองเทียนซวินจื่อด้วยเช่นกัน.

"ฮ่าฮ่าฮ่า,ไปดูซิ,ข้าแก้แค้นให้อู๋โหยวได้รึยัง?"บนใบหน้าที่ขาวซีดของเทียนซวินจื่อที่เผยยิ้มออกมาอย่างพึงพอใจอย่างคาดไม่ถึง.

"ตายหมดแล้ว,สำนักโหยวหยิงกลายเป็นเถ้าหมดแล้ว,ท่านแก้แค้นให้อู๋โหยวได้แล้ว."กู่ซ่างจื่อที่ประครองเทียนซวินจื่อด้วยความเศร้าสร้อย.

ที่ไกลออกไปนั้น,จงซานที่จ้องมองออกไป,สำนักโหยวหยิงที่มีอยู่ก่อนนั้นได้หายไปแล้ว,พื้นที่แห่งนี้ได้กลายเป็นพื้นที่โล่ง,แม้แต่ภูเขาก็ยังหายไป,ต้นไม้ใบหญ้าระเหิดหายไปหมด,ทุกอย่างกลายเป็นเถ้า,กลายเป็นฝุ่นสีเทา,ทุกสิ่งมีชีวิตที่อยู่ด้านในได้ถูกแผดเผาชำระล้างไปจนสิ้น,บนพื้นกลายเป็นทะเลเถ้าถ่านทั้งหมด,ทุกสิ่งทุกอย่าง,เผาไหม้ระเหิดหายไปหมดแล้ว.

นี่คือค่ายกลกระบวยใหญ่อย่างงั้นรึ?

"อาจารย์,ปิศาจร้ายตายไปแล้ว,ท่านแก้แค้นให้ซือมู่ได้แล้ว."จงซานที่กล่าวออกมาเสียงสั่น.

"ไม่ๆ,มันยังมีประกายแสงอะไรอยู่."บนใบหน้าที่ขาวซีดของเทียนซวินจื่อที่จ้องมองลงไป.

ทุกคนต่างก็จ้องมองไปพร้อมๆกัน,ที่ไกลออกไปบนเถ้าสีดำ,มีประกายแสงสีแดงแผ่ออกมา.

เห็นประกายแสงสีแดง,เทียนซวินจื่อที่ไม่สนใจสิ่งใด,ร่างกายของเขาที่พุ่งทะลายออกไปอย่างรวดเร็ว,หนีปู่ซาเองก็เคลื่อนที่ตามไปอย่างรวดเร็วเช่นกัน,มันคืออะไรกัน?ด้วยค่ายกลกระบวยใหญ่? ไม่คิดเลยว่าจะยังมีสิ่งใดที่ไม่ถูกเผาไหม้ไป?

เสวียนซวินจื่อและกู่ซ่างจื่อเองก็บินตามเทียนซวินจื่อด้วยเช่นกัน,ตรงไปยังพื้นที่ที่มีประกายแสงนั่นอย่างรวดเร็ว.

จงซานที่จ้องมองตรงไปยังตำแหน่งดังกล่าว,แน่นอนว่าเขาที่เตรียมพุ่งตรงไปอย่างรวดเร็ว,ทว่าในเวลาเดียวกัน,จงซานกลับไม่สามารถขยับร่างในทันที,ความหนาวเย็นที่ปรากฏขึ้นมาบนศีรษะของเขา,เป็นไปได้อย่างไร?เขาไม่สามารถขยับได้?

จงซานถึงกับตื่นตระหนก,ความรู้สึกนี้,จงซานเคยสัมผัสมาก่อนพร้อมกับเทียนหลิงเอ๋อ,เมื่อครั้งอยู่ใต้ดินกับชายที่ถูกผนึกด้วยพิษน้ำแข็งเหมันตร์.

ชายคนนั้นได้กักขังจงซานด้วยสัมผัสเทวะ,และตอนนี้ก็เป็นเหมือนตอนนั้น.

วิชากายาเทพอสูร,ระดับสอง!

จงซานที่กระตุ้นพลังเพิ่มขึ้นในทันที,พลังที่เพิ่มขึ้นเป็นสามเท่า,ทำให้ร่างกายของเขาแกว่งไปมา,จนท้ายที่สุดก็สามารถทะลวงการคุมกักขังร่างกายได้,จงซานที่เคลื่อนที่ออกไปด้านข้างอย่างรวดเร็ว.

ในเวลาเดียวกัน,ที่ด้านหน้าของจงซานก็ปรากฏร่างสีน้ำเงินขึ้นมาทันที,เป็นร่างที่ดูโปร่งแสง,รู้สึกเหมือนกับเป็นดวงวิญญาณ,ทว่านี่ไม่ใช่ดวงวิญญาณ,เป็นร่างกายที่แปลกประหลาด,ปิศาจหยิงอู๋เซี่ย.

จงซานจำได้,ร่างที่แบนเรียบเช่นนี้,หยิงอู่เซี่ย? เขายังไม่ตายอย่างงั้นรึ?

ไม่,กายเนื้อของหยิงอู๋เซี่ยถูกแผดเผาไปแล้ว,นี่คือจิตวิญญาณ,เป็นจิตวิญญาณที่หนีมาได้,ทว่าจิตวิญญาณเขาหนีมาได้อย่างไร?จิตวิญญาณที่อ่อนแอยิ่งกว่ากายเนื้อซะอีก,ด้วยเพลิงดวงดารานั้น,ไม่น่าจะหนีรอดมาได้.

จงซานที่สามารถมองเห็นที่จิตวิญญาณของหยิงอู่เซี่ยได้,มีกระจกแปดเหลี่ยมเล็กๆที่ส่องประกายอยู่,ดูเหมือนว่ากระจกบานเล็กๆนี้ได้ป้องกันจิตวิญญาณของหยิงอู๋เซี่ยเอาไว้อย่างงั้นรึ?

จงซานไม่ได้มีเวลาให้ครุ่นคิดเลยแม้แต่น้อย,ทันทีที่หลบฉากออกมาได้,จิตวิญญาณของหยิงอู๋เซี่ย,ที่พุ่งตรงมายังร่างของจงซานอีกครั้ง.

ภายในใจจงซานที่ตื่นตระหนก,เพราะว่าจงซานรับรู้ได้ว่า,เขาต้องการสิงร่างของจงซาน,หยิงอู๋เซี่ยต้องการยึดครองร่างเนื้อของเขานั่นเอง.

ดวงตาของจงซานเปล่งประกาย,ปลดปล่อยเพลิงหงหลวนออกไปอย่างบ้าคลั่ง,หมอกหงหลวนที่พุ่งตรงออกไป,กระแทกจิตวิญญาณหยิงอู๋เซี่ยในทันที.

"พรึด!!"

ทันทีที่จงซานตอบโต้,หมอกหงหลวนเทียนที่คลุมไปยังจิตวิญญาณของหยิงอู๋เซี่ยทันที.

ร่างกายของเขาที่ดีดออกมา,ดาบยักษ์ฝันร้าย,โจมตีออกไปยังจิตวิญญาณของหยิงอู๋เซี่ยที่ถูกคลุมเอาไว้ในทันที.เพราะจงซานรู้ดีว่าจิตวิญญาณนั้นเปาะบางมาก.

"ตูมมมมมม"

ปราณดาบขนาดสิบจ้างที่กระแทกไปยังจิตวิญญาณของหยิงอู๋เซี่ย,เสียงดังสนั่น,ร่างจิตวิญญาณของหยิงอู๋เซี่ยที่ส่ายไป กระเสือกกระสนต้องการหลบหนีออกไป,ทว่า,ดูเหมือนหมอกหงหลวนที่ปล่อยออกไปคลุมร่างของเขาเอาไว้,จนทำให้จิตวิญญาณของเขาไม่สามารถหลบหนีไปใหนได้,แม้ว่าร่างจิตวิญญาณจะสามารถเคลื่อนที่ได้อย่างรวดเร็ว,ทว่ากลับไม่สามารถขยับได้เลย.

"ไม่ๆๆๆ!"

หยิงอู๋เซี่ยไม่ยินดีแม้แต่น้อย,ปราณดาบของจงซานที่พุ่งออกไปนั้น,ตัดร่างของมันออกเป็นสองส่วนในทันที.

ร่างจิตวิญญาณของหยิงอู๋เซี่ยถูกตัดครึ่ง,หมอกหงหลวนที่กลับคืนสู่ร่างจงซาน,ทว่าที่ไกลออกไปดูเหมือนว่าทุกคนได้ยินเสียงโหยหวนของหยิงอู๋เซี่ย,พวกเขาที่บินกลับมาอย่างรวดเร็ว.

ทุกคนที่เร่งรีบบินกลับมา,ซึ่งมองเห็นกระจกบานเล็กที่ลอยอยู่บนอากาศ,ทว่าจงซานที่ได้ปล่อยปราณดาบออกมา,พร้อมกับตัดจิตวิญญาณขาดครึ่ง,หลังจากนั้นจิตวิญญาณดังกล่าวก็สลายไป,มันสลายกลายเป็นควันสีฟ้า,และกระจายตัวออกไป,อย่างไรก็ตามจงซานก็สามารถสัมผัสได้ว่าจิตวิญญาณดังกล่าวได้มลายหายไปแล้ว,ตำแหน่งที่จิตวิญญาณนั่นเคยอยู่,กลายเป็นปราณที่บ้าคลั่งแพร่ไปทุกทิศทุกทาง.

"หยิงอู๋เซี่ย,ไม่คิดเลยว่าจะเป็นเจ้าที่ช่วยข้าแก้แค้น?"ดวงตาของเทียนซวินจื่อที่เปล่งประกายถอนหายใจด้วยความเศร้า.

คนทั้งสามที่หันหน้าจ้องมองไปยังจงซาน,เพียงแค่คิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นถึงกับทำให้ตื่นตะหนกไปเหมือนกัน,จิตวิญญาณของหยิงอู๋เซี่ยต้องการยึดครองร่าง,นอกจากนี้ยังเกิดขึ้นเร็วมาก,เขาที่หนีออกมาอย่างรวดเร็ว,นอกจากนี้หากไม่เพราะว่าจงซานสามารถจัดการเขาได้ก่อน,ในเวลานั้นการล้อมล่าสังหารสำนักโหยวหยิงคงสูญเปล่า? ดูเหมือนว่าจงซานจะสังหารเขาได้ในทันควัน.

หนี่ปู่ซาที่หยิบกระจกบานเล็กขึ้นมา,กวาดตามองครั้งหนึ่ง,"วิชามาร,เคล็ดวิชาหมื่นเงาอสูร,แต่กระนั้นเมื่อฝึกไปจะทำให้คนนั้นกลายเป็นปิศาจ,ถึงแม้ว่าจะเป็นวิชาเทวะ,แต่ก็ไม่ควรให้มีเหลืออยู่ในโลกนี้."

"หนี่ปู่ซา,จงซานเป็นคนสังหารหยิงอู๋เซี่ยได้,กระจกบานนั้น,ก็ควรมอบให้กับจงซาน."เทียนซวินจื่อกล่าวออกมาทันที.

หนี่ปู่ซาจ้องมองกระจกบานเล็กพลางทอดถอนใจ,ส่งให้กับจงซาน,"หากว่าเจ้าไม่ต้องการเป็นเหมือนกับหยิงอู๋เซี่ย,รีบทำลายมันทันที."

"จะทำลายมันหรือไม่เป็นเรื่องของจงซาน."เทียนซวินจื่อกล่าวออกมาในทันที.

จงซานที่ถอนหายใจยาว,รับกระจกดังกล่าวนั่นมาอย่างนุ่มนวล,จ้องมองไปยังเทียนซวินจื่อ,สายตาที่หวั่นไหวไปมา,เทียนซวินจื่อรู้ว่าเขาก่อตั้งราชวงศ์กษัตริย์,ด้วยวิชานี้,ถึงแม้ว่าจะไม่สามารถฝึกฝนได้,แต่ก็สามารถนำไปฝึกนักฆ่าได้.

"ขอบคุณอาจารย์."จงซานที่รับกระจกเล็กนั่นมา.

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย

Author(s)

Guan Qi
Watching Chess

สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.