Miracle Throne Chapter 409 Fixed goal

Miracle Throne Chapter 409 Fixed goal

นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ ตอนที่ 409 กำหนดเป้าหมาย

บทที่ 409 กำหนดเป้าหมาย

โนมนั้นไม่เหมือนเอลฟ์ที่ต่อต้านคนต่างเผ่า,ไม่ว่าจะเป็นญาติกันหรือไม่,ตราบเท่าที่มีสัมพันธ์ที่ดีกับโนม,ไม่ว่าจะต่างเผ่าพันธุ์,ต่างความเชื่อ,มาจากสถานที่ใดหากมีคุณสมบัติเพียงพอต้องการที่จะเข้ามาค้าขายในเมืองลวีตี,หรือใช้เป็นที่พักชั่วคราวในการเดินทางในการค้าก็ตามที.

นโยบายเปิดกว้างนี้ไม่ต้องสงสัยเลยว่าได้ทำให้เมืองลวีตีประสบความสำเร็จ,ทว่าก็นำปัญหาต่างๆเข้ามาด้วยเช่นกัน,เหล่านิกายต่างๆในเมืองลวีตีที่เติบโตขึ้นอย่างรวดเร็ว,จนท้ายที่สุดทำให้กลายเป็นคุกคามการควบคุมของเผ่าโนมไป,และยังมีกลุ่มเบื้องหลังที่คอยสนับสนุนนิกายเหล่านั้นลับๆอีก,เป็นเหตุผลหลักของปัญหาเลย,นั่นก็เพราะมันแทรกซึมเข้ามาง่ายจนเกินไป.

ภายในเมืองลวีตีนั้นมีแท่นบูชาซาแมนอยู่หลายที่,มีวิหารขนาดใหญ่ของซาแมน,ลัทธิซาแมนนั้นส่วนใหญ่จะเป็นกลุ่มของอสูรวิญญาณ,หลายสิบปีมานี้เติบโตขึ้นเป็นอย่างมาก,ตอนนี้ถึงกับปกคลุมไปทั่วเมืองลวีตีกลายเป็นกลุ่มที่มีอิทธิพลไม่น้อยเลย.

ผู้ช่วยโนมคนหนึ่งวิ่งเข้ามาอย่างรีบเร่ง,"ต้าเหรินรักษาการเจ้าเมืองเคอลาเคอ!"

เห็นได้ชัดเจนว่าตำแหน่งรักษาการของเคอลาเคอนั้นดูยุ่งเหยิงไปหมด"ตอนนี้สถานการณ์เป็นอย่างไรบ้าง?ทูตที่พวกเราส่งไปเจรจานั้นเป็นอย่างไร?"

"ทูต,ทูต....ทูตของพวกเขาที่ส่งไปนั้น,ถูกสังหารแล้ว!"

"เจ้าพูดอะไรนะ?!"ใบหน้าของเคอลาเคอที่เผยท่าทางแค้นเคืองออกมาในทันที"เจ้าพวกสารเลว,นี่คิดจริงๆอย่างงั้นรึว่าเมืองลวีตีเกรงกลัวพวกมัน?"

ผู้ช่วยเองก็รู้สึกโกรธเกรี้ยวไม่แพ้กัน"เมืองลวีตีของพวกเราจะต้องเพิ่มการป้องกันให้สมบูรณ์กว่านี้,ข้าคิดว่าพวกมันจะบุกโจมตีพวกเราอย่างแน่นอน."

โนมนั้นไม่ได้ชื่นชอบในการต่อสู้มากนัก,ดังนั้นภายในเผ่าจึงมีกองกำลังทหารไม่มากนัก,หลายสิบปีมานี้ผู้พิทักษ์ ลวีตีถูกทำลายเสียหายไปเป็นจำนวนมาก,เป็นผลจากเหล่าคนพื้นเมืองที่บุกเข้ามาไม่หยุดหย่อน,บางที่ในครั้งนี้เมืองลวีตีอาจจะเสียหายหนักหว่าเดิมก็เป็นได้,แน่นอน,ไม่คิดเลยว่าการเป็นรักษาการเจ้าเมืองจะมีความกังวลใจขนาดนี้,ซ้ำตอนนี้ที่น่าหนักใจที่สุดก็คือคนที่อยู่เบื้องหลังเหตุการณ์ในครั้งนี้.

โรคระบาด,ความอดอยากและการจลาจล,เกิดเหตุขึ้นมาไม่หยุดหย่อน,เมื่อไหร่กันสถานที่แห่งนี้จะสงบซะที?

เคอลาเคอสงสัยในตัวตนของคนที่อยู่เบื้องหลังฉากนี้จะเป็นใครกัน.

ความอดอยากบางทีนี่อาจจะเป็นผลงานชิ้นเอกของพวกมัน,ที่สามารถลดเสบียงของเหล่าชนพื้นเมืองได้,ทำให้พวกเขาต้องตะเกียกตะกายเอาตัวรอดจากเหตุการณ์วิกฤติในครั้งนี้,พร้อมทั้งฉวยโอกาสสร้างความวุ่นวายขึ้นในทันที,การใช้ประชากรทุกคนเป็นเครื่องมือเป็นเรื่องที่ยากที่จะต้านทานจริงๆ.

เคอลาเคอที่รู้สึกปวดหัวเป็นอย่างมาก.

หากป่านิรันดร์ออกมาช่วยเหลืองเมืองลวีตีครั้งนี้ล่ะก็,เรื่องในครั้งนี้คงไม่จำเป็นต้องให้เขาต้องกังวลขนาดนี้.

"รักษาการเจ้าเมือง,ที่ด้านนอกนั้นมีคนจากภายนอกมาขอเข้าพบ!"

ในเวลานี้เป็นช่วงเวลาหน้าสิ่วหน้าขวาน,เคอลาเคอจำเป็นต้องหาวิธีการแก้ไขเรื่องต่างๆ,การที่เขาจะพบหน้าของคนอื่นนั้น,คงมีแต่จะต้องออกคำสั่งขับไล่ไปเท่านั้น,ทว่าภายในใจของเขาที่สั่นไหวเล็กน้อยถามออกไปในทันที"ใครกัน?"

"พวกเราเองก็ไม่รู้,มนุษย์ผู้หนึ่ง,เผ่าจิ้งจอกตนหนึ่ง,เผ่าจิ้งจอกนั่นน่าจะเป็นจี่ซือเตอลวอลีซือของลัทธิเทพสรรพสัตว์."

"มนุษย์ผู้หนึ่ง?ให้พวกเขาเข้ามา!"

เคอลาเคอที่เข้าใจอะไรได้บางอย่าง,ตอนนี้เผ่าโนมเกือบทั้งหมดยังไม่รู้ความจริง,ทุกคนต่างก็คิดว่าจะมีกองกำลังของป่านิรันดร์เดินทางมาช่วยเมืองลวีตีแห่งนี้,และเรื่องที่ราชาเอลฟ์ได้ส่งมนุษย์มาเป็นเจ้าเมืองเองก็มีเพียงเคอลาเคอเท่านั้นที่รู้,อย่างไรก็ตามเรื่องนี้ไม่สามารถที่จะให้ทุกคนได้รู้.

หลายๆเผ่าในทวีปนี้ก็เหมือนกับเผ่ามนุษย์.

โนมเองก็เหมือนกัน.

ลำพังมนุษย์ผู้นี้เป็นคนที่มาจากพื้นที่อื่น,คนท้องถิ่นจะยอมรับเขาได้อย่างไร,มังกรที่แข็งแกร่งไม่สามารถชนะอสรพิษท้องถิ่นได้,คนผู้นี้คงจะไม่สามารถรอดพ้นคนพื้นเมืองได้,จะสามารถรอดพ้นกองทัพอสรพิษที่ล้อมรอบป่าแห่งนี้,ได้จริงๆรึ?

เคอลาเคอพร้อมสาวใช้ที่ออกมาต้อนรับฉู่เทียนและเตอลวอลีซือด้วยตัวเอง.

เตอลวอลีซือที่แสดงท่าทางอ่อนน้อมต่อเผ่าโนมเล็กน้อย"จี่ซือ เทพสรรพสัตว์คารวะรักษาการณ์เจ้าเมืองเคอลาเคอ."

เคอลาเคอที่ไม่ได้มองไปยังเตอลวอลีซือ,เขาจดจ้องไปยังฉู่เทียนด้วยสายตาเหยียดหยัน,เผ่ามนุษย์ที่มีอายุไขที่แสนสั้น,คนผู้นี้ดูแล้วยังเป็นผู้เยาว์เป็นอย่างมาก,บางทีคงจะเป็นมนุษย์ที่มีอายุไม่ถึง 20 ปีด้วยซ้ำ,ดูแล้วไม่แตกต่างจากเด็กด้วยซ้ำ,ราชาเอลฟ์คงจะบ้าไปแล้ว,ถึงได้ส่งคนเช่นนี้มาจัดการเมืองลวีตีอย่างงั้นรึ?

เคอลาเคอที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางมุ่งร้าย"เมืองลวีตีนั้นไม่ต้อนรับคนจรเผ่ามนุษย์,จี่ซือเตอลวอลีซือมีเรื่องอะไรกับข้าอย่างงั้นรึ?"

"ต้องขออภัยอย่างสุดซึ้ง,ข้านั้นไม่ใช่คนจร,"ฉู่เทียนไม่มีความคิดที่จะปิดบังสถานะตัวเอง,เขาได้นำตราของราชาเอลฟ์และจดหมายลับออกมาจากอกเสื้อพร้อมวางไว้บนโต๊ะ,"ข้ามีนามว่าฉู่เทียน,เป็นเจ้าเมืองลวีตีคนใหม่ที่ราชาเอลฟ์เป็นคนแต่งตั้ง."

"เจ้า..."ดวงตาของเคอลาเคอที่เบิกกว้างกลมโต"เจ้าคิดว่าเมืองลวีตีจะยอมรับเจ้าเป็นเจ้าเมืองอย่างงั้นรึ?ข้าคิดว่าราชาเอลฟ์คงจะโง่งมเลอะเลือนไปแล้ว,ข้าขอยอมจำนนต่ออสูรวิญญาณซะยังจะดีกว่า!"

ด้วยคำพูดของเขานั้นเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยวอย่างสมบูรณ์.

เคอลาเคอไม่คาดคิดเลยแม้แต่น้อย,พวกเขาที่ยินดีเข้าร่วมป่านิรันดร์อย่างจริงใจ,ทว่าป่านิรันดทรกับทำเช่นนี้กับเผ่าโนม,ส่งมนุษย์ที่ขนยังไม่ขึ้นมาเป็นเจ้าเมืองของพวกเขาอย่างงั้นรึ?นี่ไม่เพียงแต่เป็นการดูหมิ่นเมืองลวีตีอย่างรุนแรง,ยังเป็นการดูถูกเผ่าโนมอีกด้วย.

สถานการณ์ในเมืองลวีตีในเวลานี้ดูซับซ้อนเป็นอย่างมาก.

เป็นเพียงมนุษย์จะสามารถทำอะไรได้?

ฉู่เทียนที่เห็นใบหน้าของโนมที่บูดบึ้งหน้าเง้าหน้างอ,ภายในใจอดที่จะทอดถอนใจ,เกี่ยวกับแผนการที่วางไว้ของฉู่เทียนคือการกำราบเผ่าพื้นเมืองรอบๆซะก่อน,หลังจากที่เขาได้รับการยอมรับจากเผ่าพื้นเมืองที่อยู่รอบๆแล้ว,จากนั้นก็จะเดินทางเข้ามายังเมืองลวีตีเพื่อรับตำแหน่งเจ้าเมือง,จากนั้นก็เคลื่อนย้ายหอการค้าปาฏิหาริย์เข้ามา.

เพราะว่าระหว่างกระทำการตามแผนนั้นเกิดเหตุไม่คาดฝันขึ้น,กลับกลายเป็นว่าเผ่าชนพื้นเมืองกับรวมตัวเตรียมโจมตีเมืองลวีตี,ทำให้ฉู่เทียนเปลี่ยนแผนเข้ามาในเมืองลวีตีก่อนเวลา.

"ทำไมรักษาการเจ้าเมืองเคอลาเคอคิดว่าข้าไม่สามารถที่จะเป็นเจ้าเมืองได้อย่างงั้นรึ?"

"ทำไมคิดว่าเจ้าสามารถเป็นเจ้าเมืองได้."

"ด้วยภูมิปัญญาของข้า,พรสวรรค์ของข้า,มันสมองของข้า,มีหลายๆเรื่องที่โนมไม่สามารถทำได้สำเร็จ,แต่ข้าสามารถทำได้จริงๆ."ฉู่เทียนที่กล่าวอย่างมั่นใจไม่มีความละอายแม้แต่น้อย"หากรักษาการเจ้าเมืองเคอลาเคอไม่เชื่อว่าข้าสามารถทำได้แล้วล่ะก็ พวกเรามาพนันกันหน่อยเป็นไง."

เคอลาเคอถึงกับสะดุ้ง"เจ้าต้องการจะพนันอะไร?"

"ภายในหนึ่งเดือน,ข้าจะขจัดความทุกข์ยากทุกอย่างของเมืองออกไป,ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของซาแมน,ซือหลิง,เตอลูอวี,และอื่นๆอีกหลายอย่าง"ฉู่เทียนรู้ดีว่าเรื่องของเขานั้นทุกคนต้องเกิดคำถามอย่างแน่นอน,ดังนั้นจึงได้กล่าวเรื่องที่เกินจริงออกมาเพื่อที่จะให้เป็นเป้าหมายในการก้าวขึ้นไป"หากว่าข้าทำได้สำเร็จล่ะก็,โนมจะต้องยอมรับความสามารถของข้า,หากว่าข้าไม่สามารถทำได้สำเร็จ,พวกเจ้าไม่จำเป็นต้องคับอกคับใจยอมรับ,ข้าจะขอยกเลิกตำแหน่งเจ้าเมืองกับราชาเอลฟ์ป่านิรันดรด้วยตัวข้าเอง."

เคอลาเคอที่เผยสีหน้าไม่อยากเชื่อ"เจ้ารู้หรือไมว่ากำลังกล่าวอะไรออกมา?เจ้ารู้อยู่แล้วว่ามีซาแมนอู๋ซือและมีซือหลิงซูซี,ที่เป็นปัญหาอยู่ตอนนี้?"

"ไม่ใช่ว่ามีที่ราบสูงอสูรและหุบเขามังกร,ที่จะต้องเป็นกังวลด้วยหรอกเหรอ."

เคอลาเคอที่เพ่งพิศจับจ้องมองมนุษย์ผู้นี้อีกครั้ง,แม้ว่าเขาไม่เชื่อว่ามนุษย์ผู้นี้จะสามารถทำได้สำเร็จ,ทว่าจากคำพูดของเขาที่ดูสุขุม,ดูเหมือนว่าเขาจะเยือกเย็นกว่าที่จะจินตนาการได้."ก็ได้,ข้าจะพนันกับเจ้า!"

หน้าที่ดังกล่าวนี้ยากที่จะทำได้สำเร็จ.

เพราะว่าโนมในเวลานี้ถูกอิทธิพลด้านนอกที่กำลังกดดันอยู่,แต่เพราะว่าพวกเขาเป็นคนที่อ่อนแอไม่แสวงหาการต่อสู้,ดังนั้นจึงเลือกที่จะจำนนป่านิรันดร์,หากฉู่เทียนสามารถแก้ไขปัญหาที่ร้ายแรงของเมืองลวีนี้ได้ก็ย่อมได้รับความไว้ใจ,หากเขาทำตามที่พูดได้,การจะเป็นเจ้าเมืองก็ใช่ว่าจะเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้?

แน่นอน.

ปัญหาในครั้งนี้แทบจะเป็นไปไม่ได้ที่จะทำให้สำเร็จ.

ในเวลานี้ที่ด้านนอกนั้นมีเสียงพูดคุยอื้ออึ้งทั้งเสียงร้องไห้ดังขึ้น.

ฉู่เทียนชำเลืองมองออกไปเล็กน้อย"มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นกัน?"

เคอลาเคอที่ขมวดคิ้วลังเลใจอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะกล่าวออกมาว่า"เมืองลวีตีนั้นได้ส่งทูตของพวกเราออกไปต่อรองแต่สุดท้ายก็ถูกสังหาร,เหล่าประชาชนย่อมรู้สึกละเอียดอ่อนตื่นตระหนกเกี่ยวกับกับเรื่องนี้ แน่นอนว่าพวกเขาย่อมติติงประท้วงร้องขอให้ออกไปต่อสู้,ดูเหมือนว่าการต่อสู้ในครั้งนี้จะไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้แล้ว."

ฉู่เทียนที่ขมวดคิ้วเล็กน้อย"ข้าต้องการไปดูศพของทูตที่เสียชีวิต."

"เจ้าต้องการทำอะไร?"เคอลาเคอค่อนข้างระมัดระวังเกี่ยวกับเรื่องนี้.

"ทูตโนมที่ตายในเมืองลวีตีนั้น,ควรจะต้องถูกฝังในวิหารแห่งพงไพร,เพื่อให้ร่างกายได้กลับคืนสู่อ้อมกอดของเทพแห่งพงไพร."ข้าต้องการไปดูคนที่เสียสละของเมืองลวีตี,บางทีข้าอาจจะพบอะไรบางอย่างก็ได้."

"เป็นเรื่องปรกติ."เคอลาเคอที่ขมวดคิ้วแน่น,มนุษย์ที่เป็นคนนอก,คาดไม่ถึงเลยว่าเผ่ามนุษย์จะรู้ว่าลัทธิลวีตีนั้นมีความเชื่อและธรรมเนียมอย่างไร"ก็ดี,ข้าจะให้จี่ซือหยุดงานศพชั่วขณะ,ข้าจะให้เวลาเจ้าสิบนาที."

"แค่นี้ก็เพียงพอ."

เตอลวอลีซือค่อนข้างประหลาดใจจ้องมองไปยังฉู่เทียน.

ทำไมชายคนนี้ต้องการไปดูศพกัน?

เคอลาเคอที่พาฉู่เทียนเข้ามาในวิหารแห่งพงไพร,สถานที่แห่งนี้เป็นเหมือนถ้ำขนาดใหญ่,พื้นที่แห่งนี้เต็มไปด้วยรากไม้อยู่เต็มไปหมด,และมีแท่นบูชาที่ตั้งอยู่ตรงกลาง,และมีศพที่ดูสมบูรณ์นอนอยู่ตรงนั้น.

ฉู่เทียนพบว่าที่คอของศพนั้นมีร่องรอยของการเย็นติดเข้าไป,และพบว่าศีรษะของเขานั้นดูเหี่ยวแห้งลงกว่าที่ควรจะเป็น,สายตาของฉู่เทียนที่จ้องมองเขม็งและกล่าวออกมาว่า"เจ้าส่งเขาออกไปพูดคุยเรื่องใดรึ?"

"แน่นอนว่าจะต้องส่งไปพูดคุยเรื่องความอดอยาก!"เคอลาเคอที่ได้ส่งทูตออกไปใบหน้าของเขาที่เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว."เผ่าโนมที่แม้แต่ตัดสินใจที่จะเปิดคลังสินค้าเพื่อนำธัญพืชบางส่วนออกมาให้,ใครจะรู้ว่าเจ้าพวกบัดซบสารเลวนั้น,คาดไม่ถึงเลยจะโลภจนเกินไป! คิดแต่เพียงว่าจะสามารถทำลายเมืองลวีตีได้จริงๆรึ?"

ฉู่เทียนที่ส่ายหน้าไปมา"บางทีทูตของเจ้าคงยังไม่ได้กล่าวด้วยซ้ำและข้าคาดเดาว่ากลุ่มชนพื้นเมืองฝ่ายตรงข้ามก็ไม่ได้รู้เรื่องดังกล่าวนี้ด้วยซ้ำ,คงจะเป็นคำพูดดูถูกคุกคาม,ท้ายที่สุดก็ได้ยุแหย่ชนพื้นเมืองจนถูกพวกเขาสังหาร."

"เจ้ากล่าวอะไรไร้สาระ!"รักษาการเจ้าเมืองเคอลาเคอไม่ได้รู้สึกดีกับเผ่ามนุษย์นัก,ในเวลานี้กับยังพูดจาเช่นนี้อีก,"เจ้ากล้าสงสัยในความยุติธรรมและการกระทำของของเผ่าโนมอย่างงั้นรึ?"

ฉู่เทียนที่ยังไม่อธิบาย,ก่อนที่จะยื่นมือขวาพร้อมกับวาดอักขระบนหน้าผากของโนม,ทันใดนั้น,เกิดอักษรรูนปรากฏขึ้น,ร่างกายของโนมที่ตายแล้วก็สั่นไหวอย่างรุนแรง.

รักษาการเจ้าเมืองเคอลาเคอที่ไม่สามารถข่มความโกรธเอาไว้ได้,"เจ้ากำลังทำอะไร!"

ฉู่เทียนกล่าวออกไปอย่างนุ่มนวล"เจ้าดูนี่."

ทันใดนั้นก็มีเสียงแหลมเล็กร้องลั่นพร้อมกับใต่ออกมาจากหูของโนม,เป็นแมลงที่น่าเกียจ,ฉู่เทียนที่ใช้นิ้วคีบออกไปคว้ามันเอามาไว้ในมือ.

เตอลวอลีซือที่ร้องออกมาด้วยท่าทางตกใจ"นี่มัน,แมลงอาคมอู๋ซือของซาแมนอู๋ซือ!"

"นี่คือหนึ่งในวิชาควบคุมจิตวิญญาณโดยการใช้แมลงอาคม."ฉู่เทียนที่จ้องมองไปยังแมลงอาคมที่กำลังดินร้นอยู่"หากว่าข้าคาดเดาไม่ผิดล่ะก็,ทูตพิเศษที่ท่านได้ส่งออกไปจากเมืองลวีตีนั้น,ได้ถูกลอบโจมตี,ก่อนที่สมองของเขาจะถูกแมลงอาคมยึดครอง,พร้อมกับถูกควบคุมร่างกายให้ไปเจรจากับเหล่าชนพื้นเมือง,ท้ายที่สุดก็ได้ทำการยุแหย่พวกเขาจนถูกสังหาร,สร้างความเกลียดชังให้กับเผ่าโนม."

เตอลวอลวีซือก็เข้าใจได้ในทันที"กล่าวอีกอย่างหนึ่ง,เจ้าแมลงวิญญาณนี้ถูกควบคุมโดยซาแมนอย่างงั้นรึ?"

"ใช่แล้ว,มีคนที่อยู่เบื้องหลังคอยจัดการเรื่องนี้อยู่,เพื่อให้พวกเขาเดินไปตามแผนการ."ที่ฝ่ามือของฉู่เทียนปรากฏเพลิงสีขาวน้ำเงินลุกโชนขึ้นมา,พร้อมกับเผาแมลงอาคมให้กลายเป็นเถ้าถ่านในทันที"คนที่อยู่เบื้องหลังคงจะเป็นพวกชาแมน!"

รักษาการเจ้าเมืองเคอลาเคอตื่นตะลึงอย่างรุนแรง.

มนุษย์หนุ่มคนนี้...บางทีเขาอาจจะไม่ใช่ธรรมดาจริงๆก็ได้!

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/miracle-throne

#นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ #Miracle throne#นิยายแปลไทย

Half-Drunk Wanderer
????

สนใจสนับสนุนพวกเรา เข้าร่วมกลุ่ม VIP (สถานปัจจุบัน แปลจบ 658 แล้ว)==>  Click

-เว็ปฟรี วันละหนึ่งตอน

-กรุ๊ป vip ลงครบทุกลุ่มแล้ว