Immortality Chapter 1331 The Tian Family first ancestor regained consciousness
Chapter 1331 The Tian Family first ancestor
regained consciousness
天家始祖苏醒了
บรรพชนลำดับหนึ่งตระกูลเทียนฟื้นคืนสติ.
ตราครรลองสวรรค์,ปรากฏขึ้น,จงซานก็เก็บทักษะเทวะกุยของตัวเองทันที.
ดูเหมือนว่าทักษะเทวะก่อนหน้านี้เขาที่จงใจใช้มันออกมา,เพื่อให้เฉิงโห่วศึกษาและมันทึกมันไป.
บนฟ้าดินปรากฏแท่นสีเหลี่ยม!
ท้องฟ้าที่ถูกปกคลุมไปด้วยแสงสีเหลือง,กลิ่นอายของตราครรลองสวรรค์ที่แข็งแกร่งกำลังกดทับลงมายังเทียนไมซิง.
"เปิด!"
เฉิงโห่วที่ชิ้วขึ้นไป,เทียนไมซิงที่ปะทุพลังออกมา,พุ่งตรงไปยังตราครรลองสวรรค์ที่พุ่งลงมา.
"จิตสัมผัสเทวะ,เทียนไมซิง,แตกสลายไปซะ!"
"ตูมมมมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ตราครรลองสวรรค์ที่ทรงพลังกว่า,ได้บดบี้ทำลายเทียนไมซิงระเบิดออกมาเสียงดัง.
"ของวิเศษระดับปราชญ์เทพอย่างงั้นรึ?
ไม่ๆ,นี่มันของวิเศษระดับเทียนตี้?"ใบหน้าของเฉิงโห่วที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อน.
"ปัง!"
เทียนไมซิงที่ถูกตราครรลองสวรรค์ทำลายไป,ก่อนที่เวลานี้พลังอำนาจของมันกำลังกดทับเฉิงโห่ว.
เฉิงโห่วที่ยกมือขึ้นไปบนท้องฟ้าข้างหนึ่ง,ใบหน้าของเขาที่เผยท่าทางจริงจัง.
"จิตสัมผัสเทวะ,พังทะลายไปซะ!"
"ปัง!"
พื้นที่รอบๆของเฉิงโห่วที่แตกเป็นสาย,ดวงตาของเฉิงโห่วที่เบิกกว้าง,ใบหน้าที่ไม่อยากเชื่อ,ตราประทับของจงซาน,แข็งแกร่งขนาดนี้เลยรึ?
"ตูมมมมมม!"
ราวกับมีอะไรแตกออก,ริ้วแสงสีขาวที่ผุดออกมาจากร่างของปู่ซ่า,เป็นร่างจิตของเฉิงโห่วที่หลุดออกมานั่นเอง.
"จงซาน,ฝากเอาไว้ก่อน!"
เสียงที่ดังขึ้นบนอากาศ,เป็นเสียงของเฉิงโห่วที่กำลังโกรธเกรี้ยว.
"สว๊วฟ!"
ริ้วแสงสีขาวเวลานี้ปรากฏร่างของแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบขึ้นในทันที,ด้วยความเร็วเป็นอย่างมาก,มันได้กลืนร่างจิตสัมผัสเทวะของเฉิงโห่วทันที.
"สารเลว!"เสียงของเฉิงโห่วที่ทั้งโกรธและอายดังขึ้นจากภายในปากของแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบ.
"ข้าจะรอที่สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวด้วยความเคารพ!"จงซานเอ่ย.
"พุ!"
เสียงแตกร้าวระเบิดของจิตสัมผัสเทวะที่แตกสลายอยู่ในปากของแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบ.
แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่หายไปแล้ว,จงซานเก็บตราครรลองสวรรค์,ปู่ซาที่ถูกสัมผัสเทวะยึดครองร่างหมดสติลง,พื้นที่รอบๆ,ทุกคนที่กลายเป็นเงียบงัน,เหล่าคนที่เพิ่งเข้าร่วมต้าเจิ้งและยังไม่เข้าร่วม,ต่างก็จ้องมองจงซานเป็นสายตาเดียวกัน.
เรื่องนี้,เร็วเกินไปแล้ว!
ก่อนหน้านี้เป็นร่างจิตสัมผัสเทวะของเฉิงโห่วอย่างงั้นรึ?
มันคือร่างจิตสัมผัสเทวะของปราชญ์เทพลำดับหนึ่ง?
ถึงจะเป็นเพียงสัมผัสเทวะ,ทว่าก็ยังเป็นสัมผัสเทวะของปราชญ์เทพลำดับหนึ่ง,เรื่องนี้,เร็วเกินไป?
ถูกกำจัดไปแล้วอย่างงั้นรึ? นอกจากนี้ยังไม่สามารถต้านได้แม้แต่น้อย.
ภายในใจของทุกคน,การต่อสู้ในครั้งนี้,ถึงแม้นว่าจะจงซานจะต่อสู้กับจิตสัมผัสเทวะของเฉิงโห่ว,แต่ก็ควรจะเป็นการต่อสู้ที่ทำให้ฟ้าถล่มแผ่นดินทะลาย,ใครจะรู้ว่ามันเร็วขนาดนี้เลยรึ?
ตราราชวงศ์,กำราบสัมผัสเทวะ,นอกจากนี้เทพอสูรของจงซานยังกลืนมันหายไป,ไม่มีเหลือ!
รวดเร็วถึงเพียงนี้เลย?
การต่อสู้ในครั้งนี้,หลายๆคนแทบจะไม่สามารถละเลยจงซานได้เลย,พวกเขาที่ได้เห็นกับตา,จงซานนั้นทรงพลังเป็นอย่างมาก,ใครจะคิดว่าจงซานนั้นจะแข็งแกร่งถึงเพียงนี้!
ในเวลาเดียวกันนั้น,วิหารเหล่ยติง,ตำหนักใต้เหล่ยติง.
เฉิงโห่วที่นั่งหลับตาบนบัลลังก์อันทรงเกียรติ,ดวงตาทั้งสองข้างที่ลืมขึ้น,ดวงตาที่เบิกกว้างเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว.
"ปัง!"
ฝ่ามือของเฉิงโห่วที่ฟาดลงไปยังโต๊ะน้ำชาที่อยู่ข้างๆ.
"จงซาน,จงซาน!"เฉิงโห่วที่คำรามออกมาเสียงดังสนั่น.
------------------------------------------------------
การต่อสู้กับเฉิงโห่วที่จบลงอย่างรวดเร็ว.
หลังจากที่กำจัดดวงจิตสัมผัสเทวะของเฉิงโห่วไป,จงซานก็หันหน้าจ้องมองไปยังจงเทียน.
กล่าวตามตรง,การกลายเป็นปราชญ์เทพ,ขณะได้รับตำแหน่งปราชญ์เพ,จะทำให้ตื่นขึ้น,นี่คือโอกาสที่จะได้รับประสบการพิเศษที่เหนือล้ำ,จงเทียนไม่ต้องการให้สูญเปล่า,ดังนั้นจึงทำให้เขายังคงเข้าสมาธิดื่มด่ำกับสภาวะตระหนักรู้นี้อยู่.
จงซานที่เข้าใจความรู้สึกของจงเทียนได้,เขาจึงไม่ได้ใส่ใจนัก.
เซียนเซิงซือที่บินเข้ามา.
"หวังคู!"เซียนเซิงซือเอ่ย.
"หืม?"หวังคูที่จ้องมองเซียนเซิงวือ.
ในเวลานี้,ท่าทางของหวังคูที่มีต่อเซียนเซิงซือที่ค่อนข้างซับซ้อน,เต็มไปด้วยความสงสัยแต่ไม่สามารถเอ่ยออกมาได้.
เซียนเซิงซือหาได้ใส่ใจนัก,ทว่ากล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม,"18
หยวนเป่ย,กำลังจะพลังทะลายแล้ว,ข้ามอบจะมอบมันให้กับเจ้า,เจ้าไม่จำเป็นต้องต่อต้าน,ด้านในนั้นมีแก่นของเผ่าโครงกระดูกของเจ้า,ดูดซับปราณฝังลงไปในกระดูกของเจ้าซะ,ข้าดูแล้วมันสามารถเข้ากันได้กับเจ้า!"
ดูดซับปราณ?
หวังคูที่ยังไม่เคลื่อนไหว,ทว่าจ้องมองไปยังเซียนเซิงซือ,ไม่รู้จะเอ่ยอะไร,ปราณฝังกระดูกนั้น,หวังคูไม่ต้องการจะรับง่ายๆนัก,ไม่ใช่ว่าหยิ่งยโสอะไร,ทว่ามันเกี่ยวข้องกับความรู้สึกไม่ต้องการติดค้างอีกฝ่าย.
จงซานที่บินมานั้น,เขาที่ตบไปที่ไหล่ของหวังคู,"รับไปเถอะ! มันช่วยเพิ่มพลังให้กับเจ้า,ต้าเจิ้งจะแข็งแกร่งขึ้น! เซียนเซิงซือนั้นต้องการทำเพื่อต้าเจิ้ง!"
หวังคูที่ดวงตาเป็นประกายพยักหน้ารับ,"ครับ!"
จากนั้น,หวังคูที่คารวะครึ่งหนึ่งกล่าวต่อเซียนเซิงซือ,"ขอบคุณ!"
จากนั้น,หวังคูก็บินไปยังโครงกระดูกทั้ง 18
ตนที่ถูกนำเข้าไปไว้ในตำหนักแห่งหนึ่ง.
"ปัง!"
หมอกสีดำมากมายที่ปกคลุมร่างหวังคู,ปราณของ 18
ร่างราชาโครงกระดูก,กำลังถูกหวังคูดูดซับเข้ามาอย่างรวดเร็ว.
การเดินทางมายังภาคกลางในครั้งนี้,กลุ่มของจงซานอาจกล่าวได้ว่าประสบความสำเร็จได้รับชัยชนะเลยก็ว่าได้.
สามวันหลังจากนั้น,จงเทียนที่ตื่นขึ้นจากการตระหนักรู้.
"ท่านพ่อ!"จงเทียนที่โค้งคำนับให้กับจงซาน.
"อืม!"จงซานพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ.
ทว่าคนที่เข้าร่วมต้าเจิ้งเวลานี้,ยิ่งรู้สึกมันใจมาก,จงเทียนที่โค้งคำนับ,อธิบายได้ว่าเขานั้นภัคดีต่อต้าเจิ้ง,ไม่จำเป็นต้องกังวลว่าจะมีสงครามภายใน.
เซิ่งกงเป้าและหวนจีที่รับหน้าที่ในการรับคำเข้าร่วมต้าเจิ้ง.
ระหว่างรอการคัดเลือกกลุ่มคนที่เหมาะสม,จงซานที่อาศัยอยู่ในตำหนักแห่งหนึ่งชั่วคราว.
ภายในห้องพักชั่วคราว.
จงซานที่นั่งอยู่บนโต๊ะ,เหล่าเสนาธิการที่อยู่กันทั้งสองข้าง,โหยวหลานที่กล่าวรายงาน.
"ตำราแห่งการทำลายล้าง?
เทียนโจวจื่อมาหากู่เซิ่งหมิงเพราะต้องการตำราแห่งการทำลายล้างอย่างงั้นรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา,ใบหน้าที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อน.
"ครับ,เฉินนั้นได้สอบถามดีแล้ว,ขณะที่พวกเขาเข้าไปในโลกเขตแดนเปลี่ยนเวลานั้น,เทียนโจวจื่อก็ได้มาที่นี่จริง,ในเวลานั้นเขาที่ต้องการช่วงชิงตำราแห่งการทำลายล้าง,ดูเหมือนว่ามันจะอยู่ในวิหารใต้เสวียนหวง."โหยวหลานที่กล่าวรายงาน.
อยู่ภายในวิหารใต้เสวียนหวงอย่างงั้นรึ?
จงซานที่ประหลาดใจ,อยู่ในวิหารใต้เสวียนหวง?
เขาเองก็ต้องการเช่นกัน,กู่เซิ่งหมิงตกตายไปไม่เหลือซาก,เหล่าเสวียน,เหล่าหวนเองก็กลายเป็นเถ้าไปแล้ว.
"ขุดลงไปสามฉื่อ(0.33M)หาตำราแห่งการทำลายล้างมาให้กับข้า!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
เหล่าเสนาธิการดวงตาเบิกกว้าง,ตำราแห่งการทำลายล้างอย่างงั้นรึ?
มันเป็นสิ่งที่สำคัญอย่างงั้นรึ? เซิ่งหวังถึงได้ตื่นตระหนกตกใจเช่นนี้?
"รับทราบ!"โหยวหลานที่กล่าวรับคำในทันที.
"เรียนเซิงหวัง!"เซียนเซิงซือที่เอ่ยออกมาในทันที.
"อืม?"จงซานที่เผยท่าทางเศร้าใจเล็กน้อย.
"เซิ่งหวังกำลังมองหาหนึ่งในเคล็ดวิชาคำสาบทั้งสี่,ตำราแห่งการทำลายล้างอยู่อย่างงั้นรึ?"เซียนเซิงซือที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
"ใช่!"จงซานพยักหน้ารับ.
"ดูเหมือนว่า,ตำราแห่งการทำลายล้าง.นั้นอยู่ในมือของเฉิน!"เซียนเซิงซือที่เผยใบหน้าที่ซับซ้อนออกมา.
กับคำพูดของเซียนเซิงซือ,ทำให้ใบหน้าของเสนาธิการทั้งหมดเปลี่ยนเป็นตื่นตะลึง.
เป็นความจริงอย่างงั้นรึ?
เซิ่งหวังที่มองหาตำราแห่งการทำลายล้าง.,ต้องการทำอะไรอย่างงั้นรึ?
ระหว่างที่กล่าวนั้น,เซียนเซิงซือที่ยื่นมือออกไป,พร้อมกับนำตำราสีเทาอมฟ้าออกมา.
ตำราดังกล่าวนั้น,ดูไม่ต่างจากตำราชีวิตและความตาย,ทว่าตัวอักษรที่ประทับอยู่ด้านหน้าต่างกัน,มันถูกสลักเอาไว้ว่า
ตำราแห่งการทำลายล้าง.
ใบหน้าของจงซานที่เผยท่าทางแปลกประหลาดเล็กน้อย.
"ตำราแห่งการทำลายล้าง,เป็นสิ่งของตระกูลจาง,เฉินได้มอบฉบับคัดลอกให้กับคนของนิกายใต้เสวียนหวงได้ศึกษามัน,ทว่าท้ายที่สุดกลับไม่มีใครสามารถศึกษามันได้เลย,เฉินเองก็ไม่สามารถใช้มันได้เช่นกัน,ดังนั้นจึงได้ละเลยมัน,เฉินยินดีที่จะมอบมันให้กับเซิ่งหวัง,เพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับต้าเจิ้ง!"เซียนเซิงซือที่มอบตำราแห่งการทำลายล้างออกไป.
จงซาน"..............................!”
จงซานถึงกับพูดไม่ออก,ตำราแห่งการทำลายล้าง,เขาได้สั่งการให้องค์รักษ์เงาออกตามหาเป็นเวลานาน,หากแต่ไม่มีข่าวใดๆเลย,แท้จริงแล้วมันอยู่ข้างๆนี่เอง,นอกจากนี้คาดไม่ถึงว่ามันจะอยู่ใกล้ถึงขนาดนี้.
"รบกวนเซียนเซิงซือแล้ว!"จงซานเอ่ย.
แน่นอนว่า,ไม่มีใครรับรู้ความรู้สึกอารมณ์ของจงซานได้แต่อย่างใด.
เซียนเซิงซือที่แสดงความเคารพและถอยห่างออกมา!
"เซิ่งหวัง,การรับคนของต้าเจิ้ง,เป็นไปด้วยดี,ภายในทวีปกลางนี้,ยกเว้นคนของไท่จื่อวิหารเทียนหยิน,พวกเราได้รับเซียนบรรพชนสิบคน,400
เซียนโบราณ,1900 ต้าเซียน!
หากว่ารวมเหล่าลูกหลายของพวกเขา,บางที่คงต้องนำคนราวๆ 50,000 คนกลับไปในครั้งนี้!"เซิ่งกงเป้ากล่าวรายงาน.
เดินทางมาสิบคน,กลับไป 50,000 คนอย่างงั้นรึ?
จินเผิงและคนอื่นๆที่ถอนหายใจเบาๆ,หวังคูและเหล่าเสนาธิการของต้าเจิ้งที่ถอนหายใจยาวเช่นกัน.
ในอดีต,เมื่อครั้งที่แยกสวรรค์,สะบั้นปฐพี,ต้าเจิ้งไม่มีต้าเซียนเลยซักคน,ในเวลานี้ต้าเจิ้งเพียงแค่เปิดรับสมัครก็มีต้าเซียนกว่าสองพันคนแล้ว,สิบเซียนบรรพชน,และอีกสองอรหันต์,รวมเป็น
12 เซียนบรรพชน,และจงเทียนได้เป็นปราชญ์เทพอีก.
ภายในใจของหวังคูที่ได้แต่ถอนหายใจ,ต้าเจิ้งที่พัฒนาเงียบๆ,ทำให้เวลานี้เขารู้สึกภาคภูมิไปด้วยเช่นกัน.
"จินเผิง,เต้าเหรินถู,โหยวหลาน,เจ้าอยู่ช่วยเซิ่งกงเป้า,รวบรวมเหล่าสมาชิกของพวกเขาเดินทางกลับภาคเหนือ,ข้าไม่ต้องการให้คนที่เดินทางกลับไปต้าเจิ้งต้องกังวลอะไร!"จงซานกล่าวออกมาคำสั่ง.
"รับด้วยเกล้า!"ทุกคนที่ตอบรับในทันที.
"เซิ่งกงเป้า,เจ้านับจำนวนคนทั้งหมด,หลังจากนี้สามวัน,ตอนบ่าย,ข้าจะนำทุกคนกลับไป!"จงซานเอ่ย.
"ครับ!"เซิ่งกงเป้าพยักหน้ารับ.
--------------------------------------------------
ที่มุมหนึ่งของดินแดนเสวียนหวง.
ปรากฏบุรุษที่สวมชุดประณีตนั่งอยู่ในศาลาจิบน้ำชาอยู่,รอบๆมีองค์รักษ์มากมาย.
ที่ด้านหน้านั้นชายในชุดสีดำที่คุกเข่าลง,กล่าวร้ายงานด้วยความเคารพ.
"เจ้าตำหนัก,นี่คือเรื่องทั้งหมด!"ชายคนดังกล่าวเอ่ย.
"กู่เซิ่งหมิง?
คนของตระกูลสาขา,กล้าที่จะขัดขืนกฏเกณฑ์,หากไม่เพราะไม่ต้องการละเมิดคำสอนบรรพชน,วันนี้ข้าต้องนำคนไปจัดการเจ้าสารเลวนี่แน่!"ชายในชุดที่หรูหรากล่าวเหยียดหยัน.
"แล้วการตายของกู่เซิ่งหมิง,พวกเราจะปล่อยไปอย่างงั้นรึ?"บ่าวรับใช้ที่เอ่ยออกมาด้วยความสงสัย.
"จงซานทวีปภาคเหนือ?
ศาลเทวะต้าเจิ้ง,ดูเหมือนว่ามีใครบางคนของตระกูลหวงกู่จะมีสายสัมพันธ์ด้วย,เรื่องนี้อย่าเพิ่งเข้าไปยุ่งเกี่ยว,รอให้ข้ากลับไปสอบถามเจ้าตำหนักซุน,กู่เฉียนโหยวอีกครั้งก่อน!"ชายในชุดประณีตเอ่ย.
"รับทราบ!"ผู้ใต้บังคับบัญชากล่าวรับด้วยความเคารพ.
----------------------------------------------
หนึ่งปีหลังจากนั้น,ตระกูลเทียน,ตำหนักเทียนไม!
เทียนโจวจื่อที่ยืนอยู่บนโถงกลาง,บนบัลลังก์ไม่มีใครอยู่,ขณะที่เขากล่าวรายงานด้วยความเคารพ.
ทันใดนั้นก็ปรากฏเสียงๆหนึ่งดังขึ้น.
"เรื่องที่ทวีปกลาง,ข้ารู้ว่าเจ้าทำเต็มที่แล้ว,เวลานี้ไม่ต้องไปยุ่งเกี่ยว,ข้ามีเรื่องสำคัญให้เจ้าไปทำ!"
เป็นเสียงของเทียนเต๋าจื่อนั่นเอง.
"หืม?ท่านประมุขเชิญกล่าว!"
เทียนโจวจื่อที่ค่อนข้างตกใจเล็กน้อย,ต้องไม่ลืมว่าเกี่ยวกับตำราแห่งการทำลายล้าง,นับเป็นเรื่องที่สำคัญ,เวลานี้มีเรื่องที่สำคัญกว่าอย่างงั้นรึ?
"บรรพชนตระกูลเทียนรุ่นหนึ่ง,ฟื้นคืนสติแล้ว!"เทียนเต๋าจื่อเอ่ยออกมาด้วยเสียงลึกทุ้ม!
"บรรพชนรุ่นหนึ่ง?บรรพชนรุ่นหนึ่งอะไร?"เทียนโจวจื่อที่กล่าวด้วยความงงงวย.
ไม่ใช่เทียนโจวจื่อเสแสร้ง,ทว่าเทียนโจวจื่อไม่รู้,บรรพชนตระกูลเทียนรุ่นที่หนึ่ง?
หมายความว่าอย่างไร?
Chapter 1331 The Tian Family first ancestor
regained consciousness
天家始祖苏醒了
บรรพชนลำดับหนึ่งตระกูลเทียนฟื้นคืนสติ.
ตราครรลองสวรรค์,ปรากฏขึ้น,จงซานก็เก็บทักษะเทวะกุยของตัวเองทันที.
ดูเหมือนว่าทักษะเทวะก่อนหน้านี้เขาที่จงใจใช้มันออกมา,เพื่อให้เฉิงโห่วศึกษาและมันทึกมันไป.
บนฟ้าดินปรากฏแท่นสีเหลี่ยม!
ท้องฟ้าที่ถูกปกคลุมไปด้วยแสงสีเหลือง,กลิ่นอายของตราครรลองสวรรค์ที่แข็งแกร่งกำลังกดทับลงมายังเทียนไมซิง.
"เปิด!"
เฉิงโห่วที่ชิ้วขึ้นไป,เทียนไมซิงที่ปะทุพลังออกมา,พุ่งตรงไปยังตราครรลองสวรรค์ที่พุ่งลงมา.
"จิตสัมผัสเทวะ,เทียนไมซิง,แตกสลายไปซะ!"
"ตูมมมมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ตราครรลองสวรรค์ที่ทรงพลังกว่า,ได้บดบี้ทำลายเทียนไมซิงระเบิดออกมาเสียงดัง.
"ของวิเศษระดับปราชญ์เทพอย่างงั้นรึ?
ไม่ๆ,นี่มันของวิเศษระดับเทียนตี้?"ใบหน้าของเฉิงโห่วที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อน.
"ปัง!"
เทียนไมซิงที่ถูกตราครรลองสวรรค์ทำลายไป,ก่อนที่เวลานี้พลังอำนาจของมันกำลังกดทับเฉิงโห่ว.
เฉิงโห่วที่ยกมือขึ้นไปบนท้องฟ้าข้างหนึ่ง,ใบหน้าของเขาที่เผยท่าทางจริงจัง.
"จิตสัมผัสเทวะ,พังทะลายไปซะ!"
"ปัง!"
พื้นที่รอบๆของเฉิงโห่วที่แตกเป็นสาย,ดวงตาของเฉิงโห่วที่เบิกกว้าง,ใบหน้าที่ไม่อยากเชื่อ,ตราประทับของจงซาน,แข็งแกร่งขนาดนี้เลยรึ?
"ตูมมมมมม!"
ราวกับมีอะไรแตกออก,ริ้วแสงสีขาวที่ผุดออกมาจากร่างของปู่ซ่า,เป็นร่างจิตของเฉิงโห่วที่หลุดออกมานั่นเอง.
"จงซาน,ฝากเอาไว้ก่อน!"
เสียงที่ดังขึ้นบนอากาศ,เป็นเสียงของเฉิงโห่วที่กำลังโกรธเกรี้ยว.
"สว๊วฟ!"
ริ้วแสงสีขาวเวลานี้ปรากฏร่างของแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบขึ้นในทันที,ด้วยความเร็วเป็นอย่างมาก,มันได้กลืนร่างจิตสัมผัสเทวะของเฉิงโห่วทันที.
"สารเลว!"เสียงของเฉิงโห่วที่ทั้งโกรธและอายดังขึ้นจากภายในปากของแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบ.
"ข้าจะรอที่สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวด้วยความเคารพ!"จงซานเอ่ย.
"พุ!"
เสียงแตกร้าวระเบิดของจิตสัมผัสเทวะที่แตกสลายอยู่ในปากของแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบ.
แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่หายไปแล้ว,จงซานเก็บตราครรลองสวรรค์,ปู่ซาที่ถูกสัมผัสเทวะยึดครองร่างหมดสติลง,พื้นที่รอบๆ,ทุกคนที่กลายเป็นเงียบงัน,เหล่าคนที่เพิ่งเข้าร่วมต้าเจิ้งและยังไม่เข้าร่วม,ต่างก็จ้องมองจงซานเป็นสายตาเดียวกัน.
เรื่องนี้,เร็วเกินไปแล้ว!
ก่อนหน้านี้เป็นร่างจิตสัมผัสเทวะของเฉิงโห่วอย่างงั้นรึ?
มันคือร่างจิตสัมผัสเทวะของปราชญ์เทพลำดับหนึ่ง?
ถึงจะเป็นเพียงสัมผัสเทวะ,ทว่าก็ยังเป็นสัมผัสเทวะของปราชญ์เทพลำดับหนึ่ง,เรื่องนี้,เร็วเกินไป?
ถูกกำจัดไปแล้วอย่างงั้นรึ? นอกจากนี้ยังไม่สามารถต้านได้แม้แต่น้อย.
ภายในใจของทุกคน,การต่อสู้ในครั้งนี้,ถึงแม้นว่าจะจงซานจะต่อสู้กับจิตสัมผัสเทวะของเฉิงโห่ว,แต่ก็ควรจะเป็นการต่อสู้ที่ทำให้ฟ้าถล่มแผ่นดินทะลาย,ใครจะรู้ว่ามันเร็วขนาดนี้เลยรึ?
ตราราชวงศ์,กำราบสัมผัสเทวะ,นอกจากนี้เทพอสูรของจงซานยังกลืนมันหายไป,ไม่มีเหลือ!
รวดเร็วถึงเพียงนี้เลย?
การต่อสู้ในครั้งนี้,หลายๆคนแทบจะไม่สามารถละเลยจงซานได้เลย,พวกเขาที่ได้เห็นกับตา,จงซานนั้นทรงพลังเป็นอย่างมาก,ใครจะคิดว่าจงซานนั้นจะแข็งแกร่งถึงเพียงนี้!
ในเวลาเดียวกันนั้น,วิหารเหล่ยติง,ตำหนักใต้เหล่ยติง.
เฉิงโห่วที่นั่งหลับตาบนบัลลังก์อันทรงเกียรติ,ดวงตาทั้งสองข้างที่ลืมขึ้น,ดวงตาที่เบิกกว้างเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว.
"ปัง!"
ฝ่ามือของเฉิงโห่วที่ฟาดลงไปยังโต๊ะน้ำชาที่อยู่ข้างๆ.
"จงซาน,จงซาน!"เฉิงโห่วที่คำรามออกมาเสียงดังสนั่น.
------------------------------------------------------
การต่อสู้กับเฉิงโห่วที่จบลงอย่างรวดเร็ว.
หลังจากที่กำจัดดวงจิตสัมผัสเทวะของเฉิงโห่วไป,จงซานก็หันหน้าจ้องมองไปยังจงเทียน.
กล่าวตามตรง,การกลายเป็นปราชญ์เทพ,ขณะได้รับตำแหน่งปราชญ์เพ,จะทำให้ตื่นขึ้น,นี่คือโอกาสที่จะได้รับประสบการพิเศษที่เหนือล้ำ,จงเทียนไม่ต้องการให้สูญเปล่า,ดังนั้นจึงทำให้เขายังคงเข้าสมาธิดื่มด่ำกับสภาวะตระหนักรู้นี้อยู่.
จงซานที่เข้าใจความรู้สึกของจงเทียนได้,เขาจึงไม่ได้ใส่ใจนัก.
เซียนเซิงซือที่บินเข้ามา.
"หวังคู!"เซียนเซิงซือเอ่ย.
"หืม?"หวังคูที่จ้องมองเซียนเซิงวือ.
ในเวลานี้,ท่าทางของหวังคูที่มีต่อเซียนเซิงซือที่ค่อนข้างซับซ้อน,เต็มไปด้วยความสงสัยแต่ไม่สามารถเอ่ยออกมาได้.
เซียนเซิงซือหาได้ใส่ใจนัก,ทว่ากล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม,"18
หยวนเป่ย,กำลังจะพลังทะลายแล้ว,ข้ามอบจะมอบมันให้กับเจ้า,เจ้าไม่จำเป็นต้องต่อต้าน,ด้านในนั้นมีแก่นของเผ่าโครงกระดูกของเจ้า,ดูดซับปราณฝังลงไปในกระดูกของเจ้าซะ,ข้าดูแล้วมันสามารถเข้ากันได้กับเจ้า!"
ดูดซับปราณ?
หวังคูที่ยังไม่เคลื่อนไหว,ทว่าจ้องมองไปยังเซียนเซิงซือ,ไม่รู้จะเอ่ยอะไร,ปราณฝังกระดูกนั้น,หวังคูไม่ต้องการจะรับง่ายๆนัก,ไม่ใช่ว่าหยิ่งยโสอะไร,ทว่ามันเกี่ยวข้องกับความรู้สึกไม่ต้องการติดค้างอีกฝ่าย.
จงซานที่บินมานั้น,เขาที่ตบไปที่ไหล่ของหวังคู,"รับไปเถอะ! มันช่วยเพิ่มพลังให้กับเจ้า,ต้าเจิ้งจะแข็งแกร่งขึ้น! เซียนเซิงซือนั้นต้องการทำเพื่อต้าเจิ้ง!"
หวังคูที่ดวงตาเป็นประกายพยักหน้ารับ,"ครับ!"
จากนั้น,หวังคูที่คารวะครึ่งหนึ่งกล่าวต่อเซียนเซิงซือ,"ขอบคุณ!"
จากนั้น,หวังคูก็บินไปยังโครงกระดูกทั้ง 18
ตนที่ถูกนำเข้าไปไว้ในตำหนักแห่งหนึ่ง.
"ปัง!"
หมอกสีดำมากมายที่ปกคลุมร่างหวังคู,ปราณของ 18
ร่างราชาโครงกระดูก,กำลังถูกหวังคูดูดซับเข้ามาอย่างรวดเร็ว.
การเดินทางมายังภาคกลางในครั้งนี้,กลุ่มของจงซานอาจกล่าวได้ว่าประสบความสำเร็จได้รับชัยชนะเลยก็ว่าได้.
สามวันหลังจากนั้น,จงเทียนที่ตื่นขึ้นจากการตระหนักรู้.
"ท่านพ่อ!"จงเทียนที่โค้งคำนับให้กับจงซาน.
"อืม!"จงซานพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ.
ทว่าคนที่เข้าร่วมต้าเจิ้งเวลานี้,ยิ่งรู้สึกมันใจมาก,จงเทียนที่โค้งคำนับ,อธิบายได้ว่าเขานั้นภัคดีต่อต้าเจิ้ง,ไม่จำเป็นต้องกังวลว่าจะมีสงครามภายใน.
เซิ่งกงเป้าและหวนจีที่รับหน้าที่ในการรับคำเข้าร่วมต้าเจิ้ง.
ระหว่างรอการคัดเลือกกลุ่มคนที่เหมาะสม,จงซานที่อาศัยอยู่ในตำหนักแห่งหนึ่งชั่วคราว.
ภายในห้องพักชั่วคราว.
จงซานที่นั่งอยู่บนโต๊ะ,เหล่าเสนาธิการที่อยู่กันทั้งสองข้าง,โหยวหลานที่กล่าวรายงาน.
"ตำราแห่งการทำลายล้าง?
เทียนโจวจื่อมาหากู่เซิ่งหมิงเพราะต้องการตำราแห่งการทำลายล้างอย่างงั้นรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา,ใบหน้าที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อน.
"ครับ,เฉินนั้นได้สอบถามดีแล้ว,ขณะที่พวกเขาเข้าไปในโลกเขตแดนเปลี่ยนเวลานั้น,เทียนโจวจื่อก็ได้มาที่นี่จริง,ในเวลานั้นเขาที่ต้องการช่วงชิงตำราแห่งการทำลายล้าง,ดูเหมือนว่ามันจะอยู่ในวิหารใต้เสวียนหวง."โหยวหลานที่กล่าวรายงาน.
อยู่ภายในวิหารใต้เสวียนหวงอย่างงั้นรึ?
จงซานที่ประหลาดใจ,อยู่ในวิหารใต้เสวียนหวง?
เขาเองก็ต้องการเช่นกัน,กู่เซิ่งหมิงตกตายไปไม่เหลือซาก,เหล่าเสวียน,เหล่าหวนเองก็กลายเป็นเถ้าไปแล้ว.
"ขุดลงไปสามฉื่อ(0.33M)หาตำราแห่งการทำลายล้างมาให้กับข้า!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
เหล่าเสนาธิการดวงตาเบิกกว้าง,ตำราแห่งการทำลายล้างอย่างงั้นรึ?
มันเป็นสิ่งที่สำคัญอย่างงั้นรึ? เซิ่งหวังถึงได้ตื่นตระหนกตกใจเช่นนี้?
"รับทราบ!"โหยวหลานที่กล่าวรับคำในทันที.
"เรียนเซิงหวัง!"เซียนเซิงซือที่เอ่ยออกมาในทันที.
"อืม?"จงซานที่เผยท่าทางเศร้าใจเล็กน้อย.
"เซิ่งหวังกำลังมองหาหนึ่งในเคล็ดวิชาคำสาบทั้งสี่,ตำราแห่งการทำลายล้างอยู่อย่างงั้นรึ?"เซียนเซิงซือที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
"ใช่!"จงซานพยักหน้ารับ.
"ดูเหมือนว่า,ตำราแห่งการทำลายล้าง.นั้นอยู่ในมือของเฉิน!"เซียนเซิงซือที่เผยใบหน้าที่ซับซ้อนออกมา.
กับคำพูดของเซียนเซิงซือ,ทำให้ใบหน้าของเสนาธิการทั้งหมดเปลี่ยนเป็นตื่นตะลึง.
เป็นความจริงอย่างงั้นรึ?
เซิ่งหวังที่มองหาตำราแห่งการทำลายล้าง.,ต้องการทำอะไรอย่างงั้นรึ?
ระหว่างที่กล่าวนั้น,เซียนเซิงซือที่ยื่นมือออกไป,พร้อมกับนำตำราสีเทาอมฟ้าออกมา.
ตำราดังกล่าวนั้น,ดูไม่ต่างจากตำราชีวิตและความตาย,ทว่าตัวอักษรที่ประทับอยู่ด้านหน้าต่างกัน,มันถูกสลักเอาไว้ว่า
ตำราแห่งการทำลายล้าง.
ใบหน้าของจงซานที่เผยท่าทางแปลกประหลาดเล็กน้อย.
"ตำราแห่งการทำลายล้าง,เป็นสิ่งของตระกูลจาง,เฉินได้มอบฉบับคัดลอกให้กับคนของนิกายใต้เสวียนหวงได้ศึกษามัน,ทว่าท้ายที่สุดกลับไม่มีใครสามารถศึกษามันได้เลย,เฉินเองก็ไม่สามารถใช้มันได้เช่นกัน,ดังนั้นจึงได้ละเลยมัน,เฉินยินดีที่จะมอบมันให้กับเซิ่งหวัง,เพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับต้าเจิ้ง!"เซียนเซิงซือที่มอบตำราแห่งการทำลายล้างออกไป.
จงซาน"..............................!”
จงซานถึงกับพูดไม่ออก,ตำราแห่งการทำลายล้าง,เขาได้สั่งการให้องค์รักษ์เงาออกตามหาเป็นเวลานาน,หากแต่ไม่มีข่าวใดๆเลย,แท้จริงแล้วมันอยู่ข้างๆนี่เอง,นอกจากนี้คาดไม่ถึงว่ามันจะอยู่ใกล้ถึงขนาดนี้.
"รบกวนเซียนเซิงซือแล้ว!"จงซานเอ่ย.
แน่นอนว่า,ไม่มีใครรับรู้ความรู้สึกอารมณ์ของจงซานได้แต่อย่างใด.
เซียนเซิงซือที่แสดงความเคารพและถอยห่างออกมา!
"เซิ่งหวัง,การรับคนของต้าเจิ้ง,เป็นไปด้วยดี,ภายในทวีปกลางนี้,ยกเว้นคนของไท่จื่อวิหารเทียนหยิน,พวกเราได้รับเซียนบรรพชนสิบคน,400
เซียนโบราณ,1900 ต้าเซียน!
หากว่ารวมเหล่าลูกหลายของพวกเขา,บางที่คงต้องนำคนราวๆ 50,000 คนกลับไปในครั้งนี้!"เซิ่งกงเป้ากล่าวรายงาน.
เดินทางมาสิบคน,กลับไป 50,000 คนอย่างงั้นรึ?
จินเผิงและคนอื่นๆที่ถอนหายใจเบาๆ,หวังคูและเหล่าเสนาธิการของต้าเจิ้งที่ถอนหายใจยาวเช่นกัน.
ในอดีต,เมื่อครั้งที่แยกสวรรค์,สะบั้นปฐพี,ต้าเจิ้งไม่มีต้าเซียนเลยซักคน,ในเวลานี้ต้าเจิ้งเพียงแค่เปิดรับสมัครก็มีต้าเซียนกว่าสองพันคนแล้ว,สิบเซียนบรรพชน,และอีกสองอรหันต์,รวมเป็น
12 เซียนบรรพชน,และจงเทียนได้เป็นปราชญ์เทพอีก.
ภายในใจของหวังคูที่ได้แต่ถอนหายใจ,ต้าเจิ้งที่พัฒนาเงียบๆ,ทำให้เวลานี้เขารู้สึกภาคภูมิไปด้วยเช่นกัน.
"จินเผิง,เต้าเหรินถู,โหยวหลาน,เจ้าอยู่ช่วยเซิ่งกงเป้า,รวบรวมเหล่าสมาชิกของพวกเขาเดินทางกลับภาคเหนือ,ข้าไม่ต้องการให้คนที่เดินทางกลับไปต้าเจิ้งต้องกังวลอะไร!"จงซานกล่าวออกมาคำสั่ง.
"รับด้วยเกล้า!"ทุกคนที่ตอบรับในทันที.
"เซิ่งกงเป้า,เจ้านับจำนวนคนทั้งหมด,หลังจากนี้สามวัน,ตอนบ่าย,ข้าจะนำทุกคนกลับไป!"จงซานเอ่ย.
"ครับ!"เซิ่งกงเป้าพยักหน้ารับ.
--------------------------------------------------
ที่มุมหนึ่งของดินแดนเสวียนหวง.
ปรากฏบุรุษที่สวมชุดประณีตนั่งอยู่ในศาลาจิบน้ำชาอยู่,รอบๆมีองค์รักษ์มากมาย.
ที่ด้านหน้านั้นชายในชุดสีดำที่คุกเข่าลง,กล่าวร้ายงานด้วยความเคารพ.
"เจ้าตำหนัก,นี่คือเรื่องทั้งหมด!"ชายคนดังกล่าวเอ่ย.
"กู่เซิ่งหมิง?
คนของตระกูลสาขา,กล้าที่จะขัดขืนกฏเกณฑ์,หากไม่เพราะไม่ต้องการละเมิดคำสอนบรรพชน,วันนี้ข้าต้องนำคนไปจัดการเจ้าสารเลวนี่แน่!"ชายในชุดที่หรูหรากล่าวเหยียดหยัน.
"แล้วการตายของกู่เซิ่งหมิง,พวกเราจะปล่อยไปอย่างงั้นรึ?"บ่าวรับใช้ที่เอ่ยออกมาด้วยความสงสัย.
"จงซานทวีปภาคเหนือ?
ศาลเทวะต้าเจิ้ง,ดูเหมือนว่ามีใครบางคนของตระกูลหวงกู่จะมีสายสัมพันธ์ด้วย,เรื่องนี้อย่าเพิ่งเข้าไปยุ่งเกี่ยว,รอให้ข้ากลับไปสอบถามเจ้าตำหนักซุน,กู่เฉียนโหยวอีกครั้งก่อน!"ชายในชุดประณีตเอ่ย.
"รับทราบ!"ผู้ใต้บังคับบัญชากล่าวรับด้วยความเคารพ.
----------------------------------------------
หนึ่งปีหลังจากนั้น,ตระกูลเทียน,ตำหนักเทียนไม!
เทียนโจวจื่อที่ยืนอยู่บนโถงกลาง,บนบัลลังก์ไม่มีใครอยู่,ขณะที่เขากล่าวรายงานด้วยความเคารพ.
ทันใดนั้นก็ปรากฏเสียงๆหนึ่งดังขึ้น.
"เรื่องที่ทวีปกลาง,ข้ารู้ว่าเจ้าทำเต็มที่แล้ว,เวลานี้ไม่ต้องไปยุ่งเกี่ยว,ข้ามีเรื่องสำคัญให้เจ้าไปทำ!"
เป็นเสียงของเทียนเต๋าจื่อนั่นเอง.
"หืม?ท่านประมุขเชิญกล่าว!"
เทียนโจวจื่อที่ค่อนข้างตกใจเล็กน้อย,ต้องไม่ลืมว่าเกี่ยวกับตำราแห่งการทำลายล้าง,นับเป็นเรื่องที่สำคัญ,เวลานี้มีเรื่องที่สำคัญกว่าอย่างงั้นรึ?
"บรรพชนตระกูลเทียนรุ่นหนึ่ง,ฟื้นคืนสติแล้ว!"เทียนเต๋าจื่อเอ่ยออกมาด้วยเสียงลึกทุ้ม!
"บรรพชนรุ่นหนึ่ง?บรรพชนรุ่นหนึ่งอะไร?"เทียนโจวจื่อที่กล่าวด้วยความงงงวย.
ไม่ใช่เทียนโจวจื่อเสแสร้ง,ทว่าเทียนโจวจื่อไม่รู้,บรรพชนตระกูลเทียนรุ่นที่หนึ่ง?
หมายความว่าอย่างไร?
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น