Strongest Sect of All Times Chapter 183 Dangerous Death Valley!
นิกายที่แข็งแกร่งที่สุดนิรันดรกาล
Chapter 183 Dangerous
Death Valley!
危险的死亡谷！
ทุกคนต่างก็คาดไม่ถึงว่า,ลู่เชียนเชียนจะเป็นผู้ฝึกยุทธ์ธาตุน้ำแข็ง.
ทุกคนคาดไม่ถึงเลยแม้แต่น้อย,ว่านางจะสร้างโคนหนามน้ำแข็งขึ้นจากความว่างเปล่าและโจมตีไปยังวานรยักษ์ชั้นห้าทะลวงร่างของมันได้ตรง
ๆ!
“ตึก ตึก ซี่ ซี่.”
เสียงโลหิตที่กระฉูดไหลออกมา,จนได้ยินเสียงได้อย่างชัดเจน.
เหล่าผู้ฝึกยุทธ์ 30
คนที่ตามมาที่ได้สติ,พวกเขาไม่ได้ฝัน,นี่เป็นเรื่องจริง!
ศิษย์หญิงสำนักไท่กู่เจิ้งคนนี้,เป็นผู้ฝึกยุทธ์ธาตุน้ำแข็ง,สังหารวานรยักษ์ได้อย่างง่าย
ๆ!
ในเวลานี้.
พวกเขาเข้าใจในที่สุด,ทำไมศิษย์สำนักไท่กู่เจิ้งสามารถสังหารหมาป่าเพลิงชาดทั้งฝูงได้.
ดูเหมือนว่าเพียงแค่ศิษย์หญิงที่เป็นเหมือนกับเทพธิดาผู้นี้,เพียงคนเดียวก็เพียงพอที่จะสังหารพวกมันนับร้อยตัวได้แล้ว.
ความเป็นจริง,การเข้าสังหารหมาป่าเพลิงชาดนั้น,ลู่เชียนเชียนไม่ได้ลงมือ,นางที่ไม่ต้องการให้เสื้อผ้าของนางเปื้อนโลหิต,ดังนั้นจึงอยู่ในแนวป้องกัน.
“ว้าว ๆ!”
หลิงหยวนเสวี๋ยที่เอ่ยกล่าวด้วยความนับถือ,”ศิษย์พี่หญิงใหญ่ร้ายกาจมาก!”
เย่ซิงเฉินที่ลอบกล่าวอยู่ในใจ,”สตรีผู้นี้ไม่สามารถที่จะประมาทได้เลย.”
หลี่ชิงหยางและคนอื่น ๆต่างก็อุทานออกมาด้วยความประหลาดใจเช่นกัน.
ควรค่าที่จะเป็นศิษย์พี่หญิงใหญ่ของสำนักไท่กู่เจิ้ง,ความแข็งแกร่งนั่นไม่จำเป็นต้องอธิบาย.
ผู้ฝึกยุทธ์ธาตุน้ำแข็ง,ที่มีความสามารถควบคุมความเย็น,สร้างน้ำแข็งจากอากาศ,และยังสังหารวานรยักษ์ที่มีระดับเทียบเท่าอาจารย์ยุทธ์ขั้นห้าได้ในทันที.
เห็นลู่เชียนเชียนเผยพลังที่ร้ายกาจออกมา,ไม่ใช่แค่ผู้ฝึกตนไร้สังกัด
30 คน,เหล่าศิษย์น้องสำนักไท่กู่เจิ้งก็ตื่นตะลึงไปตาม ๆกัน!
จุนซ่างเซียวยังคงสุขุม.
ศิษย์หญิงคนโตที่เป็นผู้ฝึกยุทธ์ธาตุน้ำแข็งสร้างความประหลาดใจให้เขาเป็นอย่างมาก,ทว่าการที่เห็นนางสังหารสัตว์ร้ายระดับกลางขั้นที่ห้าไ
ปไม่ได้ทำให้เขาประหลาดใจแต่อย่างใด,เพราะเขารู้ว่านางนั้นซ่อนความสามารถเอาไว้อยู่.
“ติ๊ง!
สังหารวานรยักษ์ 1 / 10.”
จุนซ่างเซียวเอ่ย,”จุ้ยจื่อ,เก็บแกนผลึกและหนังของมันซะ.”
“ครับ!”
ฟิ้ว! ฟิ้ว!
เซียวจุ้ยจื่อที่จัดการอย่างรวดเร็ว,เหลือเพียงแค่กองเนื้อของวานรยักษ์เอาไว้.
จุนซ่างเซียวที่นำศิษย์เดินทางต่อ,ทิ้งให้เหล่าผู้ฝึกยุทธ์ไร้สังกัดเข้าล้อมตัดแบ่งเนื้อวานรยักษ์อย่างรีบเร่ง.
เนื้อของวานรยักษ์นั้นถือว่าเป็นเนื้อระดับสูง,สำหรับคนร่ำรวยมักซื้อกิน,หนึ่งจินขายได้หลายสิบเหรียญอย่างไม่มีปัญหา!
กล่าวให้ชัดเจน!
ไม่ใช่ว่าจุนซ่างเซียวไม่ได้ต้องการเนื้อ,หากแต่แหวนมิตินั้นมีขีดจำกัด.
เพียงแค่แหวนมิติที่ได้มาจากระบบ,หากเก็บเนื้อวานรยักษ์
3-4 ตัวก็เกือบเต็มแล้ว.
ส่วนแหวนมิติของศิษย์เขาก็เป็นของวิเศษระดับต่ำ,มีพื้นที่เล็กกว่าของเขามาก.
เซียวจุ้ยจื่อที่เก็บหนังและกระดูกของวานรยักษ์และหมีภูเขาเวลานี้ก็เกือบเต็มไปเรียบร้อยแล้ว.
อีกอย่างการหาประสบการณ์เพียงแค่เริ่มเท่านั้น.
ในภูเขาที่ลึกเข้าไปจะยิ่งมีสัตว์ร้ายที่ทรงพลัง,ที่มีค่ามากกว่าเนื้อและกระดูกของสัตว์ร้ายที่ล่าได้ตอนนี้,ดังนั้นอะไรที่ไม่มีราคาจำเป็นต้องปล่อยไปเช่นกัน.
เหล่าผู้ฝึกยุทธ์ไร้สังกัดที่รู้สึกดีใจขึ้นมาบ้างเล็กน้อย.
เนื้อที่มีจำนวนมากกว่า 2000
จิน,ของวานรยักษ์,ขายได้ราคาจินล่ะ 10 เหรียญ,แบ่งกันได้คนล่ะ 50 จิน
ตอนนี้ก็ได้เงินมา 500 จิน!
หากว่ามีสัตว์ร้ายที่แข็งแกร่งอีก,และสิ่งนี้สำนักไท่กู่เจิ้งไม่ต้องการ,พวกเขาก็ยังพอหาทุนกลับคืนมาได้บ้าง,ไม่เช่นนั้น
2000 ที่จ่ายไปก็จะไม่ได้อะไรกลับมาเลยไม่ใช่รึ?
เห็นชาวยุทธ์ไร้สังกัดที่กำลังตัดแบ่งเนื้อกันอยู่,จุนซ่างเซียวที่ส่ายหน้าไปมากล่าวในใจ,”หากรู้ก่อนหน้านี้,จะได้เตรียมแหวนมิติหลายสิบวงเอาไว้,จะได้เก็บเนื้อเอาไว้ได้,ถึงขายไม่ได้,ก็ให้ตู้ตู้ไว้ทำอาหาร.”
ระบบเอ่ย,”โฮสน์คิดว่าเนื้อวานรนั้นอร่อยอย่างงั้นรึ?”
“ไม่.”จุนซ่างเซียวเอ่ย.
ระบบ,”ดังนั้น,ก็ไม่ต้องคิดถึงเนื้อได้แล้ว.”
......
จุนซ่างเซียวที่นำศิษย์เดินทางต่อ,ก่อนที่จะไปหยุดที่สระขนาดเล็กแห่งหนึ่ง,ขณะที่พวกเขาหยุดเพื่อพักและชำระคราบโลหิต.
เซียวจุ้ยจื่อที่ยืนอยู่บนต้นไม้,ถือสไนเปอร์ไรเฟิล,พร้อมกับตรวจตราจ้องมองไปรอบ
ๆ.
จากนั้น.
หลังจากชำระคราบโลหิตจากการสังหารหมาป่าก่อนหน้านี้แล้ว,พวกเขาที่ได้หยุดนั่งสมาธิ,ดูดซับพลังวิญญาณเพื่อชดเชยพลังวิญญาณที่ต้องใช้ไปก่อนหน้านี้.
เหล่าผู้ฝึกยุทธ์ไร้สังกัดเองก็รวมตัวกันห่างออกไปไม่กี่สิบเมตร,พวกเขาไม่กล้าแยกห่างออกไป,ด้วยเกรงว่าจะถูกสัตว์ร้ายซุ่มโจมตี.
“ตึก ตึก,ตึก ตึก!”
ในเวลานั้นบนต้นไม้ของผู้ฝึกยุทธ์ไร้สังกัดที่พักอยู่,มีบางอย่างที่ล่วงหล่นลงมา,ด้วยสัญชาติญาณทำให้พวกเขาเงยหน้าขึ้น,บางอย่างที่พุ่งมาด้วยความเร็ว.
ใบหน้าของพวกเขาที่เปลี่ยนสี,ดวงตาเบิกกว้าง.
“ฟิ้ว!”
งูหลามสีเขียวที่อ้าป้ากว้างพุ่งจากด้านบนลงล่าง!
“อ๊ากๆๆ-“
เสียงร้องที่ดังก้อง,ทำลายความเงียบในทันที.
“งูหลามตาเงิน!”
“โหวเป่าถูกกินไปแล้ว!”
“ทุกคนร่วมมือกันสังหารมันเร็ว!”
“ฟิ้ว! ฟิ้ว!”
แม้นว่าผู้ฝึกยุทธ์ไร้สังกัดจะตื่นตระหนก,ทว่าก็ไม่ได้ลนลาน.
พวกเขาที่ชักกบี่ออกมา,พร้อมกับเข้าโจมตีงูหลามตาเงินที่กำลังหลบปีนหนีไปบนต้นไม้อีกครั้ง.
เหล่าผู้ฝึกยุทธ์ไร้สังกันกลุ่มนี้มีระดับพลังที่ศิษย์ยุทธ์ขั้นสองหรือสาม,ความแข็งแกร่งถือว่าไม่เลว,ด้วยการร่วมมือกันอย่างขันแข็ง,การจะสังหารงูหลามระดับต่ำขั้นสามก็ไม่ได้ยากเย็นแม้แต่น้อย.
น่าเสียดาย,คนที่มีนามว่าโหวเป๋าที่ถูกงูหลามกลืนลงท้องก่อนหน้านี้,ร่างกายที่เปื่อยยุ่ย,ตอนนี้ไร้ซึ่งลมหายใจไปแล้ว.
“เฮ้อ.”
ทุกคนที่ได้แต่ทอดถอนใจ.
ในเมื่อเข้ามาในหุบเขาแห่งความตาย,ก็ต้องยอมรับที่จะถูกสัตว์ร้ายลอบเข้าโจมตี,การจะมีคนตกตายไปเป็นเรื่องธรรมดา.
หลิงหยวนเสวี๋ยที่เห็นศพผู้ฝึกตนไร้สังกัดไกล
ๆ,ถึงกับหวาดผวาหลับตาแน่นทันที.
“ทุกคนฟัง.”
จุนซ่างเซียวกล่าวอย่างเคร่งขรึม,”ที่นี่คือหุบเขาแห่งความตาย,มีอันตรายซ่อนอยู่ทุกที่,พวกเจ้าจะต้องระมัดระวังให้ดี,ดูแลตัวเองตลอดเวลา.”
เขาไม่ได้สนใจผู้ฝึกตนไร้สังกัดว่าจะเป็นจะตายแต่อย่างใด,ต้องไม่ลืมว่าไม่ได้มีอะไรเกี่ยวของกัน.
ทว่าศิษย์ของเขานั้นต่างกัน,เขาจะไม่ยอมให้ใครมาตายที่นี่เด็ดขาด.
“รับทราบ.”
ศิษย์ทุกคนที่พยักหน้ารับ.
“ฟิ้ว!”
หลี่ชิงหยางที่ชักกระบี่หานเฟิงพุ่งมา,ก่อนที่จะฟันออกไปยังแมงป่องบนพื้นใต้เท้าของหลิงหยวนเสวี๋ยขาดเป็นสองท่อนทันที.
“อ๊าก ตกใจหมด!”หลิงหยวนเสวี๋ยเต้นโหยงทันที.
ทุกคนที่มุมปากกระตุก.
ศิษย์น้องแม้ว่าจะมีความกล้าน้อยนิด,ทว่าที่ปากทางเข้ามานั้น,นางที่ใช้โล่เข้ากระแทกสังหารหมาป่าเพลิงปฐพีอย่างบ้าคลั่ง,ดูเหมือนความกล้าของนางคงจะเพิ่มขึ้นมาเพียงเล็กน้อยเท่านั้น.
......
หุบเขาแห่งความตายไม่เพียงแค่สัตว์ร้ายที่ทรงพลัง,ยังมีตะขาบแมงป่อง,ที่ตัวเล็กแต่เป็นสัตว์มีพิษที่ไม่ธรรมดา.
เหล่าผู้ฝึกยุทธ์ที่เข้ามาหาประสบการณ์, 40%
ถูกสังหารด้วยพิษ.
หุบเขาแห่งความตายเป็นสถานที่น่าเกรงขามอย่างแท้จริง,นอกจากเหล่าสัตว์ร้ายที่ทรงพลัง,ยังมีสัตว์เล็กที่มีพิษร้ายกาจปกป้องอยู่.
“อั๊ยย่ะ.”
ขณะมาถึงสถานที่แห่งหนึ่ง,ซูเซียวโม่ที่นั่งบนศิลาก้อนหนึ่ง,ที่หลังมือของเขานั้นมีรอยเล็ก
ๆเหมือนกับมดกัด.
เพราะมันมีแผลสีดำติดพิษที่ดูเหมือนว่าจะลามไปทันที.
“มารดาเถอะ!”
“มดตัวเล็ก ๆก็มีพิษแล้ว!”
หลังจากสังหารมันไป,ซูเซียวโม่ที่นำเม็ดยาถอนพิษออกมาทาบนปากแผลทันที,ทำให้เขารู้สึกผ่อนคลายลง.
ก่อนที่จะมานั้น,จุนซ่างเซียวได้ให้หลี่ลั่วฉิวซื้อสิ่งของจำเป็นที่ต้องออกไปหาประสบการมาให้.
หนึ่งในนั้นเป็นเม็ดยาถอนพิษระดับสามัญ.
ขอเพียงไม่ใช่พิษที่ร้ายแรง,สามารถกินหรือทาในทันที,ก็จะสามารถแก้พิษได้.
จุนซ่างเซียวเอ่ยในใจ,”เม็ดยาฟื้นฟูสามารถแด้พิษได้หรือไม่?”
“ไม่.”ระบบตอบ.
จุนซ่างเซียวที่ราวกับรู้คำตอบอยู่แล้ว.
หากว่าสามารถถอนพิษได้ด้วย,ก่อนหน้านี้ที่เซียวจุ้ยจื่อกิน,ควรจะสามารถแก้พิษที่ระงับพลังบ่มเพาะและรากวิญญาณของเขาได้แล้ว.
“เจ้าสำนัก.”
หลี่ชิงหยางเอ่ย,”ที่ด้านหน้านั้นมีเส้นทางสองเส้นที่ไปยังสถานที่ต่างกัน,พวกเราควรจะเลือกเส้นทางใหน?”
ภายในหุบเขาแห่งความตายนั้นพื้นที่ค่อนข้างซับซ้อน,มีเส้นทางที่เชื่อมกันไปมาราวกับเขาวงกต.
จุนซ่างเซียวที่จ้องมองปากทางเข้าสองเส้น,โดยปรกติแล้วคนส่วนมากจะเลือกเส้นทางที่ปลอดภัยที่สุด.
“หาแมงมุม.”
“เจ้าสำนัก,แมงมุมมีอยู่ทุกที่.”
“หาแมงมุมพิษตัวเล็ก.”
เขาไม่สามารถใช้เวลาอย่างเรื่อยเปื่อยในหุบเขาแห่งความตายได้,เขาที่ต้องมุ่งเน้นไปที่เป้าหมายของเขาก่อน.
ภารกิจมหากาพย์นั้นจำเป็นต้องสังหารแมงมุมพิษตัวเล็กถึง
500 ตัว,ดังนั้นจุนซ่างเซียวจึงต้องการสังหารมันก่อน.
หลี่ชิงหยางเอ่ย,”มีกลุ่มแมงมุมกลุ่มใหญ่อยู่ด้านหน้า,บางทีอาจจะเป็นรังของมัน!”
“ไปดู.”
จุนซ่างเซียวที่นำศิษย์ของเขาไปหยุดที่กำแพงหินแห่งหนึ่งในป่าลึก.
ซึ่งที่ด้านหน้านั้นมีอุโมงค์,ที่ดูนิ่งสงบ,มีลมพัดผ่านเป็นระยะ
ๆ.
“แมงมุมนั้นกลัวแสง,มักอยู่ในที่อับไร้แสง,”หลังจากครุ่นคิดเขาที่ชี้ไปยังอุโมงค์แห่งหนึ่งก่อนที่จะกล่าวออกไปว่า,”ไปที่นั่น.”
“เจ้าสำนักจุน.”
ในเวลานั้น,ผู้ฝึกตนไร้สังกัดที่ตามมาก้าวเข้ามาและเอ่ยออกไปว่า,”สถานที่ท่านจะไปนั้น,คือรังของแมงมุมพิษ,ที่ด้านในมีแมงมุมพิษจำนวนมากเลย.
จุนซ่างเซียวเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้ม,”เช่นนั้น,เปิ่นจั้วก็จะไปที่นั่น.”
กล่าวจบเขาก็นำศิษย์ก้าวเข้าไปในอุโมงค์.
“นี่มัน......”
เหล่าผู้ฝึกยุทธ์ไร้สังกัดถึงกับมุมปากกระตุก.
แมงมุมพิษนอกจากร่างมันจะมีพิษใยของมันก็มีพิษด้วย,และร่างของมันเองก็ไม่ได้มีค่าอะไรอีกต่างหาก.
ทำไมสำนักไท่กู่เจิ้งต้องการเข้าไป? ไม่กลัวว่าจะภายในรังนั้นจะมีกับดัก,แมงมุมหลายหมื่นโจมตีเอารึ?”
ที่มา https://lnmtl.com/novel/strongest-sect-of-all-times
#นิยายแปล #Strongest Sect of All Times #นิกายที่แข็งแกร่งที่สุดนิรันดรกาล.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น