Strongest Sect of All Times Chapter 177 Ironbone School eats the meat, loose cultivator drinks to remain the soup
นิกายที่แข็งแกร่งที่สุดนิรันดรกาล
Chapter 177 Ironbone School eats the meat,
loose cultivator drinks to remain the soup
铁骨派吃肉，散修喝剩汤
ผู้นำฝูงหมาป่าเพลิงปฐพี,ถูกสังหารโดยศิษย์ของสำนักไท่กู่เจิ้ง,ทุกคนต่างเริ่มไล่ล่าสังหารพวกมันอย่างหนักหน่วง.
เวลานี้,ตลอดทางเต็มไปด้วยซากศพของหมาป่า.
เหล่าผู้ฝึกยุทธ์ไร้สังกัดตามมา,จ้องมองด้วยความตื่นตะลึง.
สำนักไท่กู่เจิ้งน่าหวาดกลัวเกินไปแล้ว,หมาป่าเพลิงปฐพีที่พุ่งเข้ามาหา,ต่างก็ถูกกระแทกบดจนตายอย่างรวดเร็ว.
“โบ๋!”
เสียงหอนของหมาป่าดังขึ้น,หมาป่าเพลิงปฐพีที่หยุดพุ่งเข้าโจมตีในทันที.
พวกมันที่ยืนอยู่อยู่บนชั้นกำแพงภูเขา,อ้าปากกว้าง,เริ่มรวบรวมพลังเปลวเพลิง.
เหล่าฝูงชนที่ตามมา,ยืนอยู่ห่างออกมา,ตอนนี้นับว่าเป็นการตัดสินใจที่ดี!
“หมาป่าเพลิงปฐพีกำลังจะพ่นบอลเพลิงแล้ว,ไม่มีที่ให้หลบอีกแล้ว!”
“สำนักไท่กู่เจิ้งจบแล้ว!”
หลาย
ๆคนที่เร่งรีบถอยหนีออกไปทางเข้าอย่างรวดเร็ว.
อย่างไรก็ตาม,ยังมีบางคนที่ยังไม่จากไป,ต้องการจะเห็น,สำนักไท่กู่เจิ้งจะรับมืออย่างไร?
“ตูมม!”
“ตูมม!”
ในเวลานั้นหมาป่าเพลิงปฐพีหลายสิบตัวที่สร้างบอลเพลิงออกมาใหญ่โต,ความร้อนที่รุนแรง,แม้แต่เผาผลาญหมอกจาง
ๆให้ระเหยหายไป.
เหล่าศิษย์สำนักไท่กู่เจิ้งที่ถือโล่กระชับยกขึ้นป้องกัน,แต่ยังไม่ได้เปิดม่านพลัง,เพราะว่าเจ้าสำนักบอกไว้ว่าหากไม่อยู่ในเวลาวิกฤติไม่ควรจะผลาญแกนผลึก.
”......”
เหล่าผู้ฝึกยุทธ์ไร้สังกัดถึงกับมุมปากกระตุก.
โอ้ว พี่ชาย,เปลวเพลิงนั่นจะทรงพลังไปแล้ว!
โล่พวกเจ้า,ไม่ต้องบอกเลยว่าจะป้องกันบอลเพลิงเหล่านั้นได้,เพียงแค่ความร้อนที่แผ่ออกมาก็ถือโล่ไม่ไหวแล้ว!
“ตูมม ตูมม ตูมมมม!”
ที่จริงแล้ว,ระหว่างรวบรวมเปลวเพลิงของพวกมัน,บางตัวก็พ่นเปลวเพลิงเป็นเหมือนกับดอกไม้ไฟที่พุ่งออกมาทว่าเมื่อสัมผัสโล่ก็แตกออกและสลายหายไป.
ด้วยการถือโล่เหล็กกล้า,เหล่าศิษย์สำนักไท่กู่เจิ้งไม่ขยับเลยแม้แต่คนเดียว,แม้แต่เผยสีหน้าเหยียดหยันออกมาด้วยซ้ำ.
“โบ๋ บู๋-“
เสียงของหมาป่าที่หอนดังขึ้นอีกครั้ง.
“ฟู่ ฟู่!”
หมาป่าเพลิงปฐพีหลายสิบตัวที่ได้รับคำสั่ง,เปลวเพลิงที่รวมพลังเป็นก้อนเอาไว้,ก็ถูกปล่อยออกมาพุ่งตรงไปยังศิษย์สำนักไท่กู่เจิ้งอย่างบ้าคลั่ง.
น่าเสียดายกับเปลวเพลิงที่รวมพลังนานสองนาน,ทว่ากับไม่ได้มีพลังมากมาย,พลังไม่ได้แตกต่างจากบอลเพลิงลูกเล็กที่ไม่ได้รวบรวมพลังแม้แต่น้อย,เหล่าศิษย์สำนักไท่กู่เจิ้งยังคงยืนถือโล่ป้องกันเอาไว้ได้,ไม่มีใครได้รับบาดเจ็บเลย.
แล้วความร้อนล่ะ?
ขออภัย,ด้านหลังโล่เหล็กกล้าไม่มีความร้อนเลยแม้แต่น้อย!
“ตูมมมม!”
“ตูมมมม!”
หมาป่าเพลิงปฐพีที่พ่นบอลเพลิงโจมตีเสียงดังระเบิดกึกก้องแต่ไร้ซึ่งผลใด
ๆ.
แทบจะในทันที,เปลวเพลิงที่ถูกยิงมาเป็นสายฝน,เหล่าศิษย์สำนักไท่กู่เจิ้งที่เข้าชิดมาอยู่พื้นที่เดียวกัน,ทำให้การป้องกันสมบูรณ์แบบ.
“โบ๋ บู๋-“
เสียงหมาป่าตนดังกล่าวที่หอนขึ้นอีกครั้ง.
จุนซ่างเซียวรู้สึกรำคาญเป็นอย่างมาก,”จุ้ยจื่อ,จัดการเจ้าตัวนั่นซะ!”
“วูซซ!”
เซียวจุ้ยจื่อที่นำปืนสไนเปอร์ไรเฟิลออกมา,ก่อนที่จะวางโล่,พร้อมกับเล็งเป้าไปยังหมาป่าเพลิงปฐพีที่แสดงท่าทางโกรธเกรี้ยวอยู่ไกลออกไปบนชั้นผนังภูเขา,พร้อมกับลั่นไกออกไปในทันที.
“ฟิ้ว-“
กระสุนไร้เสียงพุ่งออกจากลำกล้องปืน,พุ่งด้วยความเร็วสูงที่ตามองไม่เห็น,ทว่าเข้าเป้าอย่างแม่นยำไปที่หน้าผากของหมาป่าเพลิงปฐพีตนดังกล่าว.
เสียงหอนที่หยุดลงในทันที.
“ปัง!”
หมาป่าเพลิงปฐพีตนดังกล่าวล่วงหล่นจากภูเขาสูง,ก่อนที่จะหล่นลงมากระแทกของศิษย์สำนักไท่กู่เจิ้ง,ด้วยขนาดร่างกายของมันนั้นใหญ่มาก
ๆ.
“โอ้วสวรรค์!”
“ราชาหมาป่าเพลิงปฐพีตายแล้ว!”
“หรือว่านั่นคือปืนไฟไร้เทียมทานของสำนักไท่กู่เจิ้งรึ?!”
เหล่าคนที่ตามมาต่างก็ตะลึงไปตาม ๆกัน.
สำนักไท่กู่เจิ้งมีชื่อเสียงกระจายไปทั่วมนทนชิงหยาง,ด้วยการใช้สไนเปอร์ไรเฟิลยิงป้ายสำนักเห่าฉี,ซึ่งเรื่องนี้เหล่าชาวยุทธ์พูดคุยกันไม่หยุดหย่อน.
ราชาหมาป่าเพลิงปฐพีที่คอยออกคำสั่งถูกสังหาร,เหล่าหมาป่าเพลิงปฐพีหลายสิบตัวที่กลายเป็นบ้าคลั่งไม่ปล่อยบอลเพลิงแล้ว,พวกมันที่บุกเข้ามาอย่างไร้กระบวน.
“เก็บโล่,สังหารพวกมันซะ!”จุนซ่างเซียวเอ่ยกล่าวออกมาอย่างนุ่มนวล.
“ฟิ้ว ฟิ้ว ฟิ้ว!”
ศิษย์สำนักไท่กู่เจิ้งที่เก็บโล่สะพายไปด้านหลัง,ก่อนที่จะถ่ายพลังวิญญาณไปที่หมัด,และเริ่มต่อยไปยังหมาป่าเพลิงปฐพีที่พุ่งเข้ามา.
“ปัง! ปัง!”
ส่วนหลี่ยูหัวที่เป็นเหมือนโล่เนื้ออยู่แล้ว,พุ่งออกไป,ใช้หมัดระเบิด,หมัดที่เขาต่อยออกไปสามารถระเบิดหัวของหมาป่าเพลิงปฐพีได้โดยตรง!
แม้นว่าเขาจะมีรากวิญญาณระดับกลางแต่การที่ไม่มีอาวุธ,สามารถโจมตีได้รุนแรงจนสังหารหมาป่าเพลิงปฐพีให้ตายในหมัดเดียว
เป็นเรื่องที่น่าเหลือเชื่อเป็นอย่างมาก.
นอกจากนี้,ยังเป็นการระเบิดหัวของมันอีกด้วย.
ไม่ต้องกล่าวถึงความแข็งแกร่ง,เพียงแค่กะโหลกของพวกมัน,ก็ยากจะทำลายได้แล้ว.
ทันใดนั้น.
เนื้อสมองและโลหิตสาดกระจาย,เป็นภาพที่น่าสยดสยองเป็นอย่างมาก.
“อ๊าก!”
หลิงหยวนเสวี๋ยที่ศึกษาการต่อสู้จากศิษย์พี่,นางยกหมัดต่อยไปยังร่างของหมาป่าเพลิงปฐพีไม่หยุด,ดวงตาของนางที่หลับแน่น,กระแทกร่างของมันจนกลวงโบ่,เครื่องในกระจายทะลักออกไปทั่ว,ถึงกล้าลืมตา.
”......”
เหล่าผู้ฝึกตนไร้สังกัดที่ปากกระตุกอย่างรุนแรงอ้าค้าง.
พวกเขาต่างก็คิดว่าสำนักไท่กู่เจิ้งจะสู้กับหมาป่าเพลิงปฐพีอย่างไร,หรือทำได้แค่ถือโล่ที่ทรงพลังป้องกันอย่างเดียว,ตอนนี้เห็นอีกฝ่ายเก็บโล่,จึงรู้ว่าคนกลุ่มนี้ทรงพลังน่าหวาดกลัวจริง
ๆ.
......
ผ่านไปกว่าสิบนาที.
กับการสังหารหมาป่าเพลิงปฐพีอย่างบ้าคลั่ง,ศิษย์สำนักไท่กู่เจิ้งก็จัดการพวกมันจนราบเรียบ.
หนทางเข้าที่แคบเต็มไปด้วยกองซากศพ,โลหิตที่ไหลเป็นสายน้ำ,คละคลุ้งสะท้อนแสงย้อมอากาศให้มีสีแดงฉาน.
“อ๋า!”
เห็นโลหิตมากมาย,หลิงชวนเสวี๋ยแทบทรุดถึงกับพิงกำแพงอ๊วกออกมา.
“เก็บแกนผลึก.”จุนซ่างเซียวสั่ง.
“รับทราบ!”
ศิษย์ทุกคนที่ลงมือคว้านศพของหมาป่าเพลิงปฐพีทันที,และนำแกนผลึกสีแดงออกมา,ซึ่งมีมากกว่า
50 ชิ้น.
เหล่าผู้ฝึกยุทธ์ที่ซ่อนตัวอยู่,จ้องมองด้วยความอิจฉา.
แกนผลึกนั้น,มีราคาสูงมาก.
“เจ้าสำนัก!”
ซูเซียวโม่ถือแกนผลึกของราชาหมาป่าเพลิงปฐพี,กล่าวออกมาด้วยรอยิ้ม,”นี่ไม่เลวเลย.”
หลังจากเก็บสิ่งมีค่าเสร็จแล้ว,จุนซ่างเซียวก็เอ่ยกล่าวเสียงดัง,”เดินหน้าต่อ.”
ศิษย์ทุกคนที่ก้าวตามเจ้าสำนักต่อไป.
ขณะเผชิญหน้ากับฝูงหมาป่าเพลิงปฐพี,พวกเขารู้สึกกระวนกระวายเป็นอย่างมาก,ทว่าหลังจากสังหารพวกมันเสร็จแล้ว,ตอนนี้รู้สึกราวกับฉีดเลือดไก่,โลหิตสูบฉีดพลุ้งพล่าน.
เหล่าศิษย์ที่เข้าร่วมหาประสบการในหุบเขาแห่งความตายวันนี้,จะต้องเติบโตขึ้นอย่างก้าวกระโดดอย่างไม่ต้องสงสัย!
......
หลังจากที่จุนซ่างเซียวนำศิษย์จากไปแล้ว,เหล่าชาวยุทธ์ไร้สังกัดที่ซ่อนอยู่ก็เริ่มก้าวเข้ามา,ที่ด้านหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยซากศพหมาป่าเพลิงปฐพี,ภายในใจของพวกเขาที่ตื่นตะลึงจนยากจะตั้งสติได้.
หมาป่าเพลิงปฐพีนับร้อยแต่ละตัวมีพลังไม่ด้อยกว่าระดับศิษย์ยุทธ์,ถูกสังหารอย่างรวดเร็ว,น่าหวาดกลัวเกินไปแล้ว.
“ฟิ้ว! ฟิ้ว!”
เหล่าผู้ฝึกยุทธ์ไร้สังกัดที่นำมีดออกมา,เลาะกระดูกถลกลอกหนังพวกมันในทันที.
แม้นว่าจะไม่ได้ล้ำค่าเท่ากับแกนผลึก,ทว่าการนำศพของราชาหมาป่าเพลิงปฐพีกลับไป,ก็ยังเป็นสิ่งที่ต้องการของตลาดเหมือนกัน.
อีกอย่าง.
พวกเขายังไม่ได้ออกแรง,การเก็บเกี่ยวได้บ้างก็ไม่ได้ขาดทุนอะไร.
สำนักไท่กู่เจิ้งได้กินเนื้อ,พวกเขาได้กินน้ำซุปเหลือ
ๆก็ยอดเยี่ยมแล้ว!
......
หลังจากผ่านเข้ามาในช่องเขาไม่นาน,จุนซ่างเซียวและศิษย์ก็มาปรากฏขึ้นที่ด้านหน้าภูเขาลูกหนึ่งที่เต็มไปด้วยป่าทึบ,มีหมอกหนากว่าเดิม
ปกคลุม.
“โฮกกกกก!”
ลึกเข้าไปด้านใน,ได้ยินเสียงของสัตว์ร้ายดังขึ้นเป็นระยะ
ๆ.
บนพื้นดินที่มีแดงเข้ม,ราวกับว่ามีคาบโลหิตถูกทิ้งเอาไว้,และมีทั้งกองเศษซากของมนุษย์และสัตว์กระจายอยู่ทั่ว,ส่งกลิ่นอายมืดครึ้มเย็นเยือบแผ่ออกมา.
นี่คือหุบเขาแห่งความตาย,เป็นพื้นที่ต้องห้ามอย่างแท้จริง!
จุนซ่างเซียวเอ่ยอย่างเคร่งขรึม,”ระมัดระวังตัวทุกฝีก้าว.”
“รับทราบ!”
ศิษย์ของเขาที่ค่อย
ๆกระจายกันออกไป,ซึ่งรักษาระยะห่างเอาไว้,โดยมีจุดศูนย์กลางเป็นเจ้าสำนัก.
“ฟิ้ว-“
ในเวลานั้น,มีริ้วแสงสีดำที่เคลื่อนไหวอยู่ในพื้นที่ไกลออกไป,ทุกคนที่ก้าวออกมาเตรียมป้องกัน.
เป็นเสือดาวที่มีร่างกายใหญ่โต,ร่างที่มีสีดำเป็นส่วนใหญ่,ดวงตาที่จ้องมองด้วยแววตาดุร้ายเย็นชา.
“เจ้าสำนัก.”
หลี่ชิงหยางกล่าวเสียงเบา,”นี่คือเสือดาวหนังดำ.”
“โฮกกก!”
เสื้อดาวหนังดำที่คำรามออกมา,ในเวลานั้นขาหน้าของมันที่เผยกงเล็บ,พร้อมจะฉีกกระชากทุกอย่างที่ขวางหน้า!
“จุ้ยจื่อ,จัดการ!”
“ครับ!”
“ตึก ตึก ตึก!”
เซียวจุ้ยจื่อที่พุ่งออกไป,ก่อนที่จะจับขาหน้าของมันเอาไว้,ก่อนที่จะผลักและกดฟาดมันลงบนพื้นอย่างรุนแรง.
“โฮกก!”
เสือดาวหนังดำร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด.
ทว่าขาหน้าของมัน,ไม่สามารถขยับได้เลย ยังคงถูกจับเอาไว้,และจากนั้นก็ถูกจับเหวี่ยงฟาดไปบนพื้นอย่างรุนแรงหนักหน่วง.
“ตูมม! ตูมม!ตูมม!”
ด้วยการถูกจับฟาดกับพื้นไปมาไม่หยุด,เสือดาวหนังดำที่มีระดับศิษย์ยุทธ์ขั้นปลาย,แม้นว่าจะมีหนังที่เหนียวและแข็งแกร่ง,ทว่าร่างกายด้านในได้รับแรงกระแทกไปมาไม่หยุดอย่างรุนแรง
สุดท้ายก็ตายไปอย่างอนาถ.
ที่มา https://lnmtl.com/novel/strongest-sect-of-all-times
#นิยายแปล #Strongest Sect of All Times #นิกายที่แข็งแกร่งที่สุดนิรันดรกาล.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น