Strongest Sect of All Times Chapter 129 Without heart, what taste?
นิกายที่แข็งแกร่งที่สุดนิรันดรกาล
Chapter 129 Without heart, what taste?
没了心，什么滋味？
มือสังหารกว่าสิบคนที่ออกจากถ้ำ,จุนซ่างเซียวใช้แว่นกันแดดหรูหรา,ที่มีฟังก์ชันในการตรวจสอบ,ความแข็งแกร่งของพวกเขา.
ไม่ต้องสงสัยเลยว่า,ระดับศิษย์ยุทธ์ขั้นปลายที่นำมานั้นคือมือสังหารไพ่ตายหนึ่งในสี่ของตึกฝนพรำ.
“ฟิ้ว ฟิ้ว ฟิ้ว.”
เซียวจุ้ยจือ่ที่โผล่ออกมาจากพงหญ้า,ยืนอยู่ด้านร่างต้นไม้กล่าวเสียงเบา,”เจ้าสำนัก,เพิ่งสังหารไปได้คนเดียวเอง”
จุนซ่างเซียวที่กินแอบเปิล,ก่อนที่จะทิ้งแกนมันไปกล่าวออกไปว่า,”ส่งปืนมา.”
เซียวจุ้ยจื่อที่ส่งสไนเปอร์ไรเฟิลรูปแบบ 88
ออกไป.
“ฟิ้ว!”
จุนซ่างเซียวที่ถือสไนเปอร์ไรเฟิล,ด้วยมือข้างเดียว,ตาของเขาที่ส่องไปยังกล้องส่องทางไกลแปดเท่าไปยังทิศทางของเหยี่ยวดำ.
เขาที่ตัดสินใจที่จะสังหาร,มือสังหารไพ่ตายของตึกฝนพรำ,เพื่อที่จะสร้างความหวาดหวั่นให้กับฝ่ายตรงข้าม.
“เล็งเป้า,หน้าอกพอดี”
จุนซ่างเซียวที่ครุ่นคิด,”จะดีจะร้ายก็เป็นหัวหน้าหน่วยตึกฝนพรำ,ควรจะเอาจริงชะหน่อย.”
เขาที่เล็งเป้าที่หน้าอกอีกฝ่ายอย่างระมัดระวัง!
“ปัง!”
กระสุนที่พุ่งออกไปด้วยความเร็ว.
“หืม?”
เงาร่างที่เพิ่งออกมาจากถ้ำ,ดวงตาที่หดเกร็ง,สัมผัสได้ถึงกลิ่นอายแห่งความตายมาเยือน.
“ตูมม!”
ลูกกระสุนที่เข้าเป้าอย่างจัง!
ที่มุมปากของจุนซ่างเซียวที่ยกขึ้นเผยยิ้ม ทว่าเวลาต่อมากับกลายเป็นยิ้มค้าง.
เขาที่ส่องผ่านกล้องส่องทางไกล,สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน,ริ้วแสงกระสุนที่พุ่งเข้ากระแทกม่านพลังป้องกัน
คล้ายกับชั้นป้องกันของค่ายกลที่ปรากฏขึ้น.
นี่มัน....อะไรกัน!
ระบบเอ่ยตอบ,”ฝ่ายตรงข้ามที่มียอดของวิเศษที่ใช้ป้องกัน,สร้างเป็นม่านพลัง,ป้องกันกระสุนเอาไว้!”
ใช่แล้ว,สิ่งที่ป้องกันร่างเหยี่ยวดำ,เป็นม่านป้องกันรูปไข่,สุดยอดของวิเศษที่มีชื่อว่า,เข็มทิศลุ่มหลง.
เข็มทิศลุ่มหลง.
สุดยอดของวิเศษที่มีพลังป้องกันระดับสามัญขั้นกลาง.
พริบตาเดียวที่กำลังถูกโจมตีม่านพลังป้องกันก็ถูกเปิดขึ้นมาป้องกันผู้เป็นเจ้าของทันที.
เข็มทิศลุ่มหลงที่เคยช่วยเหยี่ยวดำในภารกิจหลายอย่าง,ทำให้เขารู้สึกประหลาดใจ,จนท้ายที่สุดก็พกมันติดตัวตลอดไม่เคยขาด.
หลังจากได้ยินเสียงปืนดังขึ้น,เขาที่รู้สึกถึงกลิ่นอายแห่งความตาย,ไม่ลังเลที่จะเปิดใช้งานม่านพลังป้องกันอย่างไม่ลังเล,ป้องกันกระสุนที่พุ่งมาด้วยความเร็ว.
โชคดีที่ถูกยิงมาจากระยะไกลทำให้สามารถเปิดใช้งานในเสี้ยววินาทีได้,หากอยู่ใกล้
200-300 เมตร,คงไม่สามารถป้องกันเอาไว้ได้อย่างแน่นอน.
แม้นว่าจะสามารถเปิดใช้งานเข็มทิศลุ่มหลงได้ทัน,ทว่าม่านพลังก็ถูกกับโค้งงอแทบพังไปเลยทันที.
“พรึด โครมมม!”
เหยี่ยวดำที่ล้มไปกับพื้น,ที่หน้าผากของเขาหลั่งเหงื่อที่เย็นยะเยือบออกมา,ทั่วร่างถึงกับสั่นสะท้านหนังหัวชาหนึบ.
เพียงเสี้ยววินาทีเท่านั้น,ตัดสินความเป็นความตายของเขาได้เลย.
มือสังหารไม่หวาดกลัวความตาย,พวกเขาที่ต้องอยู่กับกลิ่นอายของความตายตลอด,ทว่าบางครั้งสันชาติญาณก็บอกเขาว่าต้องการมีชีวิต!
“ปัง!”
จุนซ่างเซียวที่ลั่นไก,ปล่อยกระสุนออกมาจากรังเพลิงอีกครั้ง.
เหยี่ยวดำที่เพิ่งรอดพ้นจากความตาย,ได้ยินเสียงระเบิดดังขึ้น,ขนทั่วร่างที่ลุกตั้งชูชัน,กลิ่นอายแห่งความตายที่มาเยือนเขาอีกแล้ว.
แม้แต่รุนแรงมากกว่าก่อนหน้านี้ด้วยซ้ำ!
จบกัน......
ไม่,ยังไม่จบ!
ข้าต้องมีชีวิต!
ความต้องการที่ จะมีชีวิตรุนแรงกว่าเดิม,บังคับให้เขาสลายม่านพลังที่เสียหายออกไป,ยื่นมือออกไปเพื่อคว้าไปยังผู้ใต้บังคับบัญชามาบังตัวเอง!
ผู้ใต้บังคับบัญชาตายได้.
แต่เขาตายไม่ได้!
อย่างไรก็ตาม,จะสามารถดึงคนมาบังทันก่อนที่ลูกกระสุนจากสไนเปอร์อย่างงั้นรึ?
เห็นชัดเจนว่าไม่,ดังนั้นเขาไม่สามารถดึงร่างผู้ใต้บังคับบัญชามาบังได้ทัน,เขาได้ยินเพียงเสียงปัง,ก่อนหน้าอกของตัวเองจะเป็นรู.
เหยี่ยวดำที่ก้มหน้าลงช้า ๆ,จ้องมองหน้าอกที่เป็นรู,ดวงตาที่หดเกร็งก่อนที่จะค่อย
ๆไร้สี,ท้ายที่สุดก็ฟรุบลงไปกับพื้นอีกครั้ง.
มือสังหารไพ่ตายหนึ่งในสี่ของตึกฝนพรำที่ทำภารกิจมามากกว่าห้าร้อยครั้ง.
ลอบสังหารเหยื่อมามากมาย,ด้วยกงเล็บที่คมกริบทะลวงหน้าอก,พร้อมกับดึงหัวใจออกมาบดขยี้อย่างดุร้าย.
หากว่าคนที่ตายยังอยู่,ที่เหล่าคนที่ถูกบดขยี้หัวใจ,คงสอบถามออกไปว่า,”ถูกขยี้หัวใจบ้าง,รู้สึกอย่างไร?”
รู้สึกอย่างไร?
ก่อนหน้านี้ไม่เข้าใจ,ตอนนี้เข้าใจดีแล้ว.
เพราะว่าหัวใจของเขาเวลานี้เพียงแค่ริ้วแสงวิ่งผ่าน,ก็เจ็บปวดเหลือคณา,มันฉีกขาดส่งความเจ็บปวดไปทั่วร่าง.
การสังหารที่เล็งไปที่หัวใจคือจุดตายที่มือสังหารทุกคนใช้เพื่อปลิดชีพเป้าหมาย,ตอนนี้ได้ลิ้มรสชาติดังกล่าวบ้างแล้ว.
ที่ไกลออกไปบนต้นไม้,จุนซ่างเซียวเอ่ย,”หนึ่งลูกไม่สำเร็จ,ก็มีลูกสองไง.
“หัวหน้า!”
เหล่ามือสังหารคนอื่น ๆที่เห็นเหยี่ยวดำหัวหน้าของพวกเขาตาย,ตะโกนเสียงดังสนั่น.
ทว่าพวกเขาก็ไม่กล้าที่จะเข้าไปหา,เข้าใกล้ศพของหัวหน้าเช่นกัน,ทุก
ๆคนเร่งรีบหนีกลับไปในถ้ำ.
“หนีรึ?”
“ปัง! ปัง! ปัง!”
จุนซ่างเซียวที่ยิงปืนออกไปเจ็ดลูกตาม
ๆกัน,จนลูกกระสุนหมดตลับ,แม้แต่ยากจะทนแรงดีดได้,ลอยกระเด็นออกมาเหมือนกัน.
ส่วนมือสังหารสิบกว่าคนที่วิ่งกลับไปในถ้ำ,เจ็ดคนตายไปในทันที.
“ฟิ้ว! ฟิ้ว!”
ในเวลานั้น,เหล่ามือสังหารลาดตะเวนหลายสิบคนก็ตามเสียงปืนมา,แต่ก็ไม่เห็นจุนซ่างเซียวและเซียวจุ้ยจื่อแล้ว,มีเพียงแค่แกนแอปเปิลที่หล่นอยู่.
......
เหยี่ยวดำเป็นมือสังหารไพ่ตายหนึ่งในสี่ของตึกฝนพรำ,ถูกยิงทะลุหัวใจ,กลายเป็นผีไปแล้ว.
ทำให้เวลานี้แมงป่องและคนอื่น
ๆต่างก็คำรามออกมาด้วยความโกรธ.
แม้นว่าจะไม่มีความรู้สึกผูกพันกัน,ทว่าเหยี่ยวดำที่เป็นมือสังหารไพ่ตาย,เป็นหนึ่งในหัวหน้าหน่วยของตึกฝนพรำ,ทำงานร่วมกันมาเป็นระยะเวลานาน.
การที่จู่
ๆก็ถูกคนนอกสังหารไป,เป็นความจริงที่พวกเขา ยากจะยอมรับได้.
“อ๊าก!”
แมงป่องที่กุมศีรษะ,คำรามด้วยความโกรธ,”เหล่าจื่อต้องจับมัน,ฉีกออกเป็นชิ้น
ๆ!”
งูพิษที่กล่าวออกมาด้วยความสุขุม,”เหยี่ยวดำมีของวิเศษป้องกัน,กับถูกสังหาร,อาวุธลับนี้น่าหวาดกลัวจริง
ๆ,พวกเราไม่สามารถเร่งรีบออกไปอย่างประมาทได้.”
“เหล่าซาน,ออกคำสั่งไป,ให้ทุกคนถอนกำลังกลับมา,หากไม่มีคำสั่ง,ห้ามใครออกนอกสำนักงาน!”
“อืม.”
แมวภูเขาที่เร่งรีบออกไปในทันที,จากนั้นก็ทำการแจ้งไปยังมือสังหารคนอื่น
ๆด้วยวิธีพิเศษ,ให้พวกเขากลับเข้ามาในฐานให้เร็วที่สุด.
หากปล่อยไปเช่นนี้,มีแต่จะเกิดการสูญเสียมากขึ้นเรื่อย
ๆ.
จุนซ่างเซียวที่ไม่ได้สั่งให้เซียวจุ้ยจื่อสังหารอีกฝ่ายอย่างไม่หยุด,พวกเขาที่คอยซ่อนตัวในที่ลับ
เพื่อสังหารพวกเขาทีละคนสองคน,ไม่มากไม่น้อยเกินไป,เพื่อให้พวกเขาส่งคนออกมาไม่หยุดเช่นกัน.
......
ภายในถ้ำ.
จุนซ่างเซียวที่ถูไหล่ของตัวเอง,รู้สึกเจ็บปวดอยู่เล็กน้อย.
แม้นว่าเขาจะมีระดับศิษย์ยุทธ์ขั้นที่แปดและร่างกายที่แข็งแกร่ง,แต่การยิงไรเฟิลรูปแบบ
88 ,แม้นว่า 2-3
ลูกติดต่อกันจะไม่มีปัญหา,แต่ถ้ามากกว่านั้นก็ยากจะทนแรงดีดได้เช่นกัน,
เซียวจุ้ยจื่อที่จ้องมองเจ้าสำนักด้วยแววตาเทิดทูน.
การต่อสู้ก่อนหน้านี้,เขาที่เห็นเจ้าสำนักยิงปืนออกไปเจ็ดนัดพร้อม
ๆกัน,สังหารมือสังหารเจ็ดคนตกตายไปในทันที!
โอ้วสวรรค์.
แม่นระดับพระเจ้าเลย!
เซียวจุ้ยจื่อที่กำหมัดแน่น,แววตาที่มุ่งมั่น,”เจ้าสำนัก,ข้าจะฝึกฝนให้หนัก,จะต้องยิงให้แม่นได้แบบท่านให้ได้!”
จุนซ่างเซียวที่มุมปากกระตุก,กล่าวอยู่ในใจ,”มีเป้าหมายก็ดีแล้ว,กลัวว่าจะถอดใจซะก่อน.”
เช้าวันถัดมา,เขาไม่ได้ให้เซียวจุ้ยจื่อออกไปซุ่ม,เพราะว่าฝ่ายตรงข้าม,หัวหน้าตกตายไป,แน่นอนย่อมตระหนักได้ถึงความแข็งแกร่งของฝ่ายตรงข้าม,เวลานี้คงหวาดกลัว,จนไม่กล้าออกมา.
จุนซ่างเซียวที่สีมือไปมา,กล่าวเสียงเบา,”ก็ดีจะได้ไปรอที่ปากรูสังหารทีละคนเลย.”
เขาที่วางแผนไว้หลายอย่าง.
ยกตัวอย่างเช่นปิดทางเข้าด้วยควัน,หรือผันน้ำเข้าไปในรู,แต่ก็ต้องล้มเลิก,เพราะดูเหมือนว่าจะใช้เวลามากเกินไป.
ด้านในสำนักงานตึกฝนพรำ.
แมงป่องและงูพิษที่ปรึกษาพูดคุยกัน,ตอนนี้พวกเขาอยู่ในถ้ำ,ไม่ได้หมายความว่าจะอยู่เฉย.
แมวภูเขาเอ่ย,”ไว้ตอนกลางคืน,ข้าจะนำผู้ใต้บังคับบัญชาออกทางประตูหลังเพื่อค้นหาเป้าหมาย.”
“เป็นไปได้.”
งูพิษที่กล่าวยอมรับความคิดเห็น,”พวกเราประมาทศัตรูเกินไปตั้งแต่ต้น,ส่งคนมากมายออกไป,ทำให้ฝ่ายตรงข้ามมีโอกาสลอบจัดการพวกเราทีละคน,หากส่งส่วนน้อย,ลอบออกไปทีเผลอ,น่าจะสามารถค้นหาอีกฝ่ายได้ง่ายกว่า.”
ที่มา https://lnmtl.com/novel/strongest-sect-of-all-times
#นิยายแปล #Strongest Sect of All Times #นิกายที่แข็งแกร่งที่สุดนิรันดรกาล.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น