Immortality Chapter 1158 Sinister aspects
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 1158 ภัยร้ายที่ซ่อนอยู่.
Chapter 1158 Sinister aspects
凶相
ภัยร้ายที่ซ่อนอยู่.
จินเผิง,เต้าเหรินถู,เซียนบรรพชนเผ่าโครงกระดูก,โหลวซิงเฉิง,เซิ่งกงเป้า,แปดเซียนบรรพชนที่เซิ่งกงเป้านำมา,หมาป่าขาว.
ในเวลานี้บนสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,มีเซียนบรรพชน
27 คน.
ตี้เสวียนชาที่ลึกลับ,ตลอดจนเซิ่งหวังจงซานต้าเจิ้งที่เกินจะหยั่ง!
หยิงเห่าเวลานี้ยังได้เปรียบอีกรึ?
ไม่ต้องเอ่ยเลยว่ายังมีกลุ่มที่ผิดปรกติที่กำลังขวางเทียนโจวจื่อ,ที่เป็นอสุรกายชราสายโลหิตตรงตระกูลเทียนอีก.
ความแข็งแกร่งของต้าเจิ้งเวลานี้,เกินกว่าที่ทุกคนจะคาดการมากมายนัก.
เหล่าเสนาธิการของต้าเจิ้งที่กลายเป็นตื่นเต้นขึ้นมาทันที,หมี่เทียนและม่อจื่อ,ทั้งสองที่ได้แต่มองเงียบๆ,หลังจากนั้นเป็นหมี่เทียนเอ่ยออกมาอย่างเคร่งขรึม,"ม่อจื่อ,ตอนนี้เจ้าเสียใจรึยัง?"
"เสียใจ?"ม่อจื่อที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"เสียใจที่ไม่ได้ร่วมมือกับข้าสังหารจงซาน!"หมี่เทียนที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
ม่อจื่อที่ส่ายหน้าไปมา.
"หากเป็นเช่นนี้,สวรรค์และปฐพีในเวลานี้ก็กำลังจะเปลี่ยนแปลง,ทวีปตะวันออกได้ปรากฏเทียนตี้ต้าฉิน,ส่วนทิศใต้อีกไม่นาน,จักรพรรดิตะวันออก,ไท่อี้ในอดีต,ก็จะกลายเป็นเทียนตี้,หวังจวิน,ส่วนทิศเหนือเองอาจจะเป็นจงซาน,ที่จะเป็นเทียนตี้?
หรือไม่ว่าเขาจะเป็นเทียนตี้ได้หรือไม่?
ในเวลานั้น,จะไม่ใช่ยุคของปราชญ์เทพอีกต่อไปแล้ว."หมี่เทียนยังคงกล่าวโน้มน้าวม่อจื่อ.
ม่อจื่อที่จ้องมองจงซานที่อยู่ไกลออกไป,ส่ายหน้าไปมา,"โลกหล้าที่กำลังเข้าสู่ความโกลาหล,ในเวลานั้นหากข้าร่วมมือกับเจ้าจัดการจงซาน,จะยิ่งทำให้เกิดยุคแห่งความวุ่นวายเร็วกว่ากำหนด,เมื่อเกิดยุคแห่งความวุ่นวายแล้ว,เป็นพวกเราเองที่จะถูกสวรรค์ลงโทษ! ข้าไม่ต้องการจะสร้างกรรมก้อนใหญ่ไปพร้อมกับเจ้า,มีปัญหาอะไร,เจ้าต้องการสร้างกรรมขนาดนั้นเลยรึ?"
ม่อจื่อที่จ้องมองหมี่เทียนที่สายตาเปลี่ยนเป็นซับซ้อน.
ใช่แล้ว,จงซานในเวลานี้มีพลังเทียบเท่ากับปราชญ์เทพแล้ว,แม้แต่เวลานี้ทำให้ปราชญ์เทพครึ่งหนึ่งมาปรากฏขึ้นที่นี่,หากเหตุการณ์จบลงอย่างเลวร้าย,การต่อสู้ที่รุนแรงสงครามที่ยืนเยื้อก็จะถูกจุดขึ้นที่นี่,เหล่าเซียนบรรพชนมากมายทั่วหล้า,จะเริ่มไม่หยุดนิ่ง,เข้าช่วงชิงอำนาจ,จนก่อให้เกิดความวุ่นวายไปทั่วหล้า.
กรรม? กรรมที่จะก่อให้เกิดยุคแห่งความวุ่นวาย?
"ข้าคงทำอะไรไม่ได้แล้วสินะ!"หมี่เทียนที่กล่าวพลางถอนหายใจเล็กน้อย.
ที่ด้านหลังของจงซานเวลานี้,พร้อมเข้าสู่สงครามแล้ว,หากแต่ก็ยังไม่ได้ลงมือแต่อย่างใด.
บนท้องฟ้าหมี่เทียนที่จ้องมองจงซานด้วยความลึกล้ำ,ส่ายหน้าไปมา,ก่อนที่จะพุ่งตรงหากลับขอบฟ้าไป,เป็นปราชญ์เทพคนแรกที่จากไป.
ม่อจื่อที่เห็นหมี่เทียนจากไปแล้ว,ใบหน้าที่ดูมือมน,ที่มุมปากยกขึ้นเล็กน้อย,เผยท่าทางเหยียดหยันออกไป.
สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวไม่ได้เสียหายใดๆ,สถานการณ์เวลานี้ดูเจิดจรัสเป็นอย่างมาก.
เหล่าเซียนบรรพชนสังเกตการณ์ที่อยู่รอบๆ,จดจ้องมองไปยังหยิงเห่าบนท้องฟ้า,จ้องมองไปยังสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,ใบหน้าของพวกเขาเวลานี้,ซับซ้อนถึงกับใบหน้ากระตุกไปมาเช่นกัน.
ทั้งประหลาดใจ,ตื่นตระหนก,ก่อนที่จะค่อยๆเปลี่ยนเป็นยอมรับในที่สุด.
จากนั้น,ความตื่นตระหนกก็ค่อยๆเปลี่ยนเป็นหวาดกลัว.
เหล่าเซียนบรรพชนที่มีเชาว์ปัญญาอันยอดเยี่ยม,สามารถเข้าใจสถานการณ์ทุกอย่างได้ในทันที,แม้แต่เร่งรีบจัดไปในทันที,ตราบเท่าที่หยิงเห่าไม่สามารถจัดการอะไรได้,การต่อสู้ครั้งนี้คงจะจบแล้ว.
หากการต่อสู้ด้านบนจบแล้ว,จงซานยังไม่หยุด,กับเซียนบรรพชนหลายสิบคนหากเข้าจัดการพวกเขาที่มาสังเกตการณ์แล้วล่ะก็,เมื่อถึงเวลานั้นก็จะไม่สามารถหนีได้แล้ว.
พริบตาเดียว,เซียนบรรพชนหลายคนที่เร่งรีบถอยห่างหนีไปอย่างเงียบๆ,จากไปยังพื้นที่รอบๆอาณาจักรเฟิงจงในทันที.
แน่นอน,ทุกอย่างมันได้เปลี่ยนไปแล้ว,แม้แต่หมี่เทียนยังจากไปแล้ว,พวกเขาคิดว่าคงจะโชคดีกว่า,หากเร่งรีบหนีไปในเวลานี้.
จงซานในเวลานี้ไม่ได้มีเวลามาสนใจเซียนบรรพชนสังเกตการณ์แต่อย่างใด,ดวงตาทั้งสองข้างจ้องมองขึ้นไปบนอากาศ,จดจ้องมองหยิงเห่าที่กำหมัดแน่น.
สถานการณ์เวลานี้กลายเป็นเขาที่ได้เปรียบเป็นอย่างมาก,จงซานที่ได้ทำให้เทียนกงแตกร้าวต่อหน้าผู้คนมากมาย,แม้แต่ทำลายฝ่ามือที่เคลื่อนอำนาจสวรรค์และปฐพีทั้งหมดลงได้.
หยิงเห่าเวลานี้ไม่ได้มีจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้เท่าเดิมแล้ว.
"จินเผิง!"จงซาน.
"เฉินอยู่นี่แล้ว!"จินเผิงที่ตอบรับด้วยความภาคภูมิ.
"ฆ่า!!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"รับทราบ!"
"โฮกกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
จินเผิง,เต้าเหรินถู,โหยวซาน,โหยวสุ่ย,โหยวฉวน,แทบทั้งหมดตอบรับเสียงดัง,ก่อนที่จะคลุมร่างด้วยเทียนเต๋า,และนำของวิเศษออกมา,ก่อนที่จะเข้าต่อสู้กับศิษย์ทั้งห้าของหยิงเห่าทันที.
"ตูมมมม
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ศิษย์ของหยิงเห่าเองก็เร่งรีบรวมเทียนเต่า,สิบเทียนเต๋าที่เข้าปะทะกันเสียงดังสนั่นหวั่นไหว,เป็นการปะทะกันที่รุนแรงเป็นอย่างมาก,จนห้วงมิติที่สั่นไหวไปมา.
การต่อสู้ของเซียนบรรพชนนั้นรุนแรงมาก,สิบเซียนบรรพชน,ที่สร้างหลุมดำขนาดใหญ่,แม้แต่ทำให้ห้วงมิติสั่นอย่างรุนแรงราวกับคลื่นทะเล,แน่นอน,หลังจากที่เห็นการต่อสู้กับปราชญ์เทพก่อนหน้า,การต่อสู้ของเซียนบรรพชนเวลานี้จึงไม่นับว่ามีอะไร.
"วูซซซ!” "วูซซซ!”....................................
เทียนเต๋า,เทียนเต๋า,เทียนเต๋า!
ที่ด้านหน้าตำหนักซ่างเฉิง,หวังคูและเซียนบรรพชนคนอื่นๆที่บินขึ้นไปเช่นกัน,ทุกคนที่ผสานเทียนเต่า,ทันใดนั้นเทียนเต๋า
20
เส้นก็ตั้งตระหง่านปรากฏขึ้นบนสวรรค์และปฐพี,กำราบศิษย์ทั้งห้าคนของหยิงเห่าเอาไว้อย่างสิ้นเชิง.
ถึงจะเป็นศิษย์ของหยิงเห่าที่เป็นเซียนบรรพชนก็ไม่สามารถที่จะทนได้,มีแต่รอให้ถูกกำจัดเท่านั้น,เวลานี้ทำได้แค่หนีไปยังตำแหน่งของหยิงเห่า.
จงซานที่โบกมือ,ไม่ให้กลุ่มเซียนบรรพชนบนท้องฟ้าไล่ตาม,ให้กลับมารวมตัวกันที่ด้านหน้าตำหนัก,จดจ้องมองไปยังตำแหน่งหยิงเห่าเท่านั้น.
หากว่าหยิงเห่าเข้าต่อสู้อีกครั้ง,อาจจะเฉือนเอาชนะได้,ทว่านั่นต้องหมายความว่าตี้เสวียนชาต้องไม่ลงมือ.
หยิงเห่าที่จ้องมองไม่วางตาไปยังจงซาน,จะลงมือต่อไปหรือไม่,ความแข็งแกร่งของต้าเจิ้งนั้นดูทรงพลังที่กัดกินหัวใจของเขาเป็นอย่างมาก,จนทำให้หยิงเห่าลังเลแม้แต่กลายเป็นจริงจัง.
เพราะว่าการต่อสู้ครั้งนี้,ไม่ได้มีเพียงจงซาน,ทว่าเป็นเซียนบรรพชน
27 คน,แม้แต่ตี้เสวียนชาที่ไร้เทียมทานอีก.
ต่อสู้ต่อไปหรือไม่?
หากแต่ในใจหยิงเห่าเวลานี้ไม่คิดเลยว่าตัวเองจะสามารถชนะได้.
ก่อนหน้านั้นหลายปี,เทียนโจวจื่อก็พ่ายแพ้ต่อตี้เสวียนชาไปแล้ว,ตัวเขาหากเร่งรีบ,คิดว่าจะชนะได้อย่างงั้นรึ?
หากโชคดีชนะ,มีโอกาสที่จะบาดเจ็บหนักจนมีคนมากมายที่จ้องตำแหน่งของเขาอยู่,แม้แต่ล่วงหล่นจากสวรรค์ได้เลย.
ดังนั้นในเวลานี้ภายในใจของหยิงเห่าที่เต็มไปด้วยความเกลียดชังอย่างไม่ธรรมดา! ทำไมถึงได้เป็นเช่นนี้?
"โฮกกกก
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ภายในร่างของจงซาน,เสียงของมังกรที่ดังลั่น,มังกรทอง
19 เล็บ,และมังกรขีดชาติที่พุ่งออกมาจากร่างกายของเขา.
มังกรทองสองตนที่กลับคืนสู่เมฆวาสนาเกิดเสยงดังสนั่นหวั่นไหว,เมฆวาสนามากมายราวกับคลื่นสึนามิที่กวาดไปไปทั่วแผ่นดินมากมายมหาศาล.
"หยิงเห่า,ข้าได้เคยบอกเจ้าไปแล้ว,ว่าจะรอต้อนรับที่ต้าเจิ้ง,ข้าทำสำเร็จแล้ว,แล้วเจ้าล่ะ,ตอนนี้แผ่นดินต้าเจิ้งไม่ต้อนรับเจ้า,มาจากใหน,ก็ไสหัวกลับไปทางนั้นได้เลย!"ท่าทางของจงซานที่เต็มไปด้วยความเย็นชา.
หากกล่าวเช่นนี้ตั้งแต่ต้น,คำพูดของจงซานนับว่าเป็นคำพูดที่อหังการยิ่งนัก,ถือเป็นการหักหน้าหยิงเห่าเป็นอย่างมาก,หากเป็นก่อนหน้านี้ทุกคนคงคิดว่าสมองจงซานคงมีปัญหา,ทว่าในเวลานี้ตอนนี้,ทุกคนรู้แล้วว่าจงซานสามารถทำได้จริง.
เพราะว่าจงซานมีพลังเพียงพอ,มีพลังที่กล่าวเช่นนี้กับปราชญ์เทพได้.
ทุกคนต่างก็จ้องมองไปยังหยิงเห่าพร้อมๆกัน.
แม้นว่าจะไม่สามารถมองเห็นหน้าของหยิงเห่าได้,ทว่ากับหมัดของเขาที่กำแน่นขนาดนั้น,สามารถมองได้ว่าภายในใจนั้นโกรธเกรี้ยวและอับอายขนาดใหน.
"อา,อาจารย์!"ศิษย์คนหนึ่งของเขาที่กล่าวออกมาเสียงเบา.
"อ๊ากกก ~~~~~~~~~~~~~~~!”
หยิงเห่าที่โกรธเกรี้ยวจนต้องคำรามออกมาด้วยความเศร้าใจ,ความไม่ยินดีของปราชญ์เทพ,ทำให้สวรรค์และปฐพีเปลี่ยนแปลง.
"ปัง!” "ปัง!”
"ปัง!”........................
ทันใดนั้น,ทั่วทั้งท้องฟ้า,ทั่วสวรรค์และปฐพีเกิดระเบิดไปทั่วทุกสารทิศ,ปรากฏเป็นหลุมดำมากมายกระจายไปทั่ว,เต็มท้องฟ้า,ตามอารมณ์ของหยิงเห่า.
"โฮกกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เมฆวาสนามากมายบนท้องฟ้า,เสียงคำรามของมังกรที่ดังขึ้น,ทำลายพลังอำนาจพลังของระเบิด.
"วูซซซซ!"
เมฆวาสนาบนท้องฟ้าที่เปล่งประกายแสงสีทองเจิดจรัศสว่างเจ้า,ราวกับดวงตะวัน,ลำแสงที่ตัดกันไปมาจนทำให้เกิดภาพเป็นริ้วแสงที่งดงาม.
แสงสว่างสีทองที่ถูกส่งออกมาจากมังกรทองวาสนา 19
เล็บในทันที,ลำแสงหลายเส้นที่ถูกส่งออกไป,แม้แต่รวมตัวกันเป็นของแข็งขึ้น.
"โฮกกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
"โฮกกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เสียงมังกรคำรามที่ดังกระจายไปทั่วท้องฟ้า,ดูทรงพลังเป็นอย่างมาก.
หยิงเห่าในเวลานี้เต็มไปด้วยความโกรธแค้น,แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้.
"ชิ!"หยิงเห่าที่แค่นเสียงระงับความโกรธ.
หยิงเห่าที่สะบัดแขนเสื้อเสียงดัง,ก่อนที่จะนำศิษย์ทั้งห้าหายไป,หลุมดำขนาดเล็กมากมายที่อยู่รอบๆค่อยๆฟื้นฟูกลับคืนมา.
เมฆสีทองที่เจิดจ้าแปลกประหลาด,ค่อยๆสลายหายไปอย่างแปลกประหลาด.
ไม่มีใครคิดว่ามังกรวาสนาทั้งสองจะเปล่งพลังแสงที่น่าเกรงขามเช่นนั้นออกมาได้,ทุกคนรู้สึกราวกับว่าได้ฝันไป.
ท้ายที่สุดหยิงเห่าก็ยอมจากไปอย่างงั้นรึ?
"โฮกกกก!”
เสียงของประชาชนที่ดังกระหึ่มด้วยความดีใจไปทั่วสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวทันที.
"อำนาจวิเศษ,อำนาจที่ชนะปราชญ์เทพได้,ยินดีกับเซิ่งหวังด้วย,ฟ้าดินได้มอบอำนาจวิเศษให้เนื่องจากเอาชนะปราชญ์เทพได้!"เซียนเซิงซือที่กล่าวออกมาในทันที.
จงซานที่ขมวดคิ้วจ้องมองไปยังหยิงเห่าที่จากไปก่อนที่จะหันหน้ามามองเซียนเซิงซือ,"อำนาจวิเศษที่ชนะปราชญ์เทพอย่างงั้นรึ?"
"ใช่แล้ว,นับจากนี้เป็นต้นไปราชวงศ์ของพวกเราจะมีอำนาจวิเศษทีได้ชนะปราชญ์เทพได้,จากบันทึกในโบราณ,ไม่ใช่การมอบให้ของเทียนชู,ทว่าเป็นสามพันเทียนเต๋าที่มอบให้เป็นของขวัญ,รายระเอียดทั้งหมดเฉินเองก็ไม่รู้,ตามบันทึกนั้น,มีเพียงคนที่ชนะปราชญ์เทพเท่านั้น,ที่จะได้รับอำนาจ,ที่ถูกประทานจากฟ้าดิน,มอบให้กับราชวงศ์วาสนาที่สามารถเอาชนะปราชญ์เทพได้,หลังจากนี้การต่อสู้กับราชวงศ์วาสนาอื่นๆ,จะเป็นไปอย่างราบรื่นแน่นอน!"เซียนเซิงซือที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.
จงซานพยักหน้ารับ,อำนาจที่ได้จากชนะปราชญ์เทพมีประโยชน์อะไรบ้าง,เซียนเซิงซืเองก็ไม่รู้แน่ชัด,หลังจากนี้คงค่อยๆศึกษาไปช้าๆ.
หยิงเห่าท้ายที่สุดก็ถูกขับไล่ออกไป,เซียนบรรพชนที่มาสังเกตการณ์เองก็หายไปหมดแล้ว,ที่ไกลออกไป,บนซุ้มลอยฟ้า,หมี่เทียนก็จากไปแล้ว.
เหล่าประชรชนเวลานี้ต่างก็ส่งเสียงดังด้วยความตื่นเต้นดีใจ.
ตอนนี้กล่าวได้ว่า,ศัตรูเวลานี้,มีเพียงเทียนโจวจื่อ,อย่างไรก็ตาม,กลุ่มของเทียนโจวจื่อ,ก็มีเทียนเสิ่นจื่อจัดการแล้ว,ต้าเจิ้งที่มีเซียนบรรพชนอยู่เป็นจำนวนมาก,เพียงแค่เทียนโจวจื่อจะไม่สามารถต้านได้เชียวรึ?
สถานการณ์เวลานี้ถือว่ายอดเยี่ยมรึ?
อย่างไรก็ตามจงซานยังเผยท่าทางจริงจังเหมือนเดิม.
เพราะว่าจงซานพบว่าบัวหงหลวนบนหน้าผาก,เปลี่ยนเป็นสีน้ำเงิน!
ก่อนที่หยิงเห่าจากไป,หมี่เทียนที่ชำเลืองมองมาคราหนึ่ง,บัวหงหลวนเองก็ยังไม่เปลี่ยนเป็นสีน้ำเงิน,ทว่าในเวลานี้กลับเปลี่ยนเป็นสีน้ำเงินรึ?
นิมิตร้าย?
กำลังจะมีอะไรเกิดขึ้น,มีนิมิตร้ายอะไรที่นี่อย่างงั้นรึ?
โชคร้ายมาจากที่ใดกัน?
ม่อจื่อรึ?
เป็นไปไม่ได้,ท่าที่ก่อนหน้านี้ก็อธิบายชัดแล้ว,ไม่ว่าต้าเจิ้งจะเป็นอย่างไร,เขาก็จะไม่ลงมือ,ในเมื่อไม่ใช่ม่อจื่อ,แล้วเป็นใครกัน?
รอบๆนี้,มียอดฝีมือที่ไร้เทียมทานซ่อนอยู่อย่างงั้นรึ?
Chapter 1158 Sinister aspects
凶相
ภัยร้ายที่ซ่อนอยู่.
จินเผิง,เต้าเหรินถู,เซียนบรรพชนเผ่าโครงกระดูก,โหลวซิงเฉิง,เซิ่งกงเป้า,แปดเซียนบรรพชนที่เซิ่งกงเป้านำมา,หมาป่าขาว.
ในเวลานี้บนสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,มีเซียนบรรพชน
27 คน.
ตี้เสวียนชาที่ลึกลับ,ตลอดจนเซิ่งหวังจงซานต้าเจิ้งที่เกินจะหยั่ง!
หยิงเห่าเวลานี้ยังได้เปรียบอีกรึ?
ไม่ต้องเอ่ยเลยว่ายังมีกลุ่มที่ผิดปรกติที่กำลังขวางเทียนโจวจื่อ,ที่เป็นอสุรกายชราสายโลหิตตรงตระกูลเทียนอีก.
ความแข็งแกร่งของต้าเจิ้งเวลานี้,เกินกว่าที่ทุกคนจะคาดการมากมายนัก.
เหล่าเสนาธิการของต้าเจิ้งที่กลายเป็นตื่นเต้นขึ้นมาทันที,หมี่เทียนและม่อจื่อ,ทั้งสองที่ได้แต่มองเงียบๆ,หลังจากนั้นเป็นหมี่เทียนเอ่ยออกมาอย่างเคร่งขรึม,"ม่อจื่อ,ตอนนี้เจ้าเสียใจรึยัง?"
"เสียใจ?"ม่อจื่อที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"เสียใจที่ไม่ได้ร่วมมือกับข้าสังหารจงซาน!"หมี่เทียนที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
ม่อจื่อที่ส่ายหน้าไปมา.
"หากเป็นเช่นนี้,สวรรค์และปฐพีในเวลานี้ก็กำลังจะเปลี่ยนแปลง,ทวีปตะวันออกได้ปรากฏเทียนตี้ต้าฉิน,ส่วนทิศใต้อีกไม่นาน,จักรพรรดิตะวันออก,ไท่อี้ในอดีต,ก็จะกลายเป็นเทียนตี้,หวังจวิน,ส่วนทิศเหนือเองอาจจะเป็นจงซาน,ที่จะเป็นเทียนตี้?
หรือไม่ว่าเขาจะเป็นเทียนตี้ได้หรือไม่?
ในเวลานั้น,จะไม่ใช่ยุคของปราชญ์เทพอีกต่อไปแล้ว."หมี่เทียนยังคงกล่าวโน้มน้าวม่อจื่อ.
ม่อจื่อที่จ้องมองจงซานที่อยู่ไกลออกไป,ส่ายหน้าไปมา,"โลกหล้าที่กำลังเข้าสู่ความโกลาหล,ในเวลานั้นหากข้าร่วมมือกับเจ้าจัดการจงซาน,จะยิ่งทำให้เกิดยุคแห่งความวุ่นวายเร็วกว่ากำหนด,เมื่อเกิดยุคแห่งความวุ่นวายแล้ว,เป็นพวกเราเองที่จะถูกสวรรค์ลงโทษ! ข้าไม่ต้องการจะสร้างกรรมก้อนใหญ่ไปพร้อมกับเจ้า,มีปัญหาอะไร,เจ้าต้องการสร้างกรรมขนาดนั้นเลยรึ?"
ม่อจื่อที่จ้องมองหมี่เทียนที่สายตาเปลี่ยนเป็นซับซ้อน.
ใช่แล้ว,จงซานในเวลานี้มีพลังเทียบเท่ากับปราชญ์เทพแล้ว,แม้แต่เวลานี้ทำให้ปราชญ์เทพครึ่งหนึ่งมาปรากฏขึ้นที่นี่,หากเหตุการณ์จบลงอย่างเลวร้าย,การต่อสู้ที่รุนแรงสงครามที่ยืนเยื้อก็จะถูกจุดขึ้นที่นี่,เหล่าเซียนบรรพชนมากมายทั่วหล้า,จะเริ่มไม่หยุดนิ่ง,เข้าช่วงชิงอำนาจ,จนก่อให้เกิดความวุ่นวายไปทั่วหล้า.
กรรม? กรรมที่จะก่อให้เกิดยุคแห่งความวุ่นวาย?
"ข้าคงทำอะไรไม่ได้แล้วสินะ!"หมี่เทียนที่กล่าวพลางถอนหายใจเล็กน้อย.
ที่ด้านหลังของจงซานเวลานี้,พร้อมเข้าสู่สงครามแล้ว,หากแต่ก็ยังไม่ได้ลงมือแต่อย่างใด.
บนท้องฟ้าหมี่เทียนที่จ้องมองจงซานด้วยความลึกล้ำ,ส่ายหน้าไปมา,ก่อนที่จะพุ่งตรงหากลับขอบฟ้าไป,เป็นปราชญ์เทพคนแรกที่จากไป.
ม่อจื่อที่เห็นหมี่เทียนจากไปแล้ว,ใบหน้าที่ดูมือมน,ที่มุมปากยกขึ้นเล็กน้อย,เผยท่าทางเหยียดหยันออกไป.
สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวไม่ได้เสียหายใดๆ,สถานการณ์เวลานี้ดูเจิดจรัสเป็นอย่างมาก.
เหล่าเซียนบรรพชนสังเกตการณ์ที่อยู่รอบๆ,จดจ้องมองไปยังหยิงเห่าบนท้องฟ้า,จ้องมองไปยังสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,ใบหน้าของพวกเขาเวลานี้,ซับซ้อนถึงกับใบหน้ากระตุกไปมาเช่นกัน.
ทั้งประหลาดใจ,ตื่นตระหนก,ก่อนที่จะค่อยๆเปลี่ยนเป็นยอมรับในที่สุด.
จากนั้น,ความตื่นตระหนกก็ค่อยๆเปลี่ยนเป็นหวาดกลัว.
เหล่าเซียนบรรพชนที่มีเชาว์ปัญญาอันยอดเยี่ยม,สามารถเข้าใจสถานการณ์ทุกอย่างได้ในทันที,แม้แต่เร่งรีบจัดไปในทันที,ตราบเท่าที่หยิงเห่าไม่สามารถจัดการอะไรได้,การต่อสู้ครั้งนี้คงจะจบแล้ว.
หากการต่อสู้ด้านบนจบแล้ว,จงซานยังไม่หยุด,กับเซียนบรรพชนหลายสิบคนหากเข้าจัดการพวกเขาที่มาสังเกตการณ์แล้วล่ะก็,เมื่อถึงเวลานั้นก็จะไม่สามารถหนีได้แล้ว.
พริบตาเดียว,เซียนบรรพชนหลายคนที่เร่งรีบถอยห่างหนีไปอย่างเงียบๆ,จากไปยังพื้นที่รอบๆอาณาจักรเฟิงจงในทันที.
แน่นอน,ทุกอย่างมันได้เปลี่ยนไปแล้ว,แม้แต่หมี่เทียนยังจากไปแล้ว,พวกเขาคิดว่าคงจะโชคดีกว่า,หากเร่งรีบหนีไปในเวลานี้.
จงซานในเวลานี้ไม่ได้มีเวลามาสนใจเซียนบรรพชนสังเกตการณ์แต่อย่างใด,ดวงตาทั้งสองข้างจ้องมองขึ้นไปบนอากาศ,จดจ้องมองหยิงเห่าที่กำหมัดแน่น.
สถานการณ์เวลานี้กลายเป็นเขาที่ได้เปรียบเป็นอย่างมาก,จงซานที่ได้ทำให้เทียนกงแตกร้าวต่อหน้าผู้คนมากมาย,แม้แต่ทำลายฝ่ามือที่เคลื่อนอำนาจสวรรค์และปฐพีทั้งหมดลงได้.
หยิงเห่าเวลานี้ไม่ได้มีจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้เท่าเดิมแล้ว.
"จินเผิง!"จงซาน.
"เฉินอยู่นี่แล้ว!"จินเผิงที่ตอบรับด้วยความภาคภูมิ.
"ฆ่า!!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"รับทราบ!"
"โฮกกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
จินเผิง,เต้าเหรินถู,โหยวซาน,โหยวสุ่ย,โหยวฉวน,แทบทั้งหมดตอบรับเสียงดัง,ก่อนที่จะคลุมร่างด้วยเทียนเต๋า,และนำของวิเศษออกมา,ก่อนที่จะเข้าต่อสู้กับศิษย์ทั้งห้าของหยิงเห่าทันที.
"ตูมมมม
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ศิษย์ของหยิงเห่าเองก็เร่งรีบรวมเทียนเต่า,สิบเทียนเต๋าที่เข้าปะทะกันเสียงดังสนั่นหวั่นไหว,เป็นการปะทะกันที่รุนแรงเป็นอย่างมาก,จนห้วงมิติที่สั่นไหวไปมา.
การต่อสู้ของเซียนบรรพชนนั้นรุนแรงมาก,สิบเซียนบรรพชน,ที่สร้างหลุมดำขนาดใหญ่,แม้แต่ทำให้ห้วงมิติสั่นอย่างรุนแรงราวกับคลื่นทะเล,แน่นอน,หลังจากที่เห็นการต่อสู้กับปราชญ์เทพก่อนหน้า,การต่อสู้ของเซียนบรรพชนเวลานี้จึงไม่นับว่ามีอะไร.
"วูซซซ!” "วูซซซ!”....................................
เทียนเต๋า,เทียนเต๋า,เทียนเต๋า!
ที่ด้านหน้าตำหนักซ่างเฉิง,หวังคูและเซียนบรรพชนคนอื่นๆที่บินขึ้นไปเช่นกัน,ทุกคนที่ผสานเทียนเต่า,ทันใดนั้นเทียนเต๋า
20
เส้นก็ตั้งตระหง่านปรากฏขึ้นบนสวรรค์และปฐพี,กำราบศิษย์ทั้งห้าคนของหยิงเห่าเอาไว้อย่างสิ้นเชิง.
ถึงจะเป็นศิษย์ของหยิงเห่าที่เป็นเซียนบรรพชนก็ไม่สามารถที่จะทนได้,มีแต่รอให้ถูกกำจัดเท่านั้น,เวลานี้ทำได้แค่หนีไปยังตำแหน่งของหยิงเห่า.
จงซานที่โบกมือ,ไม่ให้กลุ่มเซียนบรรพชนบนท้องฟ้าไล่ตาม,ให้กลับมารวมตัวกันที่ด้านหน้าตำหนัก,จดจ้องมองไปยังตำแหน่งหยิงเห่าเท่านั้น.
หากว่าหยิงเห่าเข้าต่อสู้อีกครั้ง,อาจจะเฉือนเอาชนะได้,ทว่านั่นต้องหมายความว่าตี้เสวียนชาต้องไม่ลงมือ.
หยิงเห่าที่จ้องมองไม่วางตาไปยังจงซาน,จะลงมือต่อไปหรือไม่,ความแข็งแกร่งของต้าเจิ้งนั้นดูทรงพลังที่กัดกินหัวใจของเขาเป็นอย่างมาก,จนทำให้หยิงเห่าลังเลแม้แต่กลายเป็นจริงจัง.
เพราะว่าการต่อสู้ครั้งนี้,ไม่ได้มีเพียงจงซาน,ทว่าเป็นเซียนบรรพชน
27 คน,แม้แต่ตี้เสวียนชาที่ไร้เทียมทานอีก.
ต่อสู้ต่อไปหรือไม่?
หากแต่ในใจหยิงเห่าเวลานี้ไม่คิดเลยว่าตัวเองจะสามารถชนะได้.
ก่อนหน้านั้นหลายปี,เทียนโจวจื่อก็พ่ายแพ้ต่อตี้เสวียนชาไปแล้ว,ตัวเขาหากเร่งรีบ,คิดว่าจะชนะได้อย่างงั้นรึ?
หากโชคดีชนะ,มีโอกาสที่จะบาดเจ็บหนักจนมีคนมากมายที่จ้องตำแหน่งของเขาอยู่,แม้แต่ล่วงหล่นจากสวรรค์ได้เลย.
ดังนั้นในเวลานี้ภายในใจของหยิงเห่าที่เต็มไปด้วยความเกลียดชังอย่างไม่ธรรมดา! ทำไมถึงได้เป็นเช่นนี้?
"โฮกกกก
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ภายในร่างของจงซาน,เสียงของมังกรที่ดังลั่น,มังกรทอง
19 เล็บ,และมังกรขีดชาติที่พุ่งออกมาจากร่างกายของเขา.
มังกรทองสองตนที่กลับคืนสู่เมฆวาสนาเกิดเสยงดังสนั่นหวั่นไหว,เมฆวาสนามากมายราวกับคลื่นสึนามิที่กวาดไปไปทั่วแผ่นดินมากมายมหาศาล.
"หยิงเห่า,ข้าได้เคยบอกเจ้าไปแล้ว,ว่าจะรอต้อนรับที่ต้าเจิ้ง,ข้าทำสำเร็จแล้ว,แล้วเจ้าล่ะ,ตอนนี้แผ่นดินต้าเจิ้งไม่ต้อนรับเจ้า,มาจากใหน,ก็ไสหัวกลับไปทางนั้นได้เลย!"ท่าทางของจงซานที่เต็มไปด้วยความเย็นชา.
หากกล่าวเช่นนี้ตั้งแต่ต้น,คำพูดของจงซานนับว่าเป็นคำพูดที่อหังการยิ่งนัก,ถือเป็นการหักหน้าหยิงเห่าเป็นอย่างมาก,หากเป็นก่อนหน้านี้ทุกคนคงคิดว่าสมองจงซานคงมีปัญหา,ทว่าในเวลานี้ตอนนี้,ทุกคนรู้แล้วว่าจงซานสามารถทำได้จริง.
เพราะว่าจงซานมีพลังเพียงพอ,มีพลังที่กล่าวเช่นนี้กับปราชญ์เทพได้.
ทุกคนต่างก็จ้องมองไปยังหยิงเห่าพร้อมๆกัน.
แม้นว่าจะไม่สามารถมองเห็นหน้าของหยิงเห่าได้,ทว่ากับหมัดของเขาที่กำแน่นขนาดนั้น,สามารถมองได้ว่าภายในใจนั้นโกรธเกรี้ยวและอับอายขนาดใหน.
"อา,อาจารย์!"ศิษย์คนหนึ่งของเขาที่กล่าวออกมาเสียงเบา.
"อ๊ากกก ~~~~~~~~~~~~~~~!”
หยิงเห่าที่โกรธเกรี้ยวจนต้องคำรามออกมาด้วยความเศร้าใจ,ความไม่ยินดีของปราชญ์เทพ,ทำให้สวรรค์และปฐพีเปลี่ยนแปลง.
"ปัง!” "ปัง!”
"ปัง!”........................
ทันใดนั้น,ทั่วทั้งท้องฟ้า,ทั่วสวรรค์และปฐพีเกิดระเบิดไปทั่วทุกสารทิศ,ปรากฏเป็นหลุมดำมากมายกระจายไปทั่ว,เต็มท้องฟ้า,ตามอารมณ์ของหยิงเห่า.
"โฮกกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เมฆวาสนามากมายบนท้องฟ้า,เสียงคำรามของมังกรที่ดังขึ้น,ทำลายพลังอำนาจพลังของระเบิด.
"วูซซซซ!"
เมฆวาสนาบนท้องฟ้าที่เปล่งประกายแสงสีทองเจิดจรัศสว่างเจ้า,ราวกับดวงตะวัน,ลำแสงที่ตัดกันไปมาจนทำให้เกิดภาพเป็นริ้วแสงที่งดงาม.
แสงสว่างสีทองที่ถูกส่งออกมาจากมังกรทองวาสนา 19
เล็บในทันที,ลำแสงหลายเส้นที่ถูกส่งออกไป,แม้แต่รวมตัวกันเป็นของแข็งขึ้น.
"โฮกกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
"โฮกกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เสียงมังกรคำรามที่ดังกระจายไปทั่วท้องฟ้า,ดูทรงพลังเป็นอย่างมาก.
หยิงเห่าในเวลานี้เต็มไปด้วยความโกรธแค้น,แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้.
"ชิ!"หยิงเห่าที่แค่นเสียงระงับความโกรธ.
หยิงเห่าที่สะบัดแขนเสื้อเสียงดัง,ก่อนที่จะนำศิษย์ทั้งห้าหายไป,หลุมดำขนาดเล็กมากมายที่อยู่รอบๆค่อยๆฟื้นฟูกลับคืนมา.
เมฆสีทองที่เจิดจ้าแปลกประหลาด,ค่อยๆสลายหายไปอย่างแปลกประหลาด.
ไม่มีใครคิดว่ามังกรวาสนาทั้งสองจะเปล่งพลังแสงที่น่าเกรงขามเช่นนั้นออกมาได้,ทุกคนรู้สึกราวกับว่าได้ฝันไป.
ท้ายที่สุดหยิงเห่าก็ยอมจากไปอย่างงั้นรึ?
"โฮกกกก!”
เสียงของประชาชนที่ดังกระหึ่มด้วยความดีใจไปทั่วสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวทันที.
"อำนาจวิเศษ,อำนาจที่ชนะปราชญ์เทพได้,ยินดีกับเซิ่งหวังด้วย,ฟ้าดินได้มอบอำนาจวิเศษให้เนื่องจากเอาชนะปราชญ์เทพได้!"เซียนเซิงซือที่กล่าวออกมาในทันที.
จงซานที่ขมวดคิ้วจ้องมองไปยังหยิงเห่าที่จากไปก่อนที่จะหันหน้ามามองเซียนเซิงซือ,"อำนาจวิเศษที่ชนะปราชญ์เทพอย่างงั้นรึ?"
"ใช่แล้ว,นับจากนี้เป็นต้นไปราชวงศ์ของพวกเราจะมีอำนาจวิเศษทีได้ชนะปราชญ์เทพได้,จากบันทึกในโบราณ,ไม่ใช่การมอบให้ของเทียนชู,ทว่าเป็นสามพันเทียนเต๋าที่มอบให้เป็นของขวัญ,รายระเอียดทั้งหมดเฉินเองก็ไม่รู้,ตามบันทึกนั้น,มีเพียงคนที่ชนะปราชญ์เทพเท่านั้น,ที่จะได้รับอำนาจ,ที่ถูกประทานจากฟ้าดิน,มอบให้กับราชวงศ์วาสนาที่สามารถเอาชนะปราชญ์เทพได้,หลังจากนี้การต่อสู้กับราชวงศ์วาสนาอื่นๆ,จะเป็นไปอย่างราบรื่นแน่นอน!"เซียนเซิงซือที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.
จงซานพยักหน้ารับ,อำนาจที่ได้จากชนะปราชญ์เทพมีประโยชน์อะไรบ้าง,เซียนเซิงซืเองก็ไม่รู้แน่ชัด,หลังจากนี้คงค่อยๆศึกษาไปช้าๆ.
หยิงเห่าท้ายที่สุดก็ถูกขับไล่ออกไป,เซียนบรรพชนที่มาสังเกตการณ์เองก็หายไปหมดแล้ว,ที่ไกลออกไป,บนซุ้มลอยฟ้า,หมี่เทียนก็จากไปแล้ว.
เหล่าประชรชนเวลานี้ต่างก็ส่งเสียงดังด้วยความตื่นเต้นดีใจ.
ตอนนี้กล่าวได้ว่า,ศัตรูเวลานี้,มีเพียงเทียนโจวจื่อ,อย่างไรก็ตาม,กลุ่มของเทียนโจวจื่อ,ก็มีเทียนเสิ่นจื่อจัดการแล้ว,ต้าเจิ้งที่มีเซียนบรรพชนอยู่เป็นจำนวนมาก,เพียงแค่เทียนโจวจื่อจะไม่สามารถต้านได้เชียวรึ?
สถานการณ์เวลานี้ถือว่ายอดเยี่ยมรึ?
อย่างไรก็ตามจงซานยังเผยท่าทางจริงจังเหมือนเดิม.
เพราะว่าจงซานพบว่าบัวหงหลวนบนหน้าผาก,เปลี่ยนเป็นสีน้ำเงิน!
ก่อนที่หยิงเห่าจากไป,หมี่เทียนที่ชำเลืองมองมาคราหนึ่ง,บัวหงหลวนเองก็ยังไม่เปลี่ยนเป็นสีน้ำเงิน,ทว่าในเวลานี้กลับเปลี่ยนเป็นสีน้ำเงินรึ?
นิมิตร้าย?
กำลังจะมีอะไรเกิดขึ้น,มีนิมิตร้ายอะไรที่นี่อย่างงั้นรึ?
โชคร้ายมาจากที่ใดกัน?
ม่อจื่อรึ?
เป็นไปไม่ได้,ท่าที่ก่อนหน้านี้ก็อธิบายชัดแล้ว,ไม่ว่าต้าเจิ้งจะเป็นอย่างไร,เขาก็จะไม่ลงมือ,ในเมื่อไม่ใช่ม่อจื่อ,แล้วเป็นใครกัน?
รอบๆนี้,มียอดฝีมือที่ไร้เทียมทานซ่อนอยู่อย่างงั้นรึ?
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น