Immortality Chapter 1059 The king of king
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 1059 ราชาของราชา.
Chapter 1059 The king of king
王的王
ราชาของราชา.
ด้านในคุกหมิงไห่,จงซาน,หวังคู,จินเผิงและอีกหลายคนที่เข้ามาได้ไม่นาน.
ที่ทางเข้าของคุกหมิงไห่,ร่างสามร่างที่ร่อนลงมายืน,หนึ่งในนั้นก็คือราชาโครงกระดูกที่เคยไปเยือนเมืองซ่าง,สวมชุดราชา,แววตาที่เต็มไปด้วยความมืดมิดเย็นชา.
อีกสองคนที่อยู่ข้างกายเขา,แน่นอนว่าเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาที่ไว้ใจ.
"มีอะไร?
มีใครบุกรุกคุกหมิงไห่อย่างงั้นรึ?"โครงกระดูกที่คลุมชุดสีม่วงเอ่ยออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"ปรากฏเพลิงวิญญาณที่แข็งแกร่งขึ้นได้บดขยี้เพลิงวิญญาณที่อ่อนแอสลายหายไปในทันทีเป็นจำนวนมาก,เพลิงวิญญาณของคนผู้นี้แข็งแกร่งมาก!"โครงกระดูกในชุดม่วงอีกคนเอ่ย.
"องค์ราชา,พวกเราจะเข้าไปด้านในหรือไม่?"โครงกระดูกชุดสีม่วงที่เอ่ยสอบถาม.
ราชาโครงกระดูกที่ไม่กล่าวสิ่งใดออกมา,ทว่าทันทีที่เขายืนอยู่ที่นี่,ราวกับสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายของจงซานและผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาอย่างแน่นอน.
กับเรื่องที่เกิดขึ้นนี้,ทำให้เขาระเบิดอารมณ์โกรธเกรี้ยวขึ้นมาทันที.
"มา,คาดไม่ถึงเลยว่าจะกล้าไล่ตามมา!"ราชาโครงกระดูกที่เอ่ยออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ใคร?
เป็นใครอย่างงั้นรึ?"โครงกระดูกสีม่วงที่สอบถามออกไป.
ราชาโครงกระดูกที่ไม่สนใจเขา,ทว่ากล่าวออกมาว่า,"ปิดคุกหมิงไห่ให้กับข้าในทันที!"
"ผนึก,ปิดผนึกอย่างงั้นรึ?"โครงกระดูกในชุดสีม่วงเอ่ยออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"องค์ราชา,คุกหมิงไห่,เป็นที่คุมขังของคนเผ่าโครงกระดูก,หากปิดผนึก,ทุกสิ่งทุกอย่างในสั้นจะพังทลายไปทั้งหมด,ไม่เช่นนั้นก็จะไม่สามารถเปิดออกมาได้,แม้แต่เซียนบรรชนขั้นสูง,ก็ไม่สามารถรอดได้,หาก......!"โครงกระดูกในชุดสีม่วงที่เร่งรีบเอ่ยออกมาในทันที.
"ใช่,องค์ราชา,นี่คือของตกโทษจากโบราณกาล,หากว่าปิดผนึกแล้วล่ะก็จะต้องเกิดหายนะแน่,ถ้า......!"โครงกระดูกในชุดคลุมสีม่วงอีกตนที่เอ่ยออกมาด้วยความกังวล.
"ไม่รับคำสั่งข้าอย่างงั้นรึ? ผนึก!"ราชาโครงกระดูกที่เอ่ยออกมาอย่างเคร่งขรึม.
โครงกระดูกในชุดคลุมสีม่วงทั้งสองแม้ว่าจะเต็มไปด้วยความอักอ่วน,ทว่าท้ายที่สุดก็รับคำ,"ครับ!"
------------------------------------------------------------------
คุกหมิงไห่.
"ข้ากลับมาแล้ว,ทำให้เจ้าลำบากแล้ว!"หวังคูที่เอ่ยออกมาด้วยอารมณ์ความรู้สึกตื้นตัน.
กับผู้ใต้บังคับบัญชาเช่นนี้,ยากที่จะหาพบได้.
หวังคูที่ยื่นมืออกไป,ก่อนที่จะปรากฏเพลิงสีดำที่มือของหวังคู!
"เพลิงมลทินแห่งกัลป์?"โหยวซานที่เอ่ยออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"กลืนมันซะ!"หวังคูเอ่ย.
"ไม่,ข้าไม่ต้องการ,เพลิงมนทินแห่งกัลล์นั้น,หลายล้านปีถึงจะสามารถหาได้,เพลิงมนทินแห่งกัลป์นั้น,มีไว้เพื่อองค์ราชาเท่านั้น,อย่าได้มอบให้คนไร้ประโยชน์เช่นข้าเลย!"โหยวซานที่กล่าวออกมาในทันที.
"ไร้ประโยชน์รึ?
ทำเพื่อข้า,กลืนมันไม่มีทางไร้ประโยชน์แน่,เจ้าคู่ควรกับมันแล้ว!"หวังคูที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ขอบคุณองค์ราชา!"โหยวซานที่รู้สึกตื้นตันเป็นอย่างมาก.
ไม่ไกลออกไป,องค์รักษ์โครงกระดูกเต็มไปด้วยความอัศจรรย์ใจ,เพลิงมนทินแห่งกัลป์?
นี่คือสุดยอดเพลิงวิญญาณขั้นสูง,สามารถช่วยยกระดับเพลิงวิญญาณได้ในทันที,นี่มัน,นี่คือเพลิงมนทินแห่งกัลป์จริงรึ?
"กลืนมันซะ!"หวังคูที่กล่าวย้ำอีกครั้ง.
โหยวซานที่ไม่ปฏิเสธอีกต่อไป,เขาที่กลืนกินเพลิงมนทินแห่งกัลป์ในร่างกาย,ทำให้เพลิงวิญญาณของเขาเปลี่ยนไปในทันที.
"ครืนนนนน!"
เพลิงวิญญาณที่ลุกโชนดังกระหึ่ม,ร่างของโหยวซานที่ถูกเพลิงสีน้ำเงินลุกไหม้ในทันที,ทว่าไม่ได้ทำให้ร่างกายของเขาบาดเจ็บ,แต่มันฟื้นฟูร่างกายของเขาอย่างรวดเร็ว.
พริบตาเดียวเท่านั้น,ร่างกายของโหยวซานทีเปล่งประกายรัศมีสีน้ำเงินรอบๆร่างกาย.
แม้นว่าจะไม่ทำให้เขากลับมาสมบูรณ์,ทว่าความเหนื่อยล้าที่หายไปจนหมดสิ้น.
"ขอบคุณองค์ราชา!"โหยวซานที่กล่าวออกมาด้วยความซาบซึ้ง.
"รอให้ข้ากลับมาโดยสมบูรณ์,เจ้าจะไม่มีวันผิดหวัง,ไม่ใช่เพียงแค่สิ่งนี้ที่ข้าจะมอบให้!"หวังคูที่ส่ายหน้าไปมา.
"พวกเรารอคอยราชากลับคืนมา,เพราะเราเชื่อว่าราชา,ไม่เคยผิดคำพูด,พวกเราเชื่อมั่นว่าท่านจะกลับมา,และนำพาพวกเรากลับมารุ่งโรจน์อีกครั้ง!"โหยวซานเอ่ย.
"อืม,ข้าจะไม่ทำให้พวกเจ้าผิดหวัง,ไป,ไปช่วยโหยวสุ่ยและโหยวฉวยก่อน!"หวังคูเอ่ย.
"รับทราบ!"
จากนั้นทุกคนก็บินไปยังเกาะต่อไป,เหมือนดังเดิม,เหล่าผู้ใต้บังคับบัญชาที่ยังคงเชื่อมั่นในตัวหวังคู,พวกเขาที่ไม่เคยสูญสิ้นความหวัง,พวกเขาที่รอคอยอย่างทรมานตลอดหลายแสนปี,ถึงแม้ว่าจะอ่อนแอ,แต่ก็ยังมีชีวิตไม่ตกตาไป,ยังคงรักษาความเชื่อมั่น,รอคอยหวังคูกลับคืนมา.
กับภาพที่เห็น,ทำให้ภายในใจของจินเผิงสั่นไหว,พลางถอนหายใจกับคำว่า,ภัคดี,จินเผิงไม่เคยเห็นมาก่อน,ในเวลาเดียวกันก็รู้สึกชื่นชมหวังคูมากขึ้นกว่าเดิม.
"องค์ราชา,ท่านกลับมาแล้ว!"โหยวซานคนสุดท้ายที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้นดีใจ.
"เจ้าปลอดภัยก็ดีแล้ว!"หวังคูพยักหน้ารับ.
"ครืนนนนนน~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ภายในโลกใบเล็กแห่งนี้กำลังสั่นไหวไปมาในทันที,จากนั้นทะเลทมิฬที่ราวกับส่งเสียงคำรามลั่น,พื้นที่รอบๆเกิดกระแสพายุที่หนักหน่วงรุนแรง,ทั่วทั้งโลกใบเล็กเปลี่ยนเป็นมืดคลึ้มขึ้นมาในทันที.
"เกิดอะไรขึ้น?"จินเผิงที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ไม่มีทาง!"องค์รักษ์โครงกระดูกที่อุทานออกมาด้วยความตกใจ.
"เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร!"องค์รักษ์โครงกระดูกอีกคนคร่ำครวญ.
หวังคู,โหยวซาน,โหยวสุย,และโหยวฉวน,ทันใดนั้นเปลี่ยนเป็นเงียบงัน.
"หมิงโม่,เจ้ากบฏนั่น,คาดไม่คิดเลยว่าเขาจะกล้าทำเช่นนี้?"โหยวซานที่รู้สึกโกรธเกรี้ยว,จนต้องคำรามออกมา.
หมิงโม่,ก็คือชื่อของราชาโครงกระดูกคนปัจจุบันนั่นเอง.
"ทำไมเป็นเช่นนี้? ข้ายังไม่อยากตาย!"องค์รักษ์โครงกระดูกที่กำลังร้อนรนตัวสั่นด้วยความหวาดกลัว.
"หุบปาก!"หวังคูที่คำรามออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
สภาพแวดล้อมรอบๆที่เริ่มย่ำแย่ลงเรื่อยๆ,หวังคูรู้สึกไม่ดีนัก.
"หมายความว่าอย่างไร?"จินเผิงที่เอ่ยถามออกมาในทันที.
"หมิงโม่,ได้ผนึกทางเข้าคุกหมิงไห่แล้ว!"หวังคูที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ผนึกโลกใบเล็กแห่งนี้นะรึ?
ข้าจะทะลวงออกไป!"จินเผิงที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งรึม.
"ไม่สามารถทะลวงผ่านได้,นี่คือของล้ำค่าที่สุด,ของเผ่าโครงกระดูก,ทุกอย่างที่อยู่ด้านในโลกใบเล็กจะต้องพังทลาย,นี่คือของวิเศษแรกเริ่มของเผ่าโครงกระดูก,เป็นเหล่าอาวุโสที่ได้สร้างคาดกลนี้ขึ้นมา,ค่ายกลนี้ตกทอดมาสู่หลายยุคหลายสมัย,สามารถใช้แบ่งแยกดินแดนแห่งนี้ตัดขาดจากโลกใบใหญ่,แม้แต่อุปกรณ์เซียนบรรพชนขั้นสูง,หรือปราชญ์เทพ,ก็ยังไม่สามารถออกไปได้โดยง่าย,ยิ่งพวกเราตอนนี้ก็ยังยาก....!"หวังคูที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"นี่เป็นโลกใบเล็กที่ตัดผ่านออกมาอย่างงั้นรึ?"จินเผิงที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"อืม,สภาพแวดล้อมด้านในจะแย่ขึ้นเรื่อยๆ,จนสามารถกำจัดทุกสิ่งมีชีวิตแม้แต่เหล่าซือหลิง(undead)ไปทั้งหมดถึงจะสามารถเปิดออกมาได้อีกครั้ง."หวังคูที่ส่ายหน้าไปมา.
"ข้าไม่เชื่อ!"จินเผิงที่เผยความโกรธเกรี้ยวออกมา.
เขาจะถูกคุมขังอยู่ที่นี่ได้อย่างไร?
จินเผิงที่กวัดกแกว่งฟางเทียนฮวาจี,พร้อมตัดอากาศทะลวงค่ายกลออกไป.
"ไม่สามารถรวมเทียนเต๋าได้? ไม่,สารเลว!"จินเผิงคำรามออกมาด้วยความโกรธ.
จินเผิงที่ลอยออกไป,ก่อนที่จะตะวัดฟัน,ฟางเทียนฮวาจีอย่างหนักหน่วงรุนแรง,พื้นที่รอบๆส่องประกายแสงวับวาว,ตายรึ?
ให้ข้าตายรึ? ไม่,ไม่มีทาง!
ขณะที่จินเฟิงกำลังบ้าคลั่งโจมตีออกไปไม่หยุด.
"องค์ราชา,พวกเราทำให้ท่านต้องมาประสบเคราะห์!"โหยวซานที่เอ่ยออกมาด้วยความเศร้าใจ.
"ยังไม่หมดหวัง!"หวังคูที่ส่ายหน้าไปมา.
"เซิ่งหวัง!"หวังคูที่จ้องมองไปยังจงซาน.
เหล่าโครงกระดูกที่กำลังกระวนกระวายใจ,ทว่าที่นี่,กลับยังมีคนที่ไม่ตื่นตระหนกใดๆแม้แต่น้อย,เป็นจงซาน,จงซานที่ยังดูไม่แยแส,จ้องมองไปรอบๆ,ราวกับไม่ได้รู้สึกหวาดหวั่นแม้แต่น้อย.
เซิ่งหวัง?
โหยวซาน,โหยวสุ่ยและโหยวฉวนที่จ้องมองหวังคูด้วยท่าทางไม่อยากเชื่อ,เป็นไปได้อย่างไร?
น้ำเสียงขององค์ราชา? เต็มไปด้วยความเคารพคนผู้นี้? ไม่ใช่สหายองค์ราชาหรอกรึ?
เซิ่งหวัง?
"ไม่มีปัญหา,เจ้าจงออกไปสำรวจ,พร้อมกับช่วยเหลือเหล่านักโทษที่ยังคงซื่อสัตย์ต่อเจ้าซะ!"จงซานกล่าวออกมาเบาๆ.
เหล่าโครงกระดูกที่ไม่อยากเชื่อคำพูดของจงซาน,ไม่มีปัญหา,ไม่มีปัญหาอะไร?
กำลังล้อเล่นอย่างงั้นรึ? นี่คือค่ายกลตกทอดของเผ่าโครงกระดูกที่สืบทอดมารุ่นแล้วรุ่นเล่า,เจ้าบอกว่าไม่มีปัญหา?
"ครับ,เซิ่งหวัง!"หวังคูที่เผยความตื่นเต้นออกมาในทันที.
คนอื่นอาจจะไม่เชื่อจงซาน,ทว่าหวังคูนั้นเชื่อมั่นในตัวจงซานอย่างแน่นอน,ตราบเท่าที่จงซานกล่าวว่าไม่มีปัญหา,แน่นอนว่าย่อมไม่มีปัญหา.
"สหายจินเผิง!"หวังคูที่ร้องออกไปบนท้องฟ้า.
บนท้องฟ้า,จินเผิงที่ใช้ฟางเทียนฮวาจีโจมตีไปไม่หยุด,เขายังไม่เชื่อคำพูดของหวังคู,ไม่สามารถออกไปได้จริงๆรึ?
เขาจะต้องมาตกตายที่นี่อย่างนั้นรึ?
ได้ยินเสียงของหวังคู,จินเผิงบินกลับมาด้วยท่าทางไม่ยินดีนัก.
"หวังคู,เจ้ามีวิธีอย่างงั้นรึ?"จินเผิงกล่าวออกมาด้วยท่าทางร้อนใจ.
"ไม่มี,ทว่าเซิ่งหวังมี,มีวิธีออกไป!"หวังคูเอ่ย.
จงซาน?จินเฟิงที่จ้องมองจงซานด้วยท่าทางไม่อยากเชื่อ,ทว่าในเวลานี้จงซานหาได้สนใจจินเผิงไม่,เขายังคงจ้องมองไปยังพื้นที่รอบๆ.
อารมณ์ของโหยวซาน,โหยวสุ่ยและโหยวฉวน,แน่นอนมันเต็มไปด้วยความซับซ้อน,องค์ราชาเรียกเขาว่าเซิ่งหวัง,ด้วยความเคารพอย่างงั้นรึ?
ด้วยความเคารพ? ทำไม?
นี่คือราชาของเผ่าโครงกระดูก,เขาเคารพในตัวเผ่าอื่นอย่างงั้นรึ?
แล้วพวกเขาล่ะ,ไม่มีทาง!
ราชาของราชา?
เหล่าโครงกระดูกไม่กล้าเอ่ยอะไรออกมา,เวลานี้เต็มไปด้วยความลึกลับซับซ้อน,ไม่คาดคิดว่าราชาของตัวเองไปนับคนเผ่าอื่นเป็นราชาอีก.
ลึกเข้าไปในคุกหมิงไห่,มีเหล่าโครงกระดูกมากมายถึงคุมขัง,แม้นว่าโครงกระดูกเหล่านี้จะไม่ได้เป็นผู้ใต้บังคับบัญชา,ทว่าพวกเขาที่เกลียดชังหมิงโม่,ราชาคนปัจจุบันเวลานี้,เมื่อเห็นหวังคูปรากฏกาย,พวกเขาก็คาดหวังในตัวหวังคู,แม้แต่ยอมรับใช้ในทันที.
ไร้ซึ่งลังเล,หากพวกเขายอมรับนับถือราชารุ่นเก่าหากได้ผิดแต่อย่างใด!
ยกเว้นโหยวซาน,โหยวสุ่ยและโหยวฉวน,หวังคูได้นำ
45 โครงกระดูกที่มีระดับเซียนโบราณกลับมาด้วย.
กลุ่มของโครงกระดูก,นี่คือกลุ่มอิทธิพลกลุ่มแรกของหวังคู.
"เซิ่งหวัง,เรียบร้อยแล้ว,เวลานี้ขอให้ท่านทะลวงค่ายกล!"หวังคูกล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
ภายในใจของเผ่าโครงกระดูกไม่ค่อยสบายใจนัก,ทว่าในเวลานี้กำลังอยู่ในช่วงเวลาวิกฤต,จึงไม่มีใครที่จะไม่เชื่อคำพูดของหวังคู.
จินเฟิงที่จ้องมองไปยังจงซานด้วยความแปลกประหลาด,เขาได้พยายามอย่างเต็มที่ก่อนหน้านี้แล้ว,โลกใบเล็กแห่งนี้แข็งแกร่งมาก,ไม่สามารถรวมเทียนเต๋าได้,ไม่สามารถทะลวงผ่านไปได้เลย,จงซานจะทำเช่นไร?
เซียนโบราณ,ที่ไม่แม้แต่สามารถใช้เทียนเต๋าได้,สามารถทะลวงผ่านไปได้อย่างงั้นรึ?
จงซาน? ร่างแยกของเขา,ทำได้อย่างงั้นรึ?
ความแข็งแกร่งที่สุดของร่างแยกเงาจงซานนั้น,ก็คือภูมิต้านทานค่ายกลต่างๆนั่นเอง!
แม้นว่าจะเป็นค่ายกลที่ถูกสร้างขึ้นมาจากอาวุโสหลายคนของเผ่าโครงกระดูก,แล้วอย่างไร?
ขณะที่ทุกคนจ้องมองจงซานด้วยความสนใจ,จงซานที่ต้องหยุดอยู่บนท้องฟ้า,ไม่,เข้ากำลังบินผ่านไป.
หวังคูที่ตะหนักได้,โหยวซาน,โหยวสุ่ย,และโหยวฉวนที่ราวกับตระหนักได้,คนคนที่รับรู้แม้แต่จินเผิงที่ก่อนหน้านี้ใช้พลังเต็มกำลังเพื่อทะลวงผ่าน,ทว่าร่างของจงซานกับลอดผ่านไปเลยรึ?
จินเผิงอ้าปากค้าง,นี่เขามีร่างกายจริงๆรึ?
หลังจากที่จงซานก้าวผ่านไป,ทุกคนก็ได้ยินเสียงของจงซานเอ่ยออกมาว่า.
"หลุมยักษ์สังสารวัฏ,เปิด!"
Chapter 1059 The king of king
王的王
ราชาของราชา.
ด้านในคุกหมิงไห่,จงซาน,หวังคู,จินเผิงและอีกหลายคนที่เข้ามาได้ไม่นาน.
ที่ทางเข้าของคุกหมิงไห่,ร่างสามร่างที่ร่อนลงมายืน,หนึ่งในนั้นก็คือราชาโครงกระดูกที่เคยไปเยือนเมืองซ่าง,สวมชุดราชา,แววตาที่เต็มไปด้วยความมืดมิดเย็นชา.
อีกสองคนที่อยู่ข้างกายเขา,แน่นอนว่าเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาที่ไว้ใจ.
"มีอะไร?
มีใครบุกรุกคุกหมิงไห่อย่างงั้นรึ?"โครงกระดูกที่คลุมชุดสีม่วงเอ่ยออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"ปรากฏเพลิงวิญญาณที่แข็งแกร่งขึ้นได้บดขยี้เพลิงวิญญาณที่อ่อนแอสลายหายไปในทันทีเป็นจำนวนมาก,เพลิงวิญญาณของคนผู้นี้แข็งแกร่งมาก!"โครงกระดูกในชุดม่วงอีกคนเอ่ย.
"องค์ราชา,พวกเราจะเข้าไปด้านในหรือไม่?"โครงกระดูกชุดสีม่วงที่เอ่ยสอบถาม.
ราชาโครงกระดูกที่ไม่กล่าวสิ่งใดออกมา,ทว่าทันทีที่เขายืนอยู่ที่นี่,ราวกับสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายของจงซานและผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาอย่างแน่นอน.
กับเรื่องที่เกิดขึ้นนี้,ทำให้เขาระเบิดอารมณ์โกรธเกรี้ยวขึ้นมาทันที.
"มา,คาดไม่ถึงเลยว่าจะกล้าไล่ตามมา!"ราชาโครงกระดูกที่เอ่ยออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ใคร?
เป็นใครอย่างงั้นรึ?"โครงกระดูกสีม่วงที่สอบถามออกไป.
ราชาโครงกระดูกที่ไม่สนใจเขา,ทว่ากล่าวออกมาว่า,"ปิดคุกหมิงไห่ให้กับข้าในทันที!"
"ผนึก,ปิดผนึกอย่างงั้นรึ?"โครงกระดูกในชุดสีม่วงเอ่ยออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"องค์ราชา,คุกหมิงไห่,เป็นที่คุมขังของคนเผ่าโครงกระดูก,หากปิดผนึก,ทุกสิ่งทุกอย่างในสั้นจะพังทลายไปทั้งหมด,ไม่เช่นนั้นก็จะไม่สามารถเปิดออกมาได้,แม้แต่เซียนบรรชนขั้นสูง,ก็ไม่สามารถรอดได้,หาก......!"โครงกระดูกในชุดสีม่วงที่เร่งรีบเอ่ยออกมาในทันที.
"ใช่,องค์ราชา,นี่คือของตกโทษจากโบราณกาล,หากว่าปิดผนึกแล้วล่ะก็จะต้องเกิดหายนะแน่,ถ้า......!"โครงกระดูกในชุดคลุมสีม่วงอีกตนที่เอ่ยออกมาด้วยความกังวล.
"ไม่รับคำสั่งข้าอย่างงั้นรึ? ผนึก!"ราชาโครงกระดูกที่เอ่ยออกมาอย่างเคร่งขรึม.
โครงกระดูกในชุดคลุมสีม่วงทั้งสองแม้ว่าจะเต็มไปด้วยความอักอ่วน,ทว่าท้ายที่สุดก็รับคำ,"ครับ!"
------------------------------------------------------------------
คุกหมิงไห่.
"ข้ากลับมาแล้ว,ทำให้เจ้าลำบากแล้ว!"หวังคูที่เอ่ยออกมาด้วยอารมณ์ความรู้สึกตื้นตัน.
กับผู้ใต้บังคับบัญชาเช่นนี้,ยากที่จะหาพบได้.
หวังคูที่ยื่นมืออกไป,ก่อนที่จะปรากฏเพลิงสีดำที่มือของหวังคู!
"เพลิงมลทินแห่งกัลป์?"โหยวซานที่เอ่ยออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"กลืนมันซะ!"หวังคูเอ่ย.
"ไม่,ข้าไม่ต้องการ,เพลิงมนทินแห่งกัลล์นั้น,หลายล้านปีถึงจะสามารถหาได้,เพลิงมนทินแห่งกัลป์นั้น,มีไว้เพื่อองค์ราชาเท่านั้น,อย่าได้มอบให้คนไร้ประโยชน์เช่นข้าเลย!"โหยวซานที่กล่าวออกมาในทันที.
"ไร้ประโยชน์รึ?
ทำเพื่อข้า,กลืนมันไม่มีทางไร้ประโยชน์แน่,เจ้าคู่ควรกับมันแล้ว!"หวังคูที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ขอบคุณองค์ราชา!"โหยวซานที่รู้สึกตื้นตันเป็นอย่างมาก.
ไม่ไกลออกไป,องค์รักษ์โครงกระดูกเต็มไปด้วยความอัศจรรย์ใจ,เพลิงมนทินแห่งกัลป์?
นี่คือสุดยอดเพลิงวิญญาณขั้นสูง,สามารถช่วยยกระดับเพลิงวิญญาณได้ในทันที,นี่มัน,นี่คือเพลิงมนทินแห่งกัลป์จริงรึ?
"กลืนมันซะ!"หวังคูที่กล่าวย้ำอีกครั้ง.
โหยวซานที่ไม่ปฏิเสธอีกต่อไป,เขาที่กลืนกินเพลิงมนทินแห่งกัลป์ในร่างกาย,ทำให้เพลิงวิญญาณของเขาเปลี่ยนไปในทันที.
"ครืนนนนน!"
เพลิงวิญญาณที่ลุกโชนดังกระหึ่ม,ร่างของโหยวซานที่ถูกเพลิงสีน้ำเงินลุกไหม้ในทันที,ทว่าไม่ได้ทำให้ร่างกายของเขาบาดเจ็บ,แต่มันฟื้นฟูร่างกายของเขาอย่างรวดเร็ว.
พริบตาเดียวเท่านั้น,ร่างกายของโหยวซานทีเปล่งประกายรัศมีสีน้ำเงินรอบๆร่างกาย.
แม้นว่าจะไม่ทำให้เขากลับมาสมบูรณ์,ทว่าความเหนื่อยล้าที่หายไปจนหมดสิ้น.
"ขอบคุณองค์ราชา!"โหยวซานที่กล่าวออกมาด้วยความซาบซึ้ง.
"รอให้ข้ากลับมาโดยสมบูรณ์,เจ้าจะไม่มีวันผิดหวัง,ไม่ใช่เพียงแค่สิ่งนี้ที่ข้าจะมอบให้!"หวังคูที่ส่ายหน้าไปมา.
"พวกเรารอคอยราชากลับคืนมา,เพราะเราเชื่อว่าราชา,ไม่เคยผิดคำพูด,พวกเราเชื่อมั่นว่าท่านจะกลับมา,และนำพาพวกเรากลับมารุ่งโรจน์อีกครั้ง!"โหยวซานเอ่ย.
"อืม,ข้าจะไม่ทำให้พวกเจ้าผิดหวัง,ไป,ไปช่วยโหยวสุ่ยและโหยวฉวยก่อน!"หวังคูเอ่ย.
"รับทราบ!"
จากนั้นทุกคนก็บินไปยังเกาะต่อไป,เหมือนดังเดิม,เหล่าผู้ใต้บังคับบัญชาที่ยังคงเชื่อมั่นในตัวหวังคู,พวกเขาที่ไม่เคยสูญสิ้นความหวัง,พวกเขาที่รอคอยอย่างทรมานตลอดหลายแสนปี,ถึงแม้ว่าจะอ่อนแอ,แต่ก็ยังมีชีวิตไม่ตกตาไป,ยังคงรักษาความเชื่อมั่น,รอคอยหวังคูกลับคืนมา.
กับภาพที่เห็น,ทำให้ภายในใจของจินเผิงสั่นไหว,พลางถอนหายใจกับคำว่า,ภัคดี,จินเผิงไม่เคยเห็นมาก่อน,ในเวลาเดียวกันก็รู้สึกชื่นชมหวังคูมากขึ้นกว่าเดิม.
"องค์ราชา,ท่านกลับมาแล้ว!"โหยวซานคนสุดท้ายที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้นดีใจ.
"เจ้าปลอดภัยก็ดีแล้ว!"หวังคูพยักหน้ารับ.
"ครืนนนนนน~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ภายในโลกใบเล็กแห่งนี้กำลังสั่นไหวไปมาในทันที,จากนั้นทะเลทมิฬที่ราวกับส่งเสียงคำรามลั่น,พื้นที่รอบๆเกิดกระแสพายุที่หนักหน่วงรุนแรง,ทั่วทั้งโลกใบเล็กเปลี่ยนเป็นมืดคลึ้มขึ้นมาในทันที.
"เกิดอะไรขึ้น?"จินเผิงที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ไม่มีทาง!"องค์รักษ์โครงกระดูกที่อุทานออกมาด้วยความตกใจ.
"เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร!"องค์รักษ์โครงกระดูกอีกคนคร่ำครวญ.
หวังคู,โหยวซาน,โหยวสุย,และโหยวฉวน,ทันใดนั้นเปลี่ยนเป็นเงียบงัน.
"หมิงโม่,เจ้ากบฏนั่น,คาดไม่คิดเลยว่าเขาจะกล้าทำเช่นนี้?"โหยวซานที่รู้สึกโกรธเกรี้ยว,จนต้องคำรามออกมา.
หมิงโม่,ก็คือชื่อของราชาโครงกระดูกคนปัจจุบันนั่นเอง.
"ทำไมเป็นเช่นนี้? ข้ายังไม่อยากตาย!"องค์รักษ์โครงกระดูกที่กำลังร้อนรนตัวสั่นด้วยความหวาดกลัว.
"หุบปาก!"หวังคูที่คำรามออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
สภาพแวดล้อมรอบๆที่เริ่มย่ำแย่ลงเรื่อยๆ,หวังคูรู้สึกไม่ดีนัก.
"หมายความว่าอย่างไร?"จินเผิงที่เอ่ยถามออกมาในทันที.
"หมิงโม่,ได้ผนึกทางเข้าคุกหมิงไห่แล้ว!"หวังคูที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ผนึกโลกใบเล็กแห่งนี้นะรึ?
ข้าจะทะลวงออกไป!"จินเผิงที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งรึม.
"ไม่สามารถทะลวงผ่านได้,นี่คือของล้ำค่าที่สุด,ของเผ่าโครงกระดูก,ทุกอย่างที่อยู่ด้านในโลกใบเล็กจะต้องพังทลาย,นี่คือของวิเศษแรกเริ่มของเผ่าโครงกระดูก,เป็นเหล่าอาวุโสที่ได้สร้างคาดกลนี้ขึ้นมา,ค่ายกลนี้ตกทอดมาสู่หลายยุคหลายสมัย,สามารถใช้แบ่งแยกดินแดนแห่งนี้ตัดขาดจากโลกใบใหญ่,แม้แต่อุปกรณ์เซียนบรรพชนขั้นสูง,หรือปราชญ์เทพ,ก็ยังไม่สามารถออกไปได้โดยง่าย,ยิ่งพวกเราตอนนี้ก็ยังยาก....!"หวังคูที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"นี่เป็นโลกใบเล็กที่ตัดผ่านออกมาอย่างงั้นรึ?"จินเผิงที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"อืม,สภาพแวดล้อมด้านในจะแย่ขึ้นเรื่อยๆ,จนสามารถกำจัดทุกสิ่งมีชีวิตแม้แต่เหล่าซือหลิง(undead)ไปทั้งหมดถึงจะสามารถเปิดออกมาได้อีกครั้ง."หวังคูที่ส่ายหน้าไปมา.
"ข้าไม่เชื่อ!"จินเผิงที่เผยความโกรธเกรี้ยวออกมา.
เขาจะถูกคุมขังอยู่ที่นี่ได้อย่างไร?
จินเผิงที่กวัดกแกว่งฟางเทียนฮวาจี,พร้อมตัดอากาศทะลวงค่ายกลออกไป.
"ไม่สามารถรวมเทียนเต๋าได้? ไม่,สารเลว!"จินเผิงคำรามออกมาด้วยความโกรธ.
จินเผิงที่ลอยออกไป,ก่อนที่จะตะวัดฟัน,ฟางเทียนฮวาจีอย่างหนักหน่วงรุนแรง,พื้นที่รอบๆส่องประกายแสงวับวาว,ตายรึ?
ให้ข้าตายรึ? ไม่,ไม่มีทาง!
ขณะที่จินเฟิงกำลังบ้าคลั่งโจมตีออกไปไม่หยุด.
"องค์ราชา,พวกเราทำให้ท่านต้องมาประสบเคราะห์!"โหยวซานที่เอ่ยออกมาด้วยความเศร้าใจ.
"ยังไม่หมดหวัง!"หวังคูที่ส่ายหน้าไปมา.
"เซิ่งหวัง!"หวังคูที่จ้องมองไปยังจงซาน.
เหล่าโครงกระดูกที่กำลังกระวนกระวายใจ,ทว่าที่นี่,กลับยังมีคนที่ไม่ตื่นตระหนกใดๆแม้แต่น้อย,เป็นจงซาน,จงซานที่ยังดูไม่แยแส,จ้องมองไปรอบๆ,ราวกับไม่ได้รู้สึกหวาดหวั่นแม้แต่น้อย.
เซิ่งหวัง?
โหยวซาน,โหยวสุ่ยและโหยวฉวนที่จ้องมองหวังคูด้วยท่าทางไม่อยากเชื่อ,เป็นไปได้อย่างไร?
น้ำเสียงขององค์ราชา? เต็มไปด้วยความเคารพคนผู้นี้? ไม่ใช่สหายองค์ราชาหรอกรึ?
เซิ่งหวัง?
"ไม่มีปัญหา,เจ้าจงออกไปสำรวจ,พร้อมกับช่วยเหลือเหล่านักโทษที่ยังคงซื่อสัตย์ต่อเจ้าซะ!"จงซานกล่าวออกมาเบาๆ.
เหล่าโครงกระดูกที่ไม่อยากเชื่อคำพูดของจงซาน,ไม่มีปัญหา,ไม่มีปัญหาอะไร?
กำลังล้อเล่นอย่างงั้นรึ? นี่คือค่ายกลตกทอดของเผ่าโครงกระดูกที่สืบทอดมารุ่นแล้วรุ่นเล่า,เจ้าบอกว่าไม่มีปัญหา?
"ครับ,เซิ่งหวัง!"หวังคูที่เผยความตื่นเต้นออกมาในทันที.
คนอื่นอาจจะไม่เชื่อจงซาน,ทว่าหวังคูนั้นเชื่อมั่นในตัวจงซานอย่างแน่นอน,ตราบเท่าที่จงซานกล่าวว่าไม่มีปัญหา,แน่นอนว่าย่อมไม่มีปัญหา.
"สหายจินเผิง!"หวังคูที่ร้องออกไปบนท้องฟ้า.
บนท้องฟ้า,จินเผิงที่ใช้ฟางเทียนฮวาจีโจมตีไปไม่หยุด,เขายังไม่เชื่อคำพูดของหวังคู,ไม่สามารถออกไปได้จริงๆรึ?
เขาจะต้องมาตกตายที่นี่อย่างนั้นรึ?
ได้ยินเสียงของหวังคู,จินเผิงบินกลับมาด้วยท่าทางไม่ยินดีนัก.
"หวังคู,เจ้ามีวิธีอย่างงั้นรึ?"จินเผิงกล่าวออกมาด้วยท่าทางร้อนใจ.
"ไม่มี,ทว่าเซิ่งหวังมี,มีวิธีออกไป!"หวังคูเอ่ย.
จงซาน?จินเฟิงที่จ้องมองจงซานด้วยท่าทางไม่อยากเชื่อ,ทว่าในเวลานี้จงซานหาได้สนใจจินเผิงไม่,เขายังคงจ้องมองไปยังพื้นที่รอบๆ.
อารมณ์ของโหยวซาน,โหยวสุ่ยและโหยวฉวน,แน่นอนมันเต็มไปด้วยความซับซ้อน,องค์ราชาเรียกเขาว่าเซิ่งหวัง,ด้วยความเคารพอย่างงั้นรึ?
ด้วยความเคารพ? ทำไม?
นี่คือราชาของเผ่าโครงกระดูก,เขาเคารพในตัวเผ่าอื่นอย่างงั้นรึ?
แล้วพวกเขาล่ะ,ไม่มีทาง!
ราชาของราชา?
เหล่าโครงกระดูกไม่กล้าเอ่ยอะไรออกมา,เวลานี้เต็มไปด้วยความลึกลับซับซ้อน,ไม่คาดคิดว่าราชาของตัวเองไปนับคนเผ่าอื่นเป็นราชาอีก.
ลึกเข้าไปในคุกหมิงไห่,มีเหล่าโครงกระดูกมากมายถึงคุมขัง,แม้นว่าโครงกระดูกเหล่านี้จะไม่ได้เป็นผู้ใต้บังคับบัญชา,ทว่าพวกเขาที่เกลียดชังหมิงโม่,ราชาคนปัจจุบันเวลานี้,เมื่อเห็นหวังคูปรากฏกาย,พวกเขาก็คาดหวังในตัวหวังคู,แม้แต่ยอมรับใช้ในทันที.
ไร้ซึ่งลังเล,หากพวกเขายอมรับนับถือราชารุ่นเก่าหากได้ผิดแต่อย่างใด!
ยกเว้นโหยวซาน,โหยวสุ่ยและโหยวฉวน,หวังคูได้นำ
45 โครงกระดูกที่มีระดับเซียนโบราณกลับมาด้วย.
กลุ่มของโครงกระดูก,นี่คือกลุ่มอิทธิพลกลุ่มแรกของหวังคู.
"เซิ่งหวัง,เรียบร้อยแล้ว,เวลานี้ขอให้ท่านทะลวงค่ายกล!"หวังคูกล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
ภายในใจของเผ่าโครงกระดูกไม่ค่อยสบายใจนัก,ทว่าในเวลานี้กำลังอยู่ในช่วงเวลาวิกฤต,จึงไม่มีใครที่จะไม่เชื่อคำพูดของหวังคู.
จินเฟิงที่จ้องมองไปยังจงซานด้วยความแปลกประหลาด,เขาได้พยายามอย่างเต็มที่ก่อนหน้านี้แล้ว,โลกใบเล็กแห่งนี้แข็งแกร่งมาก,ไม่สามารถรวมเทียนเต๋าได้,ไม่สามารถทะลวงผ่านไปได้เลย,จงซานจะทำเช่นไร?
เซียนโบราณ,ที่ไม่แม้แต่สามารถใช้เทียนเต๋าได้,สามารถทะลวงผ่านไปได้อย่างงั้นรึ?
จงซาน? ร่างแยกของเขา,ทำได้อย่างงั้นรึ?
ความแข็งแกร่งที่สุดของร่างแยกเงาจงซานนั้น,ก็คือภูมิต้านทานค่ายกลต่างๆนั่นเอง!
แม้นว่าจะเป็นค่ายกลที่ถูกสร้างขึ้นมาจากอาวุโสหลายคนของเผ่าโครงกระดูก,แล้วอย่างไร?
ขณะที่ทุกคนจ้องมองจงซานด้วยความสนใจ,จงซานที่ต้องหยุดอยู่บนท้องฟ้า,ไม่,เข้ากำลังบินผ่านไป.
หวังคูที่ตะหนักได้,โหยวซาน,โหยวสุ่ย,และโหยวฉวนที่ราวกับตระหนักได้,คนคนที่รับรู้แม้แต่จินเผิงที่ก่อนหน้านี้ใช้พลังเต็มกำลังเพื่อทะลวงผ่าน,ทว่าร่างของจงซานกับลอดผ่านไปเลยรึ?
จินเผิงอ้าปากค้าง,นี่เขามีร่างกายจริงๆรึ?
หลังจากที่จงซานก้าวผ่านไป,ทุกคนก็ได้ยินเสียงของจงซานเอ่ยออกมาว่า.
"หลุมยักษ์สังสารวัฏ,เปิด!"
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น