Immortality Chapter 666 Zhong Shan hegemon
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 666 ผู้นำพันธมิตรจงซาน.
Chapter 666 Zhong Shan hegemon
"อีกหนึ่งนะรึ?ไว้ให้เซียนปฐพีทั้งห้าตอบรับข้อเสนอค่อยกล่าวอีกครั้ง!"จงซานทีเผยยิ้มหากแต่ยังไม่ตอบ.
หากว่าได้ห้าเซียนปฐพีเข้าร่วมแผนการครั้งนี้,ทุกคนย่อมไม่สงสัยในคำพูดของจงซานอีกต่อไป,ต้องไม่ลืมว่า,จงซานสามารถกล่าวได้ว่าเพียงแค่ห้าเซียนปฐพีก็เพียงพอได้แล้ว! หากแต่ยังมีอีกหนึ่ง,แน่นอนว่าจะต้องมีอย่างไม่ต้องสงสัย!
"แล้วเจ้าจะดำเนินแผนการอย่างไร?"เย่ชิงเฉิงกล่าวออกมาด้วยท่าทีสุขุม.
"จื่อจุ้นหยิน,คงต้องรบกวนท่านแล้ว!"จงซานที่จ้องมองไปยังหยินโหลวหรี่.
"หืม?
ไปที่ใหนอย่างงั้นรึ?"หยินโหลวหรี่ที่แสดงท่าทางประหลาดใจเล็กน้อย.
"เหว่ยไท่จงได้ไปพบกับสหายของข้าคนหนึ่ง,สหายผู้นี้รู้ว่าอ้าวเลี่ยนั้นอยู่ที่ใหน,เขาจะบอกท่าน,และท่านต้องไปพบกับอ้าวเลี่ยเพื่อที่จะนำเขามาพบกับประมุขเย่เพื่อชักชวนอ้าวเลี่ยอีกคราหนึ่ง!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
หยินโหลวหรี่ที่จับจ้องมองไปยังจงซานด้วยความประหลาดใจเล็กน้อย,คนที่เหว่ยไท่จงไปพบอย่างงั้นรึ?
แน่นอนว่าคือเสวียนหยวน,เขาให้เหว่ยไท่จงไปส่งจดหมายให้กับเสวียนหยวน,จงซานได้คิดแผนการทั้งหมดเอาไว้ตั้งแต่อยู่หน้าตระกูลเทียนแล้วอย่างงั้นรึ?
หนำซ้ำยังเป็นแผนการที่ร้ายกาจยิ่งนัก!
"อืม!"หยินโหลวหรี่พยักหน้ารับ.
จากนั้นก็ลุกขึ้น,พร้อมกับหายไปต่อหน้าทุกคน.
เห็นหยินโหลวหรี่จากไปแล้วคนต่างก็จับจ้องมองมายังจงซานด้วยความแปลกประหลาด,รับรู้ได้ถึงความร้ายกาจของจงซาน,กลับแผนการที่เขาได้วางเอาไว้.
"ประมุขเย่,หลังจากที่อ้าวเลี่ยมาถึง,คงต้องรบกวนท่านในการชักจูงเขาด้วย."จงซานที่กล่าวขณะยกชาขึ้นจิบ.
"คงต้องขอบคุณแผนการที่สมบูรณ์แบบของเจ้า,หากแต่เมื่อตกลงกันได้แล้ว,การบุกโจมตีตระกูลเทียนในครั้งนี้,ใครจะเป็นคนสังการอย่างงั้นรึ?"เย่ชิงเฉิงที่ขมวดคิ้วจับจ้องมองไปยังจงซาน.
ใครสังการ?
หรือก็คือหัวหน้าในการบุกตระกูลเทียนในครั้งนี้นั่นเอง!
ซิงไท่โต่ว,เฉินซิ่วและอี้หลานเชวี๋ยจับจ้องมองไปยังจงซาน,รอคอยจงซานตัดสินใจ.
จงซานที่จิบน้ำชา,ก่อนที่จะวางมันลงเบาๆพร้อมกับกล่าวออกมาว่า,"แน่นอนว่าต้องเป็นประมุขเย่,การบุกตระกูลเทียนครั้งนี้,ด้วยศักดิ์ศรี,พลังฝึกตนหรือแม้แต่ภูมิหลัง,ใครกันจะเหมาะไปกว่าประมุขเย่เล่า?"
กับการที่จงซานแนะนำเย่ชิงเฉิงเป็นผู้นำการบุกครั้งนี้!
ซิงไท่โต่วและเฉินซิ่ว,แม้ว่าจะประหลาดใจเล็กน้อย,ทว่าด้วยเหตุผลและความเหมาะสม,เย่ชิงเฉิงที่เป็นผู้นำ,ทั้งสองก็สามารถยอมรับได้.
อี้หลานเชวี๋ยขมวดคิ้วไปมาจับจ้องมองไปยังจงซาน.
เย่ชิงเฉิงที่จ้องมองไปยังจงซานเช่นกัน,เงียบครู่หนึ่งไม่กล่าวสิ่งใดออกมา,ขณะยกถ้วยน้ำชาขึ้นจิบและกล่าวออกมาช้าๆ.
ในเวลานั้น,ที่มุมปากของเย่ชิงเฉิงเผยยิ้มออกมาเล็กน้อย,ขณะวางถ้วยน้ำชาลง,"ไม่,ผู้นำครั้งนี้คือเจ้า!"
"หืม?"เฉินซิ่วที่ชำเลืองมอง,ไม่เข้าใจเรื่องที่เกิดขึ้น.
ซิงไท่โต่วที่เพ่งพิศ,ทว่าแววตาที่หรี่ตาเล็กลง,เข้าใจเรื่องที่เกิดขึ้น,เขาที่จ้องมองเย่ชิงเฉิง,ที่มุมปากเผยท่าทางเหยียดหยันเล็กน้อยหากแต่ไม่สามารถมีใครมองเห็นได้.
อี้หลานเชวี๋ยที่จ้องมองเย่ชิงเฉิง,บางที่แม้แต่อี้หลานเชวี๋ยยังรับรู้ความหมายของจงซานได้.
ผู้นำ? หมายถึงอาชญากรด้วย,ขณะที่เป็นผู้นำในการบุกในครั้งนี้!
ใครก็ตาม,เมื่อบุกตระกูลเทียน,ไม่ว่าผลจะออกมาเป็นอย่างไร,จะสำเร็จก็นับว่าดี,หากล้มเหลว,ก็ถือว่าได้สร้างอาชญากรรมต่อตระกูลเทียนแล้ว,ย่อมต้องได้รับผลที่ตามมาที่หนักหน่วง,คนแรกที่ต้องได้รับผลเต็มก็คือผู้นำ,อีกทั้งใครกันที่ร่วมมือกับคนโลกใบใหญ่,ย่อมกลายเป็นอาชญากรรมใหญ่,ห้าเซียนปฐพีซึ่งมาจากโลกใบใหญ่,คนที่เป็นผู้นำ,ก็หมายความว่าสมคบคิดกับคนโลกใบใหญ่,แน่นอนว่าผลที่จะได้รับนับว่าหนักหนากว่าคนอื่นทีเดียว.
จากเหตุผลดังกล่าวนี้,แน่นอนว่าเย่ชิงเฉิงย่อมไม่หวังที่จะเป็นผู้นำ,เพื่อให้ชื่อเสียงของเขาต้องเสี่ยมเสีย,เขาต้องการเพียงผลที่เกิดขึ้น,หากแต่ไม่ต้องการชื่อเสียงที่ด่างพร้อยนี้กลับมาด้วย.
ทุกคนที่จ้องมองไปยังจงซาน,จงซานที่เงียบไปครู่หนึ่ง,ขณะยกน้ำชาขึ้นจิบเบาๆ.
"ว่าอย่างไร?
ตราบเท่าที่เจ้ายอมรับ,พวกเราก็จะโจมตีตระกูลเทียน!"เย่ชิงเฉิงที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
จงซานที่เงียบไปชั่วขณะ,สูดหายใจลึกแล้วกล่าวออกมาว่า,"ตกลง,ในเมื่อประมุขเย่ประเมินจงซานไว้สูง,เช่นนั้นจงซานจะยอมรับงานที่ยากลำบากนี้มาก็ได้,ทว่า,จงซาน,หวังว่าทุกคนจะทำงานเต็มที่,ทำลายตระกูลเทียนให้ย่อมยับจนไม่สามารถฟื้นคืนได้."
"นั่นแน่นอนอยู่แล้ว!"เย่ชิงเฉิงที่หัวเราะออกมาเสียงดัง.
"อืม!"จงซานพยักหน้ารับ.
จากนั้น,พันธมิตรอย่างเป็นทางการก็ถูกจัดตั้งขึ้น,กับการหาพันธมิตรในครานี้! แผนการหาคนมากกไข่ในแผนการที่สามนี้,สำเร็จอย่างเป็นทางการแล้ว.
จงซานที่ได้เตรียมการอีกหลายอย่างในวังหลวง,ขณะที่คนอื่นๆเริ่มแยกย้าย.
เย่ชิงเฉิงที่กลับไปยังที่พักของตัวเอง,พร้อมกับกลุ่มของคนโลกอมตะ.
"ท่านประมุข,จะให้พวกเราและคนอื่นๆทำอะไรอย่างงั้นรึ?"หนึ่งในคนโลกอมตะที่กล่าวออกมาในทันที.
"กลับไปยังโลกอมตะ,แจ้งไปยังอาวุโส,ให้มาช่วยที่นี่,เตรียมการทำลายตระกูลเทียน!"เย่ชิงเฉิงที่เอ่ยปากออกมาในทันที.
"หืม?ประมุข,ท่านวางแผนที่จะให้อาวุโสมาเลยรึ?"หนึ่งในพวกเขาที่แสดงท่าทางประหลาดใจเล็กน้อย.
เย่ชิงเฉิงที่กวาดตามอง,ครุ่นคิดหากแต่ไม่ได้กล่าวถึงเหตุผล,นำแผ่นริ้วหยกออกมา,พร้อมกับบันทึกข้อมูลภายในอย่างรวดเร็ว,พร้อมกับยื่นให้กับคนของโลกอมตะ,"นำสิ่งนี้มอบให้อาวุโสด้วย!"
"ครับ!"คนโลกอมตะที่พยักหน้ารับในทันที.
ค่ายทหารของเทียนเซียว.
เทียนเซียวที่จับจ้องข้อมูลที่ได้รับมาจากเมืองซิงโต่ว.
"จงซานและซิงไท่โต่วพบกันแล้วอย่างงั้นรึ?"เทีนเซียวที่ต้องขมวดคิ้วไปมา.
"ขอรับ,เขาที่เดินทางไปพบกับซิงไท่โต่วและยังเตรียมชักชวนเย่ชิงเฉิงด้วย!"เสี่ยวหวังกล่าว.
"ใช้ประโยชน์จากสถานการณ์ให้ซิงไท่โต่วและเฉินซิ่วชักจูงเย่ชิงเฉิงอย่างงั้นรึ?,แผนการของจงซานนับว่ายอดเยี่ยมทีเดียว."เทียนเซียวที่กล่าวออกมาเล็กน้อย.
"เส้าเหยี่ย,พวกเขาต้องการเข้าโจมตีตระกูลเทียนอย่างงั้นรึ?"เสี่ยวหวังที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ใช่,ต้องเป็นเช่นนั้นแน่!"เทียนเซียวที่เผยรอยยิ้มที่แปลกประหลาด.
"แล้วพวกเราจะต้องทำอย่างไรดี?"เสี่ยวหวังที่สอบถามออกไป.
"ไม่จำเป็นต้องทำอะไร?
ในเมื่อพวกเขากำลังชักชวนเย่ชิงเฉิงอยู่,เพื่อให้เข้าล้อมตระกูลเทียน,ข้าเองก็ต้องการดูว่าจงซานนั้นมีความสามารถขนาดใหนกัน!"เทียนเซียวที่กล่าวออกมาด้วยความคาดหวัง.
"แล้วพวกเราไม่แจ้งตระกูลเทียนอย่างงั้นรึ?"เสี่ยวหวังที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ตระกูลเทียนอย่างงั้นรึ?
เจ้ากังวลเกี่ยวกับกำลังของเย่ชิงเฉิงอย่างงั้นรึ?"เทียนเซียวที่กล่าวออกมาทันที.
"ขอรับ!"
"เสี่ยวหวัง,เช่นนั้นข้าจะให้เจ้าเป็นผู้ดูแลทัพแทน!"
"ขอรับ!
เส้าเหยี่ยจะกลับตระกูลเทียนอย่างงั้นรึ?"เสี่ยวหวังสอบถาม.
"ใช่แล้ว,ข้าจะต้องกลับไปดูว่าจงซานมีความสามารถขนาดใหน,เขาจะสามารถทำอะไรได้บ้าง!"เทียนเซียวที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
เสี่ยวหวังที่จ้องมองไปยังเทียนเซียวด้วยแววตาที่แปลกประหลาดใจ,เพราะว่าเสี่ยวหวังที่เข้าใจความคิดของเส้าเหยี่ยได้,จงซานที่สามารถสร้างราชวงศ์ราชันย์ขึ้นมาได้,คนผู้นี้ย่อมไม่ธรรมดา,อย่างไรก็ตามดูเหมือนว่านายน้อยเองจะสนใจจงซานผู้นี้อยู่ไม่น้อยเช่นกัน.
หยินโหลวหรี่ที่พบอ้าวเลี่ยได้ด้วยการบอกเส้นทางของเสวียนหยวน.
แม้นว่าเสวียนหยวนนั้นจะแข็งแกร่ง,ทว่าหากต้องการสังหารเซียนปฐพีก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเช่นกัน,หากไม่เพราะเสวียนหยวนมีร่างโลกต้นกำเนิดและทำการแยกร่างสามร่าง,เสวียนหยวนเพียงคนเดียวก็ทำได้แค่รับมือกับเซียนได้ทีละสองคน,การจะสังหารคนทั้งห้าพร้อมๆกัน,เป็นไปไมได้เลย,เว้นแต่จะต่อสู้หนึ่งต่อหนึ่งเท่านั้น.
แต่ถึงกระนั้นเซียนปฐพีทั้งห้าที่เข้ามาภายในโลกใบเล็ก,เสวียนหยวนย่อมรับรู้ได้อย่างแน่นอนว่า,พวกเขาไม่สามารถอยู่ในโลกใบเล็กได้นาน,ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องลงมือด้วยซ้ำ,แค่ถ่วงเวลาเอาไว้ก็พอ.
จงซานที่ส่งแผนริ้วหยกให้กับเสวียนหยวน,ทำให้เสวียนหยวนรับรู้แผนการของจงซาน,และยอมรับแผนการของจงซานด้วย,ดังนั้นเสวียนหยวนจึงได้บอกกล่าวเกี่ยวกับทิศทางที่อ้าวเลี่ยหลบซ่อนอยู่นั่นเอ่ง.
แม้นว่าหยินโหลวหรี่นั้นจะมีความแข็งแกร่งน้อยกว่าอ้าวเลี่ย,ทว่าหยินโหลวหรี่และอ้าวเลี่ยทั้งสองต่างก็รู้จักกันมาก่อน,พวกเขาที่เป็นจื่อจุ้นของเผ่าอสูรขนาดใหญ่,ก่อนหน้านี้ย่อมติดต่อกันบ้าง,ด้วยการเชิญของหยินโหลวหรี่,ทำให้อ้าวเลี่ยมาพบกับเย่ชิงเฉิง.
บางทีอ้าวเลี่ยนคงจะไม่รู้จักเย่ชิงเฉิงแต่อย่างใด,ทว่ากระบี่ลู่เซียนในมือของเย่ชิงเฉิง
เขาย่อมรู้จักดี,อีกอย่างพวกเขายังรับรู้เกี่ยวกับการคงอยู่และภารกิจของตระกูลเทียนด้วย.
ด้วยการล่อลวงด้วยคำมั่น!ที่จงซานได้เตรียมเอาไว้,ทำให้การก่อตั้งเป็นพันธมิตรเกิดขึ้นได้ไม่ยากนัก,หลังจากที่พูดคุยกันแล้ว,อ้าวเลี่ยก็กลับไปปรึกษาพูดคุยกับเซียนปฐพีอีกสี่คน,เป็นเรื่องทั่วไปที่พวกเขาย่อมเห็นด้วยกับคำขอของเย่ชิงเฉิง.
ดังนั้น,พันธมิตรเข้าโจมตีตระกูลเทียน,ก็พร้อมแล้ว.
จงซานที่เป็นผู้นำที่ต้องนำเหล่าผู้ฝึกตนสวรรค์แท้,โดยมีเย่ชิงเฉิงเป็นผู้รับรอง!
"จงซาน,พวกเราจะเริ่มเมื่อไหร่?"เย่ชิงเฉิงที่จ้องมองไปยังจงซาน.
"รออีกหนึ่งเดือน,รอคอยพันธมิตรสุดท้ายของข้า!"จงซานกล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"สุดท้ายอย่างงั้นรึ?"เย่ชิงเฉิงที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ใช่,ระหว่างนี้,พวกเราสามารถประชุมเตรียมการโจมตีตระกูลเทียนกันได้เลย!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
เย่ชิงเฉิงที่จ้องมองไปยังจงซาน,ที่มุมปากเผยยิ้มที่แปลกประหลาดออกมา,"แน่นอน,เจ้าเป็นผู้นำในครั้งนี้,พวกเราย่อมต้องฟังเจ้า!"
ตระกูลเทียน,ตำหนักชีพจรสวรรค์!
"ท่านพ่อ,จงซานเตรียมที่จะบุกตระกูลเทียนแล้ว!"เทียนเซียวที่กล่าวต่อเทียนจี้จื่อ.
"ใครคือจงซาน?"เทียนจี้จื่อที่ขมวดคิ้วจับจ้องมองไปยังเทียนเซียว.
"สองเดือนที่แล้ว,จงซานคือคนที่มาขอพบกับท่านพ่อ!"เทียนเซียวที่ขมวดคิ้วไปมา.
เทียนเซียวที่รับรู้ว่าบิดาตัวเองนั้นดูแคลนจงซานเป็นอย่างมาก,หากแต่ไม่คิดเลยว่าจะประมาทถึงเพียงนี้! ดูถูกถึงกับไม่จดจำแม้แต่ชื่อเลยอย่างงั้นรึ?
"เข้ารึ? บุกตระกูลเทียน? ฮึ!"เทียนจี้จื่อที่แค่นเสียงออกมา.
"ท่านพ่อไม่เตรียมตัวอย่างงั้นรึ?"เทียนเซียวที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ต้องเตรียมตัวด้วยรึ? เขา?
สวะ,เจ้าที่มีมันสมองเชาว์ปัญญาที่เหนือล้ำ,ทำให้ข้าพึงพอใจเป็นอย่างมาก,ทว่าครั้งนี้เจ้าได้พลาดแล้ว!"เทียนจี้จื่อที่ส่ายหน้าไปมา.
"หืม?"เทียนเซียวที่ประหลาดใจเล็กน้อย.
"จงซานผู้นี้,ไม่ต่างจากมดปลวก,ไม่มีอะไรดี,คาดไม่ถึงเลยว่าจะกล้าพูดจากใหญ่โตเกินจริงแม้แต่ในตำหนักชีพจรสวรรค์,อย่าได้ไปสนใจ!"เทียนจี้จื่อที่ส่ายหน้าไปมา.
"หืม?"เทียนเซียวที่จ้องมองเทียนจี้จื่อเล็กน้อย,พร้อมกับถอนหายใจเบาๆ,และไม่กล่าวอะไรต่อไป.
"เช่นนั้นบุตรไม่ขอรบกวนแล้ว!"เทียนเซียวกล่าว.
"อืม!"เทียนจี้จื่อที่พยักหน้า,พร้อมกับหลับตาบำเพ็ญเพียรต่อไป.
หนึ่งเดือน,เหล่ายอดฝีมือได้มาร่วมกันในราชวงศ์ซิงโต่ว,คนของโลกอมตะเองก็ได้เดินทางมายังนรกหมื่นจั้งมากมาย,กระจายไปทั่ว,พร้อมบุกตระกูลเทียน.
จงซานที่นำอี้หลานเชวี๋ยเข้ามายังนรกหมื่นจั้งพร้อมกับห้าผู้ฝึกตนสวรรค์แท้และห้าเซียนปฐพี.
ส่วนหยินโหลวหรี่นั้น,ทุกคนก็ประหลาดใจเช่นกันไม่รู้ว่าหายไปใน,แน่นอนว่าพวกเขารับรู้ว่าจงซานได้ให้หยินโหลวหรี่ไปกระทำงานอะไรบางอย่างแน่,ทว่าไม่รู้เช่นกันว่าหยินโหลวหรี่ไปใหน.
ทุกคนที่พลางตัวอยู่ในป่าไม้แห่งหนึ่งภายในเขตแดนนรกหมื่นจั้ง,ซึ่งตอนนี้เซียนเซิงซือได้หลอมภูติสวรรค์จากศพเซียนสำเร็จเรียบร้อยแล้ว,และเป็นพันธมิตรที่
11,เทียนกุย!(ภูติสวรรค์)
สามเดือน,เทียนกุยพร้อมใช้งานแล้ว!
Chapter 666 Zhong Shan hegemon
钟山盟主
ผู้นำพันธมิตรจงซาน.
"อีกหนึ่งนะรึ?ไว้ให้เซียนปฐพีทั้งห้าตอบรับข้อเสนอค่อยกล่าวอีกครั้ง!"จงซานทีเผยยิ้มหากแต่ยังไม่ตอบ.
หากว่าได้ห้าเซียนปฐพีเข้าร่วมแผนการครั้งนี้,ทุกคนย่อมไม่สงสัยในคำพูดของจงซานอีกต่อไป,ต้องไม่ลืมว่า,จงซานสามารถกล่าวได้ว่าเพียงแค่ห้าเซียนปฐพีก็เพียงพอได้แล้ว! หากแต่ยังมีอีกหนึ่ง,แน่นอนว่าจะต้องมีอย่างไม่ต้องสงสัย!
"แล้วเจ้าจะดำเนินแผนการอย่างไร?"เย่ชิงเฉิงกล่าวออกมาด้วยท่าทีสุขุม.
"จื่อจุ้นหยิน,คงต้องรบกวนท่านแล้ว!"จงซานที่จ้องมองไปยังหยินโหลวหรี่.
"หืม?
ไปที่ใหนอย่างงั้นรึ?"หยินโหลวหรี่ที่แสดงท่าทางประหลาดใจเล็กน้อย.
"เหว่ยไท่จงได้ไปพบกับสหายของข้าคนหนึ่ง,สหายผู้นี้รู้ว่าอ้าวเลี่ยนั้นอยู่ที่ใหน,เขาจะบอกท่าน,และท่านต้องไปพบกับอ้าวเลี่ยเพื่อที่จะนำเขามาพบกับประมุขเย่เพื่อชักชวนอ้าวเลี่ยอีกคราหนึ่ง!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
หยินโหลวหรี่ที่จับจ้องมองไปยังจงซานด้วยความประหลาดใจเล็กน้อย,คนที่เหว่ยไท่จงไปพบอย่างงั้นรึ?
แน่นอนว่าคือเสวียนหยวน,เขาให้เหว่ยไท่จงไปส่งจดหมายให้กับเสวียนหยวน,จงซานได้คิดแผนการทั้งหมดเอาไว้ตั้งแต่อยู่หน้าตระกูลเทียนแล้วอย่างงั้นรึ?
หนำซ้ำยังเป็นแผนการที่ร้ายกาจยิ่งนัก!
"อืม!"หยินโหลวหรี่พยักหน้ารับ.
จากนั้นก็ลุกขึ้น,พร้อมกับหายไปต่อหน้าทุกคน.
เห็นหยินโหลวหรี่จากไปแล้วคนต่างก็จับจ้องมองมายังจงซานด้วยความแปลกประหลาด,รับรู้ได้ถึงความร้ายกาจของจงซาน,กลับแผนการที่เขาได้วางเอาไว้.
"ประมุขเย่,หลังจากที่อ้าวเลี่ยมาถึง,คงต้องรบกวนท่านในการชักจูงเขาด้วย."จงซานที่กล่าวขณะยกชาขึ้นจิบ.
"คงต้องขอบคุณแผนการที่สมบูรณ์แบบของเจ้า,หากแต่เมื่อตกลงกันได้แล้ว,การบุกโจมตีตระกูลเทียนในครั้งนี้,ใครจะเป็นคนสังการอย่างงั้นรึ?"เย่ชิงเฉิงที่ขมวดคิ้วจับจ้องมองไปยังจงซาน.
ใครสังการ?
หรือก็คือหัวหน้าในการบุกตระกูลเทียนในครั้งนี้นั่นเอง!
ซิงไท่โต่ว,เฉินซิ่วและอี้หลานเชวี๋ยจับจ้องมองไปยังจงซาน,รอคอยจงซานตัดสินใจ.
จงซานที่จิบน้ำชา,ก่อนที่จะวางมันลงเบาๆพร้อมกับกล่าวออกมาว่า,"แน่นอนว่าต้องเป็นประมุขเย่,การบุกตระกูลเทียนครั้งนี้,ด้วยศักดิ์ศรี,พลังฝึกตนหรือแม้แต่ภูมิหลัง,ใครกันจะเหมาะไปกว่าประมุขเย่เล่า?"
กับการที่จงซานแนะนำเย่ชิงเฉิงเป็นผู้นำการบุกครั้งนี้!
ซิงไท่โต่วและเฉินซิ่ว,แม้ว่าจะประหลาดใจเล็กน้อย,ทว่าด้วยเหตุผลและความเหมาะสม,เย่ชิงเฉิงที่เป็นผู้นำ,ทั้งสองก็สามารถยอมรับได้.
อี้หลานเชวี๋ยขมวดคิ้วไปมาจับจ้องมองไปยังจงซาน.
เย่ชิงเฉิงที่จ้องมองไปยังจงซานเช่นกัน,เงียบครู่หนึ่งไม่กล่าวสิ่งใดออกมา,ขณะยกถ้วยน้ำชาขึ้นจิบและกล่าวออกมาช้าๆ.
ในเวลานั้น,ที่มุมปากของเย่ชิงเฉิงเผยยิ้มออกมาเล็กน้อย,ขณะวางถ้วยน้ำชาลง,"ไม่,ผู้นำครั้งนี้คือเจ้า!"
"หืม?"เฉินซิ่วที่ชำเลืองมอง,ไม่เข้าใจเรื่องที่เกิดขึ้น.
ซิงไท่โต่วที่เพ่งพิศ,ทว่าแววตาที่หรี่ตาเล็กลง,เข้าใจเรื่องที่เกิดขึ้น,เขาที่จ้องมองเย่ชิงเฉิง,ที่มุมปากเผยท่าทางเหยียดหยันเล็กน้อยหากแต่ไม่สามารถมีใครมองเห็นได้.
อี้หลานเชวี๋ยที่จ้องมองเย่ชิงเฉิง,บางที่แม้แต่อี้หลานเชวี๋ยยังรับรู้ความหมายของจงซานได้.
ผู้นำ? หมายถึงอาชญากรด้วย,ขณะที่เป็นผู้นำในการบุกในครั้งนี้!
ใครก็ตาม,เมื่อบุกตระกูลเทียน,ไม่ว่าผลจะออกมาเป็นอย่างไร,จะสำเร็จก็นับว่าดี,หากล้มเหลว,ก็ถือว่าได้สร้างอาชญากรรมต่อตระกูลเทียนแล้ว,ย่อมต้องได้รับผลที่ตามมาที่หนักหน่วง,คนแรกที่ต้องได้รับผลเต็มก็คือผู้นำ,อีกทั้งใครกันที่ร่วมมือกับคนโลกใบใหญ่,ย่อมกลายเป็นอาชญากรรมใหญ่,ห้าเซียนปฐพีซึ่งมาจากโลกใบใหญ่,คนที่เป็นผู้นำ,ก็หมายความว่าสมคบคิดกับคนโลกใบใหญ่,แน่นอนว่าผลที่จะได้รับนับว่าหนักหนากว่าคนอื่นทีเดียว.
จากเหตุผลดังกล่าวนี้,แน่นอนว่าเย่ชิงเฉิงย่อมไม่หวังที่จะเป็นผู้นำ,เพื่อให้ชื่อเสียงของเขาต้องเสี่ยมเสีย,เขาต้องการเพียงผลที่เกิดขึ้น,หากแต่ไม่ต้องการชื่อเสียงที่ด่างพร้อยนี้กลับมาด้วย.
ทุกคนที่จ้องมองไปยังจงซาน,จงซานที่เงียบไปครู่หนึ่ง,ขณะยกน้ำชาขึ้นจิบเบาๆ.
"ว่าอย่างไร?
ตราบเท่าที่เจ้ายอมรับ,พวกเราก็จะโจมตีตระกูลเทียน!"เย่ชิงเฉิงที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
จงซานที่เงียบไปชั่วขณะ,สูดหายใจลึกแล้วกล่าวออกมาว่า,"ตกลง,ในเมื่อประมุขเย่ประเมินจงซานไว้สูง,เช่นนั้นจงซานจะยอมรับงานที่ยากลำบากนี้มาก็ได้,ทว่า,จงซาน,หวังว่าทุกคนจะทำงานเต็มที่,ทำลายตระกูลเทียนให้ย่อมยับจนไม่สามารถฟื้นคืนได้."
จงซานที่เงียบไปชั่วขณะ,สูดหายใจลึกแล้วกล่าวออกมาว่า,"ตกลง,ในเมื่อประมุขเย่ประเมินจงซานไว้สูง,เช่นนั้นจงซานจะยอมรับงานที่ยากลำบากนี้มาก็ได้,ทว่า,จงซาน,หวังว่าทุกคนจะทำงานเต็มที่,ทำลายตระกูลเทียนให้ย่อมยับจนไม่สามารถฟื้นคืนได้."
"นั่นแน่นอนอยู่แล้ว!"เย่ชิงเฉิงที่หัวเราะออกมาเสียงดัง.
"อืม!"จงซานพยักหน้ารับ.
จากนั้น,พันธมิตรอย่างเป็นทางการก็ถูกจัดตั้งขึ้น,กับการหาพันธมิตรในครานี้! แผนการหาคนมากกไข่ในแผนการที่สามนี้,สำเร็จอย่างเป็นทางการแล้ว.
จงซานที่ได้เตรียมการอีกหลายอย่างในวังหลวง,ขณะที่คนอื่นๆเริ่มแยกย้าย.
เย่ชิงเฉิงที่กลับไปยังที่พักของตัวเอง,พร้อมกับกลุ่มของคนโลกอมตะ.
"ท่านประมุข,จะให้พวกเราและคนอื่นๆทำอะไรอย่างงั้นรึ?"หนึ่งในคนโลกอมตะที่กล่าวออกมาในทันที.
"กลับไปยังโลกอมตะ,แจ้งไปยังอาวุโส,ให้มาช่วยที่นี่,เตรียมการทำลายตระกูลเทียน!"เย่ชิงเฉิงที่เอ่ยปากออกมาในทันที.
"หืม?ประมุข,ท่านวางแผนที่จะให้อาวุโสมาเลยรึ?"หนึ่งในพวกเขาที่แสดงท่าทางประหลาดใจเล็กน้อย.
เย่ชิงเฉิงที่กวาดตามอง,ครุ่นคิดหากแต่ไม่ได้กล่าวถึงเหตุผล,นำแผ่นริ้วหยกออกมา,พร้อมกับบันทึกข้อมูลภายในอย่างรวดเร็ว,พร้อมกับยื่นให้กับคนของโลกอมตะ,"นำสิ่งนี้มอบให้อาวุโสด้วย!"
"ครับ!"คนโลกอมตะที่พยักหน้ารับในทันที.
.........
ค่ายทหารของเทียนเซียว.
เทียนเซียวที่จับจ้องข้อมูลที่ได้รับมาจากเมืองซิงโต่ว.
"จงซานและซิงไท่โต่วพบกันแล้วอย่างงั้นรึ?"เทีนเซียวที่ต้องขมวดคิ้วไปมา.
"ขอรับ,เขาที่เดินทางไปพบกับซิงไท่โต่วและยังเตรียมชักชวนเย่ชิงเฉิงด้วย!"เสี่ยวหวังกล่าว.
"ใช้ประโยชน์จากสถานการณ์ให้ซิงไท่โต่วและเฉินซิ่วชักจูงเย่ชิงเฉิงอย่างงั้นรึ?,แผนการของจงซานนับว่ายอดเยี่ยมทีเดียว."เทียนเซียวที่กล่าวออกมาเล็กน้อย.
"เส้าเหยี่ย,พวกเขาต้องการเข้าโจมตีตระกูลเทียนอย่างงั้นรึ?"เสี่ยวหวังที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ใช่,ต้องเป็นเช่นนั้นแน่!"เทียนเซียวที่เผยรอยยิ้มที่แปลกประหลาด.
"แล้วพวกเราจะต้องทำอย่างไรดี?"เสี่ยวหวังที่สอบถามออกไป.
"ไม่จำเป็นต้องทำอะไร?
ในเมื่อพวกเขากำลังชักชวนเย่ชิงเฉิงอยู่,เพื่อให้เข้าล้อมตระกูลเทียน,ข้าเองก็ต้องการดูว่าจงซานนั้นมีความสามารถขนาดใหนกัน!"เทียนเซียวที่กล่าวออกมาด้วยความคาดหวัง.
"แล้วพวกเราไม่แจ้งตระกูลเทียนอย่างงั้นรึ?"เสี่ยวหวังที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ตระกูลเทียนอย่างงั้นรึ?
เจ้ากังวลเกี่ยวกับกำลังของเย่ชิงเฉิงอย่างงั้นรึ?"เทียนเซียวที่กล่าวออกมาทันที.
"ขอรับ!"
"เสี่ยวหวัง,เช่นนั้นข้าจะให้เจ้าเป็นผู้ดูแลทัพแทน!"
"ขอรับ!
เส้าเหยี่ยจะกลับตระกูลเทียนอย่างงั้นรึ?"เสี่ยวหวังสอบถาม.
"ใช่แล้ว,ข้าจะต้องกลับไปดูว่าจงซานมีความสามารถขนาดใหน,เขาจะสามารถทำอะไรได้บ้าง!"เทียนเซียวที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
เสี่ยวหวังที่จ้องมองไปยังเทียนเซียวด้วยแววตาที่แปลกประหลาดใจ,เพราะว่าเสี่ยวหวังที่เข้าใจความคิดของเส้าเหยี่ยได้,จงซานที่สามารถสร้างราชวงศ์ราชันย์ขึ้นมาได้,คนผู้นี้ย่อมไม่ธรรมดา,อย่างไรก็ตามดูเหมือนว่านายน้อยเองจะสนใจจงซานผู้นี้อยู่ไม่น้อยเช่นกัน.
หยินโหลวหรี่ที่พบอ้าวเลี่ยได้ด้วยการบอกเส้นทางของเสวียนหยวน.
แม้นว่าเสวียนหยวนนั้นจะแข็งแกร่ง,ทว่าหากต้องการสังหารเซียนปฐพีก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเช่นกัน,หากไม่เพราะเสวียนหยวนมีร่างโลกต้นกำเนิดและทำการแยกร่างสามร่าง,เสวียนหยวนเพียงคนเดียวก็ทำได้แค่รับมือกับเซียนได้ทีละสองคน,การจะสังหารคนทั้งห้าพร้อมๆกัน,เป็นไปไมได้เลย,เว้นแต่จะต่อสู้หนึ่งต่อหนึ่งเท่านั้น.
แต่ถึงกระนั้นเซียนปฐพีทั้งห้าที่เข้ามาภายในโลกใบเล็ก,เสวียนหยวนย่อมรับรู้ได้อย่างแน่นอนว่า,พวกเขาไม่สามารถอยู่ในโลกใบเล็กได้นาน,ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องลงมือด้วยซ้ำ,แค่ถ่วงเวลาเอาไว้ก็พอ.
จงซานที่ส่งแผนริ้วหยกให้กับเสวียนหยวน,ทำให้เสวียนหยวนรับรู้แผนการของจงซาน,และยอมรับแผนการของจงซานด้วย,ดังนั้นเสวียนหยวนจึงได้บอกกล่าวเกี่ยวกับทิศทางที่อ้าวเลี่ยหลบซ่อนอยู่นั่นเอ่ง.
แม้นว่าหยินโหลวหรี่นั้นจะมีความแข็งแกร่งน้อยกว่าอ้าวเลี่ย,ทว่าหยินโหลวหรี่และอ้าวเลี่ยทั้งสองต่างก็รู้จักกันมาก่อน,พวกเขาที่เป็นจื่อจุ้นของเผ่าอสูรขนาดใหญ่,ก่อนหน้านี้ย่อมติดต่อกันบ้าง,ด้วยการเชิญของหยินโหลวหรี่,ทำให้อ้าวเลี่ยมาพบกับเย่ชิงเฉิง.
บางทีอ้าวเลี่ยนคงจะไม่รู้จักเย่ชิงเฉิงแต่อย่างใด,ทว่ากระบี่ลู่เซียนในมือของเย่ชิงเฉิง
เขาย่อมรู้จักดี,อีกอย่างพวกเขายังรับรู้เกี่ยวกับการคงอยู่และภารกิจของตระกูลเทียนด้วย.
ด้วยการล่อลวงด้วยคำมั่น!ที่จงซานได้เตรียมเอาไว้,ทำให้การก่อตั้งเป็นพันธมิตรเกิดขึ้นได้ไม่ยากนัก,หลังจากที่พูดคุยกันแล้ว,อ้าวเลี่ยก็กลับไปปรึกษาพูดคุยกับเซียนปฐพีอีกสี่คน,เป็นเรื่องทั่วไปที่พวกเขาย่อมเห็นด้วยกับคำขอของเย่ชิงเฉิง.
ดังนั้น,พันธมิตรเข้าโจมตีตระกูลเทียน,ก็พร้อมแล้ว.
จงซานที่เป็นผู้นำที่ต้องนำเหล่าผู้ฝึกตนสวรรค์แท้,โดยมีเย่ชิงเฉิงเป็นผู้รับรอง!
"จงซาน,พวกเราจะเริ่มเมื่อไหร่?"เย่ชิงเฉิงที่จ้องมองไปยังจงซาน.
"รออีกหนึ่งเดือน,รอคอยพันธมิตรสุดท้ายของข้า!"จงซานกล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"สุดท้ายอย่างงั้นรึ?"เย่ชิงเฉิงที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ใช่,ระหว่างนี้,พวกเราสามารถประชุมเตรียมการโจมตีตระกูลเทียนกันได้เลย!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
เย่ชิงเฉิงที่จ้องมองไปยังจงซาน,ที่มุมปากเผยยิ้มที่แปลกประหลาดออกมา,"แน่นอน,เจ้าเป็นผู้นำในครั้งนี้,พวกเราย่อมต้องฟังเจ้า!"
....
ตระกูลเทียน,ตำหนักชีพจรสวรรค์!
"ท่านพ่อ,จงซานเตรียมที่จะบุกตระกูลเทียนแล้ว!"เทียนเซียวที่กล่าวต่อเทียนจี้จื่อ.
"ใครคือจงซาน?"เทียนจี้จื่อที่ขมวดคิ้วจับจ้องมองไปยังเทียนเซียว.
"สองเดือนที่แล้ว,จงซานคือคนที่มาขอพบกับท่านพ่อ!"เทียนเซียวที่ขมวดคิ้วไปมา.
เทียนเซียวที่รับรู้ว่าบิดาตัวเองนั้นดูแคลนจงซานเป็นอย่างมาก,หากแต่ไม่คิดเลยว่าจะประมาทถึงเพียงนี้! ดูถูกถึงกับไม่จดจำแม้แต่ชื่อเลยอย่างงั้นรึ?
"เข้ารึ? บุกตระกูลเทียน? ฮึ!"เทียนจี้จื่อที่แค่นเสียงออกมา.
"ท่านพ่อไม่เตรียมตัวอย่างงั้นรึ?"เทียนเซียวที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ต้องเตรียมตัวด้วยรึ? เขา?
สวะ,เจ้าที่มีมันสมองเชาว์ปัญญาที่เหนือล้ำ,ทำให้ข้าพึงพอใจเป็นอย่างมาก,ทว่าครั้งนี้เจ้าได้พลาดแล้ว!"เทียนจี้จื่อที่ส่ายหน้าไปมา.
"หืม?"เทียนเซียวที่ประหลาดใจเล็กน้อย.
"จงซานผู้นี้,ไม่ต่างจากมดปลวก,ไม่มีอะไรดี,คาดไม่ถึงเลยว่าจะกล้าพูดจากใหญ่โตเกินจริงแม้แต่ในตำหนักชีพจรสวรรค์,อย่าได้ไปสนใจ!"เทียนจี้จื่อที่ส่ายหน้าไปมา.
"หืม?"เทียนเซียวที่จ้องมองเทียนจี้จื่อเล็กน้อย,พร้อมกับถอนหายใจเบาๆ,และไม่กล่าวอะไรต่อไป.
"เช่นนั้นบุตรไม่ขอรบกวนแล้ว!"เทียนเซียวกล่าว.
"อืม!"เทียนจี้จื่อที่พยักหน้า,พร้อมกับหลับตาบำเพ็ญเพียรต่อไป.
หนึ่งเดือน,เหล่ายอดฝีมือได้มาร่วมกันในราชวงศ์ซิงโต่ว,คนของโลกอมตะเองก็ได้เดินทางมายังนรกหมื่นจั้งมากมาย,กระจายไปทั่ว,พร้อมบุกตระกูลเทียน.
จงซานที่นำอี้หลานเชวี๋ยเข้ามายังนรกหมื่นจั้งพร้อมกับห้าผู้ฝึกตนสวรรค์แท้และห้าเซียนปฐพี.
ส่วนหยินโหลวหรี่นั้น,ทุกคนก็ประหลาดใจเช่นกันไม่รู้ว่าหายไปใน,แน่นอนว่าพวกเขารับรู้ว่าจงซานได้ให้หยินโหลวหรี่ไปกระทำงานอะไรบางอย่างแน่,ทว่าไม่รู้เช่นกันว่าหยินโหลวหรี่ไปใหน.
ทุกคนที่พลางตัวอยู่ในป่าไม้แห่งหนึ่งภายในเขตแดนนรกหมื่นจั้ง,ซึ่งตอนนี้เซียนเซิงซือได้หลอมภูติสวรรค์จากศพเซียนสำเร็จเรียบร้อยแล้ว,และเป็นพันธมิตรที่
11,เทียนกุย!(ภูติสวรรค์)
สามเดือน,เทียนกุยพร้อมใช้งานแล้ว!
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น