Immortality Chapter 658 Tian Jizi

Immortality Chapter 658 Tian Jizi

นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 658  เทียนจี้จื่อ.

Chapter 658 Tian Jizi

天机子

  เทียนจี้จื่อ.

"ราชวงศ์ราชันย์ต้าเจิ้ง? มังกรทองวาสนา 19 เล็บอย่างงั้นรึ?"

เขาจ้องมองจดหมายแนะนำตัว,และจดจ้องมองไปยังจงซาน.

"ดูเหมือนว่าต้าเจิ้งของข้าจะไม่เป็นที่รู้จัก,ทว่าก็ขอให้นำจดหมายไปให้กับประมุขเทียนจี้จื่อด้วย!"จงซานกล่าวด้วยความจริงจัง.

"พี่ใหญ่,พี่รู้จักราชวงศ์ต้าเจิ้งอย่างงั้นรึ?

"พี่ใหญ่,เพียงแค่ราชวงศ์ราชันย์,จะให้เข้าพบท่านประมุขอย่างงั้นรึ?"

"ข้าได้ยินเส้าเหยี่ยกล่าวถึงพวกเขาครั้งหนึ่ง,เรื่องนี้นับว่าเป็นเรื่องสำคัญ!"ชายคนหนึ่งที่เอ่ยกับผู้เยาว์คนอื่นๆ.

"เส้าเหยี่ย?"ทุกคนที่แสดงท่าทางประหลาดใจ.

"เจ้ารออยู่ที่นี่! ข้าจะไปพบท่านประมุขก่อน."ชายที่เป็นหัวหน้ากล่าว.

"อืม!"จงซานพยักหน้า.

หัวหน้ากลุ่มที่บินไปยังยอดเขาสูง,ทว่าก็ยังมีคนสองสามคนที่อยู่เฝ้าจงซานและพรรคพวกเช่นกัน.

"ฝ่าบาท,พวกเรา?"เหว่ยไท่จงที่กล่าวออกมาด้วยเสียงเบาๆ.

"ใช้สันติวิธีก่อน!"จงซานกล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.

"ขอรับ!"เหว่ยไท่จงพยักหน้า.

"ใช่สันติวิธีก่อนอย่างงั้นรึ? เจรจาแล้วไม่ได้ผลจากนั้นก็จะใช้กำลังอย่างงั้นรึ? ในเขตแดนตระกูลเทียน,พวกเจ้าคิดว่าตัวเองมีพลังพออย่างงั้นรึ?ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!"ผู้เยาว์ตระกูลเทียนคนหนึ่งที่เต็มไปด้วยความโอหังหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง.

"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าอ่า...!"เหล่าผู้เยาว์ตระกูลเทียนคนอื่นๆต่างก็หัวเราะตามเช่นกัน.

แววตาของเหว่ยไท่จงที่เผยท่าทางโกรธเกรี้ยวอยู่เหมือนกัน,ส่วนหยินโหลวหรี่ที่ขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย,เซียนเซิงซือที่ยังคงสุขุมใบหน้าเรียบง่ายไม่เปลี่ยนแปลง,ใจซานเองก็เช่นกันหาได้สนใจคนเหล่านี้แม้แต่น้อย.

เห็นฝ่ายตรงขามที่ไม่ได้มีอารมณ์ร่วม,เหล่าผู้เยาว์ตระกูลเทียนที่แค่นเสียงไม่สนใจพวกเขาอีกต่อไป.

จากนั้นไม่นาน,คนที่นำจดหมายแนะนำตัวไปก็กลับมา.

"ท่านประมุขให้มาเชิญ,ทุกท่านเชิญตามข้ามา!"

"อืม!"จงซานที่พยักหน้ารับ.

เหล่าผู้เยาว์ตระกูลเทียนแสดงท่าทางสงสัยเช่นกัน,จงซานและพรรคพวกที่บินตามคนนำทางไปยังเทือกเขาใหญ่ทิศใต้,เมื่อมาถึงยอดเขาทุกคนก็ร่อนลงที่เชิงเขา.

"ตามธรรมเนียมตระกูลเทียน,ทุกคนที่ขึ้นไปบนยอดเขาห้ามบิน!"ชายผู้นำทางกล่าว.

"อืม!"จงซานพยักหน้าก่อนที่จะก้าวตามชายคนดังกล่าวนำทางไปด้านใน.

"ท่านประมุขตอนนี้รออยู่ที่ตำหนักชีพจรสวรรค์,เชิญตามข้ามา!"ผู้นำทางกล่าวอีกครั้ง.

"ตำหนักชีพจรสวรรค์อย่างงั้นรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.

"มีอะไรอย่างงั้นรึ?"

"ที่นี่ไม่ใช่ยอดเขาหมิง(ชีวิต)หรอกรึ? แล้วทำไมชื่อตำหนักคือชีพจรสวรรค์ล่ะ?"จงซานที่ครุ่นคิดแสดงท่าทางประหลาดใจ.

"เป็นยอดเขาหมิง,ตระกูลเทียนมีแท่นบูชาที่นี่,แน่นอนว่าจะต้องเรียกว่า,ตำหนักชีพจรบูชาสวรรค์"ชายคนดังกล่าวตอบ

ที่จริงขณะจงซานได้ยินชื่อของสถานที่ดังกล่าว,ทำให้เขานึกถึงอีกสถานที่,ซึ่งใช้ชื่อตำหนักว่า,ตำหนักชีพจรสวรรค์นั่นเอง.

เป็นสถานที่พำนักของผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยของราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลว,อาวุโสเทียนนั่นเอง.

ขณะที่เขาต้องการหาหลักฐานเพื่อชำระล้างความผิดให้กู่เฉียนโหยวนั้น,จงซานได้เดินทางไปยังที่พำนักของอาวุโสเทียนเพื่อให้ช่วยเหลือ,ตำหนักที่อาวุโสเทียน,มีชื่อเรียกว่า,ตำหนักชีพจรสวรรค์,และจงซานเองก็รับรู้ว่าผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยนั้นแตกต่างกันไป,ในสวรรค์นั้นแต่ละคนจะฝึกฝนชีพจรที่แตกต่างกัน,ชีพจรสวรรค์,ชีพจรปฐพี,ชีจรเทพ,ชีพจรเทพ,ชีพจรภูติ,ซึ่งอาวุโสเทียนฝึกฝนชีพจรสวรรค์,ดังนั้นชื่อตำหนักของเขาย่อมต้องชื่อ,ตำหนักชีพจรสวรรค์,ทว่าตอนนี้มันเหมือนกันเกินไปหรือไม่!

"ไม่ทราบว่าเจ้ารู้จัก,อาวุโสเทียนหรือไม่?"จงซานที่สอบถามออกไป,ขณะที่เดินตามชายนำทาง.

"เอ๊ะ? เจ้ารู้จักจ้าวตำหนักฮวงจุ้ยด้วยอย่างงั้นรึ?"ชายคนดังกล่าวจ้องมองจงซานด้วยความแปลกประหลาด.

"จ้าวตำหนักฮวงจุ้ย?อาวุโสเทียนนะรึ?"จงซานที่แสดงท่าทางประหลาดใจ.

"คนที่เจ้าเอ่ยก็คือจ้าวตำหนักฮวงจุ้ย,เจ้ารู้จักนามของเจ้าตำหนักฮวงจุ้ยได้อย่างไร? แม้แต่ผู้เยาว์ตระกูลเทียนเกือบทุกคนยังไม่มีใครรู้จักเลย!"ชายคนดังกล่าวที่จ้องมองไปยังจงซานด้วยความจริงจัง.

"ข้าและอาวุโสเทียนเป็นคนรู้จักกัน!"จงซานที่กล่าวออกมาเล็กน้อย.

ได้ยินคำพูดของจงซาน,ชายคนดังกล่าวที่ทำหน้าแปลกประหลาด,จดจ้องมองจงซานคราหนึ่ง,และไม่เอ่ยอีกต่อไป.

จงซานที่ถูกนำไปยังยอดเขาหมิง,บนยอดเขาหมิงนั้น,ไม่มีกรรมวาสนาและวาสนาแผ่นดินส่องถึง,ทว่าด้านบนนั้นเต็มไปด้วยประกายแสงสีเขียว,ที่เจิดจรัสปกคลุมท้องฟ้า.

จงซานที่เงยหน้าขึ้นมา,พบดวงดารามากมายเต็มท้องฟ้า,ดวงดาวที่กว้างใหญ่ไพศาล,บนท้องฟ้ามีดวงดาวมากมาย.

แสงดวงดาราส่องประกายระยิบระยับ,หากว่ามีค่ายกลเหนี่ยวนำ,แสงดวงดาราเหล่านี้จะต้องเปล่งประกายสนับสนุนค่ายกลที่ทรงพลังได้อย่างแน่นอน.

เป็นไปได้ว่าดวงดาราเหล่านี้,เป็นพลังที่ไว้ใช้สร้างค่ายกลปกป้องขุนเขาแห่งนี้หรือไม่?

จงซานที่รู้สึกอัศจรรย์ใจเป็นอย่างมาก,รากฐานของตระกูลเทียนนับว่าแข็งแกร่งจริงๆ.

บนยอดเขาสูงนั้น,มีสิ่งก่อสร้างขนาดใหญ่,เหล่าผู้เยาว์มากมายที่เดินทางไปมาด้านบน,เห็นจงซานที่มีคนนำมา,และไม่มีใครขวางพวกเขา.

จากนั้น,จงซานก็ถูกนำไปยังตำหนักที่มีกระเบื้องขนาดใหญ่เหมือนเกล็ดมังกรถูกสร้างขึ้นมาเป็นตำหนัก.

บนตำหนักมีอักษรที่ลอยอยู่,ตำหนักชีพจรสวรรค์,และพื้นที่รอบๆยังมีองค์รักษ์คอยปกป้องมากมาย.

"เจ้ารอยู่ที่นี่,ข้าจะเข้าไปรายงานท่านประมุข!"ชายคนดังกล่าวเอ่ย.

"อืม!"

จากนั้นชายคนดังกล่าวก็เข้าไป,พร้อมกับเร่งรีบออกมาแล้วกล่าวว่า."เข้าไปด้านในได้แล้ว!"

จงซานที่พาคนของเขาสามคนก้าวเดินเข้าไปด้านใน.

ทันทีที่ก้าวเข้าไป,ทุกคนที่รู้สึกราวกับว่า,กำลังก้าวเข้าไปในทะเลดวงดารา,พื้นที่รอบๆราวกับเป็นดงของดวงดาว,เส้นทางที่ราวกับเป็นเส้นทางของวงโคจรของดาวดาว,และพื้นที่รอบๆก็เต็มไปด้วยดวงดาวเต็มไปหมด,ทว่าจงซานรู้ดีว่า,สิ่งเหล่านี้ถูกสร้างขึ้น,เป็นภาพฉายของท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมู่ดาว,ถูกฉายลงมาภายในห้องโถงแห่งนี้นั่นเอง.

สถานที่แห่งนี้เป็นห้องโถงที่ดูอลังการยิ่งใหญ่เป็นอย่างมาก.

ที่ใจกลางของห้องโถงนั้น,มีชายชราที่มีรูปร่างเหมือนกับปุถุชนวัย 60 ปี,นั่งสมาธิหลับตา,พื้นที่รอบๆปรากฏดวงดาราหมุนวนโคจร,โดยที่มีเขาเป็นศูนย์กลางของวงโคจรดังกล่าว.

ปราณพลังที่น่าเกรงขามของชายชรา,ราวกับเขาคือศูนย์กลางของท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมู่ดาว.

พวกเขาที่ก้าวเข้ามาในห้องโถงดังกล่าว,ชายชราที่ค่อยๆลืมตาขึ้นช้าๆ,ดวงตาที่คมกล้าเหมือนกับคมกระบี่สาดส่องปะทุออกมาในทันที.

"ราชวงศ์ราชันย์ต้าเจิ้ง?ราชันย์จง?? จือจุ้ยหยิน?"ชายชราที่ลุกขึ้นช้าๆ.

ชายชราที่คล้ายเต็มไปด้วยไมตรีจิต,หากแต่ดูลึกล้ำยากจะคาดเดา,เป็นอำนาจบารมีที่ราวกับว่ายืนอยู่บนสวรรค์.

"คารวะประมุขตระกูลเทียน!"จงซานที่เอ่ยออกมาในทันที.

"คารวะประมุขตระกูลเทียน!"หยินโหลวหรี่ที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพเช่นกัน.

ส่วนเหว่ยไท่จงและเซียนเซิงซือยืนอยู่ด้านหลังจงซานไม่ได้กล่าวอะไร.

"จือจุ้นหยิน,ว่าแต่ทำไมวันนี้ถึงได้มีเวลาวางเดินทางมายังตระกูลเทียนล่ะ?"เทียนจี้จื่อกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย.

"เมื่อไม่นานมานี้ผู้น้อยได้อาศัยอยู่ที่ราชวงศ์ราชันย์ต้าเจิ้ง,อาจจะเรียกได้ว่าอยู่กินยังสถานที่ดังกล่าวมาสักระยะแล้ว,ด้วยเหตุนี้ราชันย์จงจึงได้เชิญชวนให้มาเยือนสถานที่แห่งนี้."หยินโหลวหรี่ที่ตอบกลับ.

"หืม? ราชันย์จงอย่างงั้นรึ?"ชายชราที่หันหน้าจดจ้องมองจงซาน,แววตาที่กำลังพิจารณาใคร่ครวญ.

"ราชวงศ์ราชันย์เล็กๆ,ไม่อยู่ในสายตาของประมุขตระกูลเทียน,หากแต่จงซานนั้นมีเรื่องที่ยังไม่เข้าใจ,จึงต้องการคำชี้แนะจากประมุขตระกูลเทียน."จงซานที่ขมวดคิ้วและกล่าวออกมาในทันที.

"หืม? กล่าวมา!"เทียนจี้จื่อที่ชำเลืองมองจงซาน.

"ข้าคิดว่า,ภายในภพหยินนั้น,มีคนเช่นจงซานมากมาย,หากแต่,ไม่รู้ว่าทำไมประมุขตระกูลเทียนจึงได้ให้พบเป็นการส่วนตัวอย่างงั้นรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย.

"ประมุขของราชวงศ์ราชันย์เล็กๆ,ความจริงๆไม่คู่ควรให้ข้าพบเป็นการส่วนตัวอย่างงั้นรึ?!"เทียนจี้จื่อที่เผยยิ้มเหมือนก่อนหน้านี้,ทว่าท่าทางนั้นดูอหังการบ้าคลั่งเป็นอย่างมาก.

จากที่เห็นบอกได้อย่างชัดเจนว่าดูมีไมตรีจิตแค่เพียงภายนอก,หากแต่ภายในนั้นซ่อนความบ้าคลั่งดุร้ายเอาไว้.

"ทำไมอย่างงันรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วสอบถาม.

"เพราะว่าบุตรชายของข้า,ครั้งหนึ่งข้าได้ยินชื่อของจ้าจากปากของเขา,ข้าเองจึงต้องการจะเห็นด้วยตาตัวเอง,คนที่จะสามารถเทียบเคียงบุตรชายของข้าได้ในอนาคต,จะมีรูปร่างหน้าตาอย่างไร?"เทียนจี้จื่อที่ชำเลืองมองจงซาน,สายตาที่เต็มไปด้วยความอหังการ.

"เทียบเคียงได้ในอนาคตอย่างงั้นรึ? ฮ่าฮ่าฮ่า,ประมุขตระกูลเทียนล้อกันเล่นแรงไปแล้ว!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.

"ไม่ใช่ข้า,หากเป็นบุตรของข้าเทียนเซียว,ทว่า,ข้าเองก็ไม่เห็นว่าเจ้าจะมีอะไรผิดปรกติ!"

"อย่างงั้นรึ? มีผู้คนมากมายที่บำเพ็ญชื่อเสียง,ข่าวลือที่ได้รับยอมผิดพลาดบ้าง,จงซานอาจจะไม่โชคดีเช่นคนอื่นก็ได้!"จงซานที่เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย.

จงซานแม้นว่าภายนอกจะดูปกติ,ทว่าภายในใจของเขาที่เต็มไปด้วยความเย็นชา,เพราะว่าจงซานสัมผัสได้ถึงความดูถูกดูแคลนจากเทียนจี้จื่อได้,หากเป็นเมื่อก่อนในอดีต,จงซานคงจะไม่พูดอะไรด้วยต่อ,หากแต่นี่เพื่อหยิงหลาน,จงซานย่อมต้องระงับความเย็นชาเอาไว้ในใจ.

"ว่าแต่เจ้ามีเรื่องอะไรถึงได้เดินทางมายังตระกูลเทียน,ต้องการอะไรอย่างงั้นรึ?"เทียนจี้จื่อที่ถามออกมาตรงๆ.

จงซานที่ขมวดคิ้วเล็กน้อย,เพราะว่าจากคำพูดของเทียนจี้จื่อนั้น,ย่อมรับรู้อยู่แล้วว่าเขามีจุดประสงค์,แม้นว่าการที่เขายอมให้จงซานเข้ามาเป็นเพราะเทียนเซียวก็ตามที.

จงซานที่สูดหายใจลึก,ไม่ต้องการอ้อมค้อมอีกต่อไปเช่นกัน,ยิ่งพูดมาก็จะยิ่งถูกดูแคลน,เช่นนั้นควรจะกล่าวออกมาตรงๆเช่นกัน.

"ข้าเดินทางมาเพื่อ บ่อคลื่นสงบ."จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.

"หืม?"

ขณะที่เทียนจี้จื่อได้ยินคำว่า,"บ่อคลื่นสงบ" ดวงตาของเขาที่หดเล็กลง,เผยท่าทางประหลาดใจออกมา.

"คนในครอบครัวของข้านั้น,ถูกคนของตระกูลเทียนจับไปยังบ่อคลื่นสงบ,เช่นนั้นข้าจึงใครขอให้ประมุขตระกูลเทียนปล่อยตัวกลับมาได้หรือไม่?"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างจริงจัง.

"ข้าไม่รู้ว่าเจ้ากำลังกล่าวสิ่งใด!"เทียนจี้จื่อที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา.

ส่วนจงซานยังคงกล่าวต่อ,"นางมีนามว่า เหว่ยหยิงหลาน,ขณะที่กำลังข้ามผ่านน้ำพุหยิน,ได้ถูกคนของตระกูลเทียนจับไป,ไม่รู้ว่าท่านได้ยินชื่อของนางหรือไม่,ทว่า,แน่นอนว่าท่าต้องรับรู้อะไรอยู่แล้ว."

ขณะที่จงซานกล่าวได้นำหยกบันทึกออกมา,พร้อมกับใช้พลังกระตุ้นฉายภาพด้านในออกมาด้วยเช่นกัน.

หยินหลานที่เข้ามาในภพหยิน,และถูกผู้เยาว์ของตระกูลเทียนจับไปนั่นเอง.

"เป็นนางอย่างงั้นรึ?"ดวงตาของเทียนจี้จื่อที่ชำเลืองมองออกไป,จดจ้องมองหยิงหลานด้วยความประหลาดใจ.

"ท่านประมุขตระกูลเทียนรู้อย่างงั้นรึ?"จงซานที่เผยท่าทางดีใจออกมา.

ทว่าในเวลาเดียวกัน,แววตาของเทียนจี้จื่อที่เผยความโกรธแค้นออกมาด้วยเช่นกัน.

"นางรึ? นางคือหายนะ! ชิ!"ดวงตาของเทียนจี้จื่อปลดปล่อยจิตสังหารที่รุนแรงออกมา.

"ขอให้ประมุขตระกูลเทียนคืนนางให้กับพวกเราได้หรือไม่?"จงซานที่กล่าวออกมาในทันที.

"ไม่!"แววตาที่เย็นชาของเทียนจี้จื่อที่กวาดตามองออกมา.

"ไม่? เช่นนั้นของให้ประมุขตระกูลเทียนโปรดชี้แจ้งให้ข้าเข้าใจด้วย!"จงซานที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.

"ฮ่าฮ่าอ่า,อธิบายให้เจ้าเข้าใจอย่างงั้นรึ? เจ้าคู่ควรอย่างงั้นรึ?"เทียนจี้จื่อที่กล่าวออกมาด้วยความโกรธ.

ขณะที่จงซานกำลังจะกล่าวอะไรออกมานั้น,ที่ด้านนอกของตำหนักก็ได้ยินเสียงของสตรีผู้หนึ่งดังขึ้น,เป็นเสียงที่ค่อนข้างแก่ชรา.

"ท่านประมุขมีเรื่องอะไรถึงได้โกรธเกรี้ยวอย่างงั้นรึ?

สายตาของทุกคนที่จดจ้องมองไปพร้อมๆกัน,มีสตรีสูงวัยที่ดูน่าเกียจ,ผมสีขาวโพลน,สวมชุดสีขาว,เดินค้ำไม้เท้าก้าวเข้ามาช้าๆ.

"อาวุโสเทียน,เจ้ามาอะไรรึ!"เทียนจี้จื่อที่สูดหายใจลึก.

อาวุโสเทียนอย่างงั้นรึ? ดวงตาของจงซานแทบถลนออกมาจากเบ้า,หญิงชราผู้นี้คือ อาวุโสเทียนอย่างงั้นรึ? นี่คือจ้าวตำหนักฮวงจุ้ย,อาวุโสเทียนรึ? มีคนที่ชื่อเหมือนกันด้วยอย่างงั้นรึ?

ไม่ใช่,ถึงแม้ว่าจะมีชื่อเหมือนกัน,ทว่าไม่มีทางที่จะมีทักษะเหมือนกัน,คนที่เรียกตัวเองว่าอาวุโสเทียน,นั่นก็หมายความว่าได้บำเพ็ญวิถีฮวงจุ้ยเทียน,ต้องรู้ด้วยว่า,ยกเว้นหนีปู่ซาที่เป็นข้อยกเว้น,ชีพจรฮวงจุ้ยของผู้บำเพ็ญฮวงจุ้ยไม่ได้มีมากมายนัก,และที่สำคัญอาวุโสเทียนในภพหยาง,ก็ยังใช้ชื่อตำหนักเหมือนกัน,ตำหนักชีพจรสวรรค์?

"ข้าไม่เคยออกจากตระกูลเทียนกว่า 2 พันปีแล้ว,หากแต่ได้ยินมาว่ามีคนรู้จักข้าเดินทางมา,ดังนั้นข้าจึงได้เดินทางมาดู!"อาวุโสเทียนสตรีกล่าวออกมาเบาๆ.

จงซาน,"........."

สายตาของทุกคนที่จ้องมองมายังจงซานพร้อมกัน.

จงซาน,"..........."

"เป็นเจ้าอย่างงั้นรึ?"อาวุโสเทียนสตรีจ้องมองไปยังจงซานพร้อมกับขมวดคิ้วไปมา.

"..........."

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย

Author(s)

Guan Qi
Watching Chess

สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.