Immortality Chapter 304 Broken city

Immortality Chapter 304  Broken city

นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 304 เมืองแตก.

Chapter 304  Broken city

破城

เมืองแตก.

ผ่านมาแล้วแปดชั่วโมง,กับพายุคลื่นน้ำที่ซัดสาด เชี่ยวกราดพัดเมืองอัคคีสวรรค์,บนป้อมปราการทิศตะวันออก.

"เจ้าเมือง,อีกไม่ถึงครึ่งชั่วโมง,น้ำจะต้องท่วมกำแพงเมืองแน่,เมื่อถึงตอนนั้นน้ำจะทะลักเข้ามาในเมืองทันที."ขุนพลที่กล่าวออกมาอย่างร้อนใจ.

"เจ้าเมือง,ภายในเมืองตอนนี้เต็มไปด้วยน้ำ,ขังไปทั่วทุกสาถนที่,ถูกนำท่วมทั้งหมด,72 ย่านธุรกิจ,ตอนนี้ถูกท่วมไป 16 แห่งแล้ว,ประชาชนเต็มไปด้วยความหวาดกลัว,ตอนนี้คนมากมายเคลื่อนที่ไปบนภูเขาแล้ว,น้ำที่กระเซ็นเข้ามาไม่หยุดเลย,อีกไม่นานต้องท่วมไปทั่วเมืองแน่,"ขุนพลอีกคนที่กล่าวออกไปด้วยความเป็นกังวล.

"ทนต่อไปให้ถึงที่สุด,กำแพงเมืองอัคคีสวรรค์ยังคงทนได้อยู่,ตอนนี้จะทำอะไรได้,วิชาของมังกรนั้นแข็งแกร่งเกินไป,มีแต่ต้องทนเท่านั้น,ยิง,ยิงต่อไป!"เจ้าเมืองอัคคีสวรรค์ยังคงตะโกนเสียงดัง.

เจ้าเมืองอัคคีสวรรค์รู้ดีว่าสถานการณ์ในเวลานี้นับว่าหนักหนาสาหัสมาก,มันเกินจะรับได้แล้ว,อีกครึ่งชั่วโมงรึ? ทุกคนต่างก็รู้?แล้วเขาจะพูดอะไรได้ล่ะ?

ถึงแม้ว่าเจ้าเมืองอัคคีสวรรค์จะได้ส่งขอความช่วยเหลือจากราชวงศ์สวรรค์ต้ายวีไปแล้ว,ยังไปไม่ถึงด้วยซ้ำ,แต่จะให้เขายอมแพ้ได้อย่างไร!

กับการรบเช่นนี้,มันเกิดขึ้นเร็วเกินไป,น้ำที่เอ่อล้นท่วมขึ้นมาอย่างรวดเร็ว,ใครจะรู้ล่ะว่าจะมีเรื่องที่เกินจะคาดการณ์เช่นนี้เกิดขึ้นได้?

ไม่ใช่ว่าเหล่ามังกรมากมายเหล่านี้เชื่อฟังคำพูดของจงซานหรอกรึ?บางทีน้ำที่ท่วมมานี้? เป็นกำลังเสริมของเขาอย่างงั้นรึ?

เจ้าเมืองอัคคีสวรรค์ตอนนี้ได้แต่กำหมัดแน่นรอคอย.

มันเป็นเรื่องเศร้าเกินไปแล้ว,กับการรบเช่นนี้,กับการที่รอคอยตกไปอยู่ในเงื้อมมือของศัตรู,เรื่องนี้เต็มไปด้วยความห่อเหี่ยวใจนัก.

เหล่าทหารทุกคนในป้อมปราการที่จ้องมองน้ำที่ท่วมขึ้นมาเรื่อยๆ,ทุกคนที่เต็มไปด้วยความกังวล,ต้องทำอย่างไร? น้ำ,มวลน้ำมหาศาล,ตอนนี้มันเริ่มไหลเข้ามาในประตูเมืองแล้ว,ด้วยเหล่ามังกรที่พ่นน้ำออกมาไม่หยุด,อีกไม่นานเมืองอัคคีสวรรค์จะต้องแตกแน่.

หลังจากผ่านไปแล้วครึ่งชั่วโมง,น้ำทะเลเวลานี้ได้ท่วมป้อมไปในที่สุด,เจ้าเมืองอัคคีสวรรค์ยังคงเงียบปากไม่พูดอะไร,เหล่าทหารทุกคนต่างก็เต็มไปด้วยความกังวล.

ที่ไกลออกไป,บนยอดเขาแห่งหนึ่ง.

"จอมพล!ตอนนี้น้ำได้ท่วมหมดแล้วเจ้าเมืองอัคคีสวรรค์ไม่มีทางให้หนีแล้ว,ตอนนี้หยุด,บังคับให้เขายอมแพ้อีกครั้งหรือไม่?"สุ่ยอู๋เหินที่ขมวดคิ้วกล่าวอยู่ด้านข้าง.

"หยุดรึ?"จงซานที่เผยยิ้มออกมา.

"ใช่แล้ว,ถึงแม้ว่าพวกเราจะไม่สามารถบังคับเจ้าเมืองให้ยอมแพ้ได้,แต่ขวัญกำลังใจของทหารข้างในตอนนี้ถือว่าตกต่ำ,หากใช้กองกำลังของพวกเราเข้ายึดครองเมืองอัคคีสวรรค์เลย,พวกเขาจะต้องยอมแพ้แน่,เรื่องนี้ไม่ดีกว่ารึ? หากน้ำทะลักเข้าท่วมด้านในทั้งหมด,จะสร้างความหายนะเสียหายให้กับประชาชนทั่วไปอย่างแน่นอน,เมื่อถึงตอนนั้นประชาชนจะเต็มไปด้วยความไม่พอใจ,อาจจะมีผลกับการยึดเมืองในภายหลังก็ได้."สุ่ยอู๋เหินที่ทารวิเคราะห์.

"เฮ้เอ้,ความคิดเห็นของเจ้านับว่าดี,ทว่าหากมองภาพรวมแล้ว,มันไม่ถูกต้อง."จงซานกล่าว.

"ไม่ถูกต้อง?"สุ่ยอู๋เหินที่แสดงท่าทางสงสัย.

"ถูกแล้วมันไม่ถูกต้อง,เจ้าเป็นกังวลเกี่ยวกับประชาชนที่จะรู้สึกต่อต้านอย่างงั้นรึ? ด้วยน้ำที่ไหลบ่ากวาดล้างทุกสิ่ง,นี่นับว่าเป็นการกวาดล้างใครใหญ่ที่จะเป็นตัวอย่างให้ทุกคนได้เห็น."จงซานกล่าวอย่างจริงจัง.

"หืม?"สุ่ยอู๋เหินที่แสดงท่าทางสงสัย.

"อย่างแรกน้ำท่วมนี้ไม่มีทางถอย,น้ำทะเลที่ท่วมสูงกำแพงเมือง,มันได้ทำลายขวัญกำลังใจของทหารจนหมดสิ้น,กองกำลังทหารตอนนี้ยากที่จะรวมตัวกันได้,เมื่อขวัญกำลังใจตกตำ,การจะต่อต้านก็จะมีน้อยลง,เมื่อพวกเขายอมพ่ายแพ้,ก็จะไม่มีใครกล้าปฏิวัติเข้าร่วมราชวงศ์ต้ายวีอีก,ถัดมาประชาชน,ข้าต้องการยึดเมืองทั้งสิบสองเมืองไม่ใช่เมืองนี้เมืองเดียว,นี่คือตัวอย่างที่พวกเขาจะได้รับ,นี่คือภัยพิบัติที่จะเป็นเหตุ,ให้เมืองอื่นๆไม่กล้าปล่อยให้มันเกิดขึ้นอีก,หากเราปล่อยให้ที่นี่น้ำท่วมสร้างความเสียหายจะมีคนตายไป 50,000 คน,หากหยุดตอนนี้ใช้กองกำลังเข้ายึดเมืองมีคนตายแค่ 10,000 คน,แต่หากรวมทั้ง 12 เมืองแล้ว,คนจะตายไปถึง 120,000 คน,หมายความว่าให้คนตายที่นี้เพียง 50,000 ,ก็จะสามารถยึดเมืองอื่นๆได้,โดยที่พวกเราไม่ต้องพยายามมาก,และยังสามารถยึดครองเมืองอื่นๆของ 12 หลิงไห่ได้อย่างง่ายดาย,หากไม่ข่มขู่ให้หวาดกลัว,ก็จะมีคนกัดฟันต่อสู้กับพวกเราไม่หยุดสักที."จงซานกล่าว.

"ครับ!"สุ่ยอู๋เหินที่กล่าวรับในทันที.

ยังมีอีกเล็กน้อยที่ไม่ได้บอกกล่าวต่อสุ่ยอู๋เหิน,ในสนามรบ,หากว่าต้องการควบคุมสถานการณ์โดยรวมให้ได้แล้ว,ก็ไม่จำเป็นต้องสงสารหรือแสดงความเมตาต่อฝ่ายตรงข้ามให้ได้ต่อรอง,หากต้องการให้ทุกอย่างอยู่ในการควบคุม,จะต้องควบคุมสนามรบและควบคุมการต่อสู้ให้ได้.

น้ำที่กำลังไหลบ่าข้ามกำแพงเมืองเข้าไปด้านในอย่างรวดเร็ว.

"วูซซซซซซ! ซ่า!"

มวลน้ำมหาศาลที่ไหล่บ่าอย่างรุนแรง,กวาดพื้นที่ด้านในแทบจะในทันที.

เหล่าทหารมากมายที่ถอยห่างออกไป,เข้าไปในเมือง,หากไม่เข้าไปในเมืองนะรึ? เกรงว่าด้วยคลื่นน้ำที่รุนแรงจากมังกรที่ม้วนกวดกระแทกเข้ามา,เป็นอะไรที่พวกเขาไม่สามารถจะพรรณนาถึงได้เลย.

"สวรรค์ต้องการจะทำลายล้างเมืองอัคคีสวรรค์ของข้ารึไง!"เจ้าเมืองอัคคีสวรรค์ที่ยังไม่ยอมจำนน.

ภายในการคุ้มกันของเหล่าขุนพล,เขาก็ถอยเข้าไปในเมืองอัคคีสวรรค์,ซึ่งป้อมปราการด่านหน้าตอนนี้ถูกน้ำท่วมไปหมดแล้ว.

มังกรวารีตอนนี้พุ่งเข้ากระแทกไปยังประตูเมืองอย่างรวดรุนแรง,ซึ่งเวลานี้ประตูเมืองไม่มีผู้คุ้มกันแล้ว,มังกรวารีที่ทำการเปิดประตูเมืองทิศตะวันออก.

ทันทีที่ประตูเมืองเปิดออก,มวลน้ำมหาศาลผลักดันเข้าไปภายในเมืองในทันที.

แรงดันมหาศาล,ที่เชี่ยวกราดดูดน้ำเข้าไปในเมืองจนกลายเป็นน้ำวน!

เมืองอัคคีสวรรค์แตกแล้ว!

"ทำให้เมืองอัคคีสวรรค์เต็มไปด้วยน้ำ,เมื่อพวกเขายอมแพ้,ค่อยเปิดประตูทิศใต้,ในเวลานั้นพวกเราค่อนเข้าไป."จงซานที่กล่าวต่อเห่าเม่ยลี.

"เจ้าบอกข้าแล้ว."เห่าเม่ยลีที่กล่าวอย่างไม่เป็นมิตรนัก.

เสียงของเสี่ยวจินที่คำรามดังก้องไปทั่วท้องฟ้า.

"โฮกกกก"

น้ำท่วมที่ไหลบ่าอย่างรุนแรง,พุ่งเข้าไปในเมืองอัคคีสวรรค์ไม่หยุด,ด้วยการเคลื่อนกระแสน้ำด้วยเผ่ามังกร,ในเมืองตอนนี้จึงถูกน้ำไหล่ม้วนกวดทุกสิ่งทุกอย่างไป.

สายน้ำที่บ้าคลั่งพุ่งเข้าไปในเมืองอัคคีสวรรค์.

"จอมพล,ถึงเวลาพวกเราเข้าไปด้านในแล้วหรือยัง,ตอนนี้ภายในเมืองเต็มไปด้วยสายน้ำแล้ว."หลิวอู๋ซ่างที่ขมวดคิ้วไปมา.

"อู๋เหิน,เจ้าบอกอู๋ซ่างซิ,เมื่อครั้งที่เมืองอู๋ซวังแตก,เหตุการณ์เป็นอย่างไร,ใช้เวลาฟื้นฟูเท่าไหร่?"จงซานที่เผยยิ้มออกมา.

"ก่อนหน้าจอมพลที่ยึดเมืองอู๋ซวังกลับคืนมา,ในสองวัน,ยกเว้นค่ายทหาร,ภายในสองวันสิ่งก่อสร้างทั้งหมดถูกทำลาย,ทว่าสี่เดือนหลังจากนั้น,สิ่งก่อสร้างต่างๆก็ถูกสร้างกับคืนมา,ฟื้นฟูกลับมาเป็นเหมือนเช่นเดิม,เรื่องนี้,เจ้าโปรดวางใจ,ด้วยสิ่งก่อสร้างเมืองป้อมปราการนับว่าแข็งแกร่งไม่พังทลายโดยง่าย,ประชาชนส่วนมากเป็นผู้ฝึกตน,การจะสร้างเมืองขึ้นมาใหม่นั้น,นับว่าง่ายมาก."สุ่ยอู๋เหินที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.

หลังจากที่รอคอยกว่าสองวัน,น้ำท่วมประตูไปจนสิ้น,พื้นที่ทุกแห่งถูกน้ำท่วมหมด,มังกรมากมายได้จากไปหมดแล้ว,ตอนนี้พวกเขาได้ปล่อยน้ำออกที่ประตูอีกฝั่ง.

ในเวลาเดียวกัน,ทหารสังเกตการได้เข้ามารายงาน,"เรียนจอมพบ,ประตูตะวันตกเปิดออกแล้ว.

"ดี,เข้าไปในเมืองได้!"จงซานกล่าว.

กองกำลังห้าแสน,ตอนนี้ได้ลงจากยอดเขา,เข้าไปในเมืองด้วยความตื่นเต้น,สุดท้ายแล้วเมืองอัคคีสวรรค์ก็สามารถยึดครองได้ในเวลาสามวัน.

กับสิ่งที่เกิดขึ้น,ทุกคนแทบไม่อยากเชื่อเลยว่าเป็นเรื่องจริง.

จงซานที่บินนำหน้า,ได้สั่งการต่อสุ่ยอู่เหิน,เจ้าฉวนและหลิวอู๋ซ่าง,"แจ้งไปยังทหารทุกคนให้กระทำการอย่างระมัดระวัง,หลังจากที่เข้าไปในเมืองแล้ว,ยึดครองทรัพย์สินของกลุ่มผู้มีอิทธิพลทั้งหมด,สำหรับคนที่ยอมจำนน,มอบรางวับปลอบใจไป,เพื่อให้สามารถฟื้นฟูตัวเองกลับมาได้,ส่วนคนที่ไม่ยอม,ให้สังหารในทันที!"

"ครับ!"เหล่าขุนพลที่ตอบรับในทันที.

สองวันหลังจากนั้น,ที่ตำหนักเจ้าเมืองอัคคีสวรรค์!

เหล่าขุนพลที่เนื้อตัวมอมแมมไปหมด,ทว่าแต่ละคนต่างก็เต็มไปด้วยความตื่นเต้น.

ห้าวันเท่านั้น,เพียงแค่ห้าวัน,ก็ยึดเมืองอัคคีสวรรค์อย่างราบคาบ,ควบคุมเมืองอัคคีสวรรค์ได้ทั้งหมด,จอมพลร้ายกาจเป็นอย่างมาก.

"สุ่ยอู๋เหิน,เรื่องที่ให้เจ้าไปจัดการเป็นอย่างไรบ้าง?"จงซานกล่าว.

"เหล่าขุนนางเมืองอัคคีสวรรค์ในเวลานี้ถูกกำจัดไปหมดแล้ว."สุ่ยอู๋เหินที่กล่าวรายงานด้วยความตื่นเต้น.

กับการกระทำที่ชั่วร้ายของจงซาน,เนี่ยนโหยวโหยวที่เผยยิ้มหัวเราะออกมา,,เรื่องก่อนหน้านี้ในสายตาของทุกคน,ยังจำภาพเหตุการณ์แผนโจรผุ้ร้ายของเขา?

"จอมพลเรื่องที่ให้จัดการนั้นเรียบร้อยแล้ว."สุ่ยอู๋เหินที่กล่าว

"อืม."จงซานพยักหน้า.

"เพื่อปลอบใจชาวเมืองเหล่าพ่อค้าที่ต้องการสร้างร้านขึ้นใหม่,จะไม่เก็บภาษาเป็นเวลาสามปี,ส่วนประชาชนทั่วไปจะได้รับเงินชดเชยในการสร้างบ้านขึ้นใหม่,ส่วนคนที่ไม่ยอมจำนนจะถูกสังหารทันที,และมีจำนวนของทหารของตำหนักเจ้าเมืองอัคคีสวรรค์ยอมจำนนเป็นจำนวน 400,000 นาย."สุ่ยอู๋เหินรายงาน.

"เจ้าทำการจัดการอย่างไรกับทหารที่ยอมจำนนรึ?"จงซานที่กล่าวถามอีกครั้ง.

"ครับ,ตามคำสั่งของจอมพล.ให้จัดตั้งทัพขึ้นมา,รวบรวมเหล่าทัพที่แตกพ่าย,สร้างขึ้นมาใหม่,สำหรับคนที่ยอมจำนนมอบตำแหน่งที่เหมาะสม,ถึงแม้ว่าพวกเขาจะเป็นทหารของต้ายวี,แต่ก่อนหน้านี้ก็เคยเป็นประชาชนต้าโหลว,ส่วนเหล่าทหารต้ายวีที่ยอมจำนนต่อพวกเราจะให้ทำอย่างไร?"สุ่ยอู๋เหินที่ขมวดคิ้วไปมาสอบถาม.

"ในเมื่อพวกเขาก็เป็นทหารเช่นกัน,แน่นอนว่าจะต้องถูกส่งออกไปรบพร้อมกับพวกเรา,ให้กองกำลังของต้าโหลวสองแสนอยู่ในป้อม,รอจนกว่าต้าเสวียนอ๋องจะส่งคนมา,พวกเจ้าไปพักก่อน,พรุ่งนี้เตรียมตั้งทัพเข้ายึดครองเมืองถัดไป."จงซานกล่าว.

"ครับ!"ขุนพลทุกคนที่ตอบรับ.

"โปรดจำเอาไว้ว่า,จะต้องปิดประตูให้แน่น,จนกว่าต้าเสวียนอ๋องจะส่งคนมา,ห้ามเปิดประตูโดยเด็ดขาด."จงซานกล่าวย้ำ.

"ครับ!"สุ่ยอู๋เหินที่ตอบรับ.

พักหนึ่งวัน,จงซานที่นำกองกำลังออกนอกเมือง,ทิ้งทหารไว้ 150,000 นายให้กับสุ่ยอู๋เหิน,ส่วนกองกำลังของเมืองอัคคีสวรรค์ถูกนำมาเติมเต็มส่วนที่ขาดไป,กองกำลังของจงซานจึงมีจำนวน 5 แสนเช่นเดิม.

จงซานได้จากไปแล้ว.

ทว่าในเวลาเดียวกัน,ไกลออกไปบนภูเขาแห่งหนึ่งจากเมืองอัคคีสวรรค์.

ทหารสังเกตการณ์ได้กลับมารายงานเจ้าเมืองอัคคีสวรรค์,ในกระโจมแห่งหนึ่ง.

"เจ้าเมือง,จงซานไปแล้ว,พวกเราสามารถกลับไปยึดเมืองอัคคีสวรรค์คืนได้แล้ว."ขุนพลคนหนึ่งรายงาน.

"ยึดเมืองคืนอย่างงั้นรึ? จงซานใช้กองกำลังห้าแสนนายยึดเมืองอัคคีสวรรค์,พวกเราตอนนี้มีทหารห้าแสนนายเช่นนั้น,แต่คิดว่าจะสามารถยึดเมืองอัคคีสวรรค์ได้อย่างงั้นรึ?เจ้าไม่เห็นรึว่าจงซานได้ทิ้งทหารเอาไว้ไม่น้อย? คิดจะโจมตีเมือง,ตราบเท่าที่เมืองอัคคีสวรรค์ปิดประตูแน่น,พวกเขาเพียงแค่ใช้ลูกธนูยิงออกมา,ก็ไม่มีใครสามารถเปิดประตูเมืองได้แล้ว."เจ้าเมืองอัคคีสวรรค์ที่เต็มไปด้วยความหดหู่ใจ.

ใช่แล้ว,กองกำลังห้าแสน,ในตอนแรกทุกคนต่างก็หัวเราะเยาะจงซาน,ตอนนี้หากพวกเขาจะบุกบ้าง,คิดว่าจะไม่มีใครหัวเราะเยาะพวกเขารึอย่างไร? อีกอย่างพวกเขาไม่ได้มีกองกำลังมังกรคอยช่วยซักหน่อย.

"แล้วพวกเราจะทำอย่างไรดี?"ขุนพลที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางกระวนกระวาย.

"ข้าได้ส่งข้อมูลไปยังเมืองอื่นๆแล้ว,ส่วนพวกเราตอนนี้ถอยกลับไปสบทบกับอ๋องจวีลู่."เจ้าเมืองอัคคีสวรรค์ที่ทอดถอนใจ.

"ครับ!"ขุนพลคนหนึ่งที่เต็มไปด้วยความห่อเหี่ยวเช่นกัน.

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย

Author(s)

Guan Qi
Watching Chess

สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.